O Iωσήφ Πρωιμάκης, ξετρελαμένος με τα δύο ‘ορόσημα’ της έβδομης τέχνης που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα, εμποδίζει τον Τάσο Θεοδωρόπουλο από το να μείνει στην ιστορία παίρνοντας όλη τη δόξα για τα« Ο άλλος μου εαυτός» (βαθμολογία 2 στα 5) και «Αφεντικά για σκότωμα» (βαθμολογία 2,5 στα 5). Ως εκ τούτου ο μικρός Τασούλης, πληγωμένος παίρνει το κουβαδάκι του και παίζει στην άμμο, με τις επανεκδόσεις «Οι ομπρέλες του Χερβούργου», «Μοντέρνα Τέρατα» και «400 Χτυπήματα». Διαβάστε περισσότερα.Horrible Bosses / Αφεντικά για Σκότωμα: Πέτα το αφεντικό απ' το τρένο (2.5/5)
Τις μεγάλες κωμικές στιγμές της σου τις έχει ήδη αποκαλύψει το trailer, όμως ετούτη η μαύρη κωμωδία εργασιακής εκτόνωσης, έχει τρεις τραγανιστές ερμηνείες και αρκετό μπριο και νάζι, για να σε κάνει να περιμένεις το στήσιμο και την εκτόνωσή τους. Κωμωδία καταστάσεων με τους Jason Sudeikis, Jason Bateman, Charlie Day κ.ά. σε σκηνοθεσία του Seth Gordon και σενάριο των Michael Markowitz, John Francis Daley, Jonathan Goldstein. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.
The Beaver / Ο Άλλος μου Εαυτός: Κατάθλιψη σε συσκευασία fast food (2/5)
Στην τρίτη της σκηνοθετική απόπειρα, η Jodie Foster δεν έχει μάθει ακόμη τι θα πει ρακόρ, αλλά αυτό είναι το μικρότερο απ’ τα προβλήματα μιας ταινίας που πιάνει το σοβαρό θέμα της κατάθλιψης και το μεταχειρίζεται αρκετή γλυκανάλατη αφέλεια για να σε κάνει καταθλιπτικό. Δραμεντί με τους Mel Gibson, Jodie Foster κ.ά. σε σκηνοθεσία της Jodie Foster και σενάριο του Kyle Killen. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.
Ο Παλιατζής, από τον Τάσο Θεοδωρόπουλο
Ουσιαστικά μαθήματα της πιο τρυφερής εκδοχής της κινηματογραφικής ιστορίας από τον Φρανσουά Τρυφό το 1959, με τα «400 Χτυπήματα» του που τοποθέτησαν τη γαλλική νουβέλβαγκ στην πρώτη θέση του παγκόσμιου κινηματογραφικού χάρτη. Η ζωή και το προσωπικό, οικογενειακό βίωμα, σαν σινεμά, πάνω στο μεταίχμιο της αλλαγής μιας δεκαετίας και τον ερχομό του 60, που θα ανατρέψει τα πάντα. Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Καννών και υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου. Άλμα στο χρόνο και το χώρο και προσγείωση στην Ιταλία του 1977, για τα «Μοντέρνα Τέρατα», μία από τις τελευταίες (και ομορφότερες) αναλαμπές της φινετσάτης ιταλικής σπονδυλωτής κωμωδίας που εδώ την υπογράφουν οι Ετόρε Σκόλα, Μάριο Μονιτσέλι και Ντίνο Ρίζι ενώ στο cast, την αστερόσκονη κουβαλάνε τα ονόματα των Βιτόριο Γκάσμαν, ΟύγκοΤονιάτσι αλλά και Ορνέλας Μούτι στα ντουζένια της και σε ντουέτο με τον δικό μας Γιώργο Βογιατζή. Εξαιρετικά διασκεδαστική πρόταση θερινής σινε διασκέδασης που θα σου φτιάξει σίγουρα το κέφι και ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Επιστροφή στο γαλλικό τερέν, με τις «Ομπρέλες του Χερβούργου», την ταινία που προσωπικά θεωρώ επανέκδοση όχι μόνο της εβδομάδας, αλλά και ολόκληρου του καλοκαιριού μη σου πω. Το 1964, ο Ζακ Ντεμί, με πρωταγωνίστρια την Κατρίν Ντενέβ να ακτινοβολεί περισσότερο από όσο μπορείς να αντέξεις, αποδομεί και ανασυνθέτει το μιούζικαλ, μέσα στη νεωτεριστική μαρμίτα της νουβέλβαγκ, εφαρμόζοντας την τεχνικολόρ του φαντασμαγορία, στην βροχερή καθημερινότητα του Χερβούργου και τον μικροαστικό, αδιέξοδο ερωτικό μελοδραματισμό, με εξολοκλήρου τραγουδιστούς διαλόγους, που σε μετεωρίζουν ανάμεσα στην σουρεαλιστική οπερέτα, και το ατόφιο γήινο συναίσθημα. Αν δεν κλάψεις με τη θεϊκή μουσική του Μισέλ Λεγκράν στη σκηνή του αποχαιρετισμού, τότε μάλλον έχεις χάσεις την ικανότητα να κλαις γενικότερα. Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ των Καννών και πέντε υποψηφιότητες στα Όσκαρ.