Υπήρξε διακριτική, ταλαντούχα και απολύτως συνειδητοποιημένη για όσα εκπροσωπούσε το επίθετο της. Και γιαυτό αν και αφοσιώθηκε στη ζωγραφική, ποτέ δεν έκανε έκθεση στην Ελλάδα ούτε επιδίωξε δημοσιότητα και προβολή. Η Αννα Μπόμπολα έφυγε την Παρασκευή από τη ζωή μετά από μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 79 ετών.
Σύζυγος του εκδότη Γιώργου Μπόμπολα και μητέρα τριών παιδιών ( της Μαρίας, του Φώτη και του Λεωνίδα) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934 από Κρητικό πατέρα. Ο γάμος τους διήρκησε περισσότερα από 50 χρόνια και ο γάμος τους έγινε το 1959 στον Αγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι. Απόλυτα αφοσιωμένη στην ανατροφή των παιδιών της, μοναδικό πάθος της ήταν η τέχνη. Πήρε μαθήματα δίπλα στον Γιάννη Μετζικώφ και ταξίδεψε ανά τον κόσμο για να γνωρίσει το έργο σημαντικών ζωγράφων. Θαύμαζε τη Λουίζ Μπουρζουά, ίσως γιατί ξεκίνησε αργά την καλλιτεχνική της διαδρομή όπως η ίδια και κυρίως γιατί κατάφερε να ολοκληρώσει ένα σπουδαίο έργο, χωρίς ποτέ να πλασαριστεί ως ντίβα της τέχνης. Της άρεσαν και οι Αμερικανοί εξπρεσιονιστές (Ρόθκο κ.ά.), αλλά και οι λαϊκοί τεχνίτες, όπως ο Θεόφιλος, που έλκουν την καταγωγή τους από την παράδοση και είναι αυτοδίδακτοι.
Σήμερα πίνακές τοης βρίσκονται σε μεγάλες γκαλερί και μουσεία, όπως στο φημισμένο μουσείο Πούσκιν στην Αγία Πετρούπολη. Η τελευταία της ατομική έκθεση είχε γίνει το 2005 στη Νέα Υόρκη με τη σειρά Ηφαίστεια, που αποτελείτο από τριάντα πίνακες πυρακτωμένης λάβας μέσα από έντονες χρωματικές συγκρούσεις.
Στα έργα της προσπάθησε, όπως η ίδια δήλωνε, να μεταφέρει τον εσωτερικό της κόσμο. Να αναδείξει «το βάθος στην επιφάνεια, ενώ η επιφάνεια γλιστρά στο βάθος».
Είχε πραγματοποιήσει εκθέσεις έργων της στη Μόσχα (1992), τη Βενετία (1995) και τη Νέα Υόρκη τρεις φορές (1989, 1993 και 2005). Εργα της από τις μεγάλες ενότητες «Ουρανός», «Ηφαίστεια» και «Κατάσταση» βρίσκονται σε συλλογές, όπως και στο Μουσείο Πούσκιν της Μόσχας και στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.
Παρουσίασε έργα της μόνο σε μεγάλες ατομικές εκθέσεις στο εξωτερικό. Ηταν μια συνειδητή διαχρονικά επιλογή της. Επιθυμούσε να εκθέτει τις δημιουργίες της αποδεσμευμένες πλήρως από τις όποιες εξω-καλλιτεχνικές επιδράσεις και το εκτόπισμα του οικογενειακού της ονόματος.