«Ό,τι πολίτευμα κι αν είναι αυτό της Ενωμένης Ευρώπης, αυτό πάντως δεν είναι δημοκρατία. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποια ακριβώς πολιτικά συμφέροντα αποτυπώνουν οι αποφάσεις που οι εθνικές κυβερνήσεις μεσιτεύουν στα εθνικά κοινοβούλια ως λίγο-πολύ επιβεβλημένες».
Οι παραπάνω γραμμές προέρχονται από εκτενές άρθρο του κ. Ανδρέα Τάκη, καθηγητή Φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, δικηγόρου, Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την Ίση Μεταχείριση, καθώς και Γενικού Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Εσωτερικών, υπεύθυνου για τα ζητήματα Ελληνικής Ιθαγένειας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο online περιοδικό πολιτικής, πολιτισμού και ιδεών chronosmag.eu, απ' όπου αντλήθηκαν τα παρακάτω αποσπάσματα:
ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
«Δεκαετίες τώρα κλαυθμυρίζουμε μονότονα για το περιβόητο «δημοκρατικό έλλειμμα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα πλέον δοκιμάζουμε τις συνέπειές του απροκάλυπτα. Επάξια ίσως τιμωρία για την αβελτηρία του ευρωπαϊκού Δήμου.
[...] Γνωρίζουμε πολύ καλά όμως ότι στον σχηματισμό και τη λήψη των επιβεβλημένων αυτών αποφάσεων εμείς, οι πολίτες των εθνικών μας δημοκρατιών, δεν συμμετείχαμε καθ' οιονδήποτε τρόπο. Κατά συνέπεια, κανένα καθήκον υπακοής δεν μπορεί να αναγνωρίζει ο πολίτης μιας δημοκρατίας σε μια αρχή που δεν είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένη με τη δική του συμμετοχή».
Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
«Ο εκδημοκρατισμός της σημερινής αντιδημοκρατικής υπερεθνικής δομής κυριαρχίας δεν μπορεί να είναι απλώς υπόθεση διακυβερνητικών συνεννοήσεων. Το μόνο διάβημα που είναι σε θέση να μετατρέψει το πολύχρωμο δημοκρατικό πλήθος σε Δήμο, σε λαό μιας Δημοκρατικής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Πολιτειών είναι η αναστοχαστική σύμπραξη του δημοκρατικού πλήθους σε πανευρωπαϊκή κλίμακα για τον ειρηνικό αναπροσδιορισμό των ενωσιακών πολιτικών δομών στη μόνη κανονιστική βάση η οποία μπορεί να εγγυηθεί ότι οι όποιες αποφάσεις που μας αφορούν θα λαμβάνονται στη βάση ενός δημοκρατικού συντάγματος για ολόκληρη την Ευρώπη».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
«Η Αριστερά στάθηκε ανέκαθεν σκεπτικιστική και κριτική απέναντι στην ευρωπαϊκή προοπτική. Έκανε (και ακόμη κάνει) λόγο για «Ευρώπη των μονοπωλίων» και «Διευθυντήρια των Βρυξελλών», αντιπαρατάσσοντας το σοσιαλιστικά εύηχο ιδανικό μιας «Ευρώπης των λαών». Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο σε αυτήν πέφτει το βάρος να δείξει έμπρακτα πως η ιδέα μιας Ευρώπης των λαών δεν ήταν απλώς μια υπεκφυγή αλλά ένα σαφές συνολικό πολιτικό πρόταγμα για την εγγύηση της δημοκρατίας και των ελευθεριών στην Ευρώπη».
Για να αναγνώσετε ολόκληρο το κείμενο του κ. Ανδρέα Τάκη, μεταβείτε στη σελίδα του chronosmag.eu, πατώντας εδώ.