Πόσο εύκολο είναι για τον άνθρωπο να προσαρμοστεί σε μία από τις πιο μολυσμένες πόλεις του κόσμου, με σκοτεινές ημέρες και θερμοκρασίες σχεδόν κατά κανόνα υπό το μηδέν; Την απάντηση δίνει η φωτογράφος Ελενα Τσερνίσοβα που μέσα από το φακό της μας ταξιδεύει στην παγωμένη πόλη Νόριλσκ στη Ρωσία
Το Νόριλσκ βρίσκεται πάνω από τον πολικό κύκλο και φιλοξενεί περισσότερους από 170.000 ανθρώπους καθώς και ένα τεράστιο μεταλλευτικό και μεταλλουργικό σύστημα με τους εργαζόμενους να εξάγουν και να επεξεργάζονται τεράστιες ποσότητες νικελίου, χαλκού, κοβαλτίου που ισοδυναμούν με περισσότερο από 2 τοις εκατό του ΑΕΠ της Ρωσίας.
Ωστόσο η περιοχή συμπεριλαμβάνεται στις σκοτεινές σελίδες της Ρωσικής ιστορίας. Οι Σοβιετικοί αρχικά επωφελήθηκαν από τους πόρους της περιοχής ιδρύοντας εκεί γκουλάγκ και από το 1935 μέχρι το 1956 πάνω από 500.000 κρατούμενοι αναγκάστηκαν να εργαστούν στην παγωνιά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες με αποτέλεσμα να επιβιώσουν ελάχιστοι από αυτούς.
Τώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν στο Νόριλσκ από επιλογή, έχουν ισχυρά κοινωνικά και οικογενειακά δίκτυα και αξιοπρεπείς μισθούς. Ομως το καλό έρχεται και με το ανάλογο αντίτιμο: Η πόλη είναι τόσο μολυσμένη ώστε οι κάτοικοι υποφέρουν από υψηλά ποσοστά καρκίνου, παθήσεις των πνευμόνων και του αίματος, δερματικές μολύνσεις και κατάθλιψη. Η ποσότητα του διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα είναι τόσο υψηλή ώστε δεν φυτρώνει τίποτα σε μια ακτίνα περίπου 20 μιλίων και οι κάτοικοι απαγορεύεται να συλλέγουν μούρα και μανιτάρια λόγω της υψηλής τοξικότητας.