Δεν χρειάζεται να είναι κανείς «ψημένος» gamer για να γνωρίζει ότι, στο μεγαλύτερο μέρος τους, τα ψηφιακά role-playing παιχνίδια για κονσόλα ή PC βασίζονται σε scripts όπου κυριαρχεί η βία και το αίμα.
Μάλιστα, η επιτυχία τους είναι ευθέως ανάλογη προς τα ολοένα και πιο ρεαλιστικά γραφικά, που ενισχύουν την αίσθηση ταύτισης με τον κεντρικό χαρακτήρα και συνεπώς την εμπειρία του παίκτη, όσο αυτός «καθαρίζει» εχθρούς που πέφτουν στο διάβα του.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τα παιχνίδια που έχουν «λάμψει» στον συγκεκριμένο τομέα έχουν επίσης αποτελέσει την αφορμή για αρκετά περιστατικά βίαιης συμπεριφοράς από την πλευρά των παικτών τους, νεαρών ανήλικων που ξημεροβραδιάζονται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους, πολλές φορές με πραγματικά θύματα.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το διαβόητο – τόσο για τον απαράμιλλα κακό σχεδιασμό του όσο και για το ιδεολογικό υπόβαθρό του – Ethnic Cleansing (Εθνοκάθαρση), το οποίο κυκλοφόρησε το 2002 από την Resistance Records των ΗΠΑ, μία εταιρεία μουσικής παραγωγής που υπάγεται στην ιδιοκτησία της National Alliance και ειδικεύεται στην προβολή μουσικών συγκροτημάτων ρατσιστικής, νεοναζιστικής αισθητικής και ιδεολογίας.
Στο παιχνίδι ο πρωταγωνιστής (ο χρήστης μπορεί να επιλέξει μεταξύ δύο χαρακτήρων: ενός σκίνχεντ ή ενός μέλους της Κου Κλουξ Κλαν) διέρχεται τους δρόμους ενός γκέτο, σκοτώνοντας Αφροαμερικανούς και Λατίνους, προτού κατέλθει στον υπόγειο σιδηρόδρομο όπου οι δολοφονίες συνεχίζονται, με θύματα αυτή τη φορά Εβραίους.
Στο τέλος φτάνει σε ένα μέρος που ονομάζεται «Εβραϊκό Κέντρο Ελέγχου», όπου ο πρώην Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν, καταστρώνει τα σχέδιά του για παγκόσμια κυριαρχία. Πολύ απλά, για να νικήσει, ο παίκτης πρέπει να σκοτώσει τον Σαρόν.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η κυκλοφορία του, το παιχνίδι δεν απαγορεύθηκε, ενώ ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 2013, κυκλοφόρησε και το sequel του παιχνιδιού, με τίτλο: Ο Νόμος των Λευκών (White Law), από την ίδια εταιρεία.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί: