Καταδικαστική για την Ελλάδα ήταν η απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την απόλυση υπαλλήλου που ήταν φορέας του HIV. Η Ελληνίδα υπάλληλος προσέφυγε στο Στρασβούργο, καθώς ο Αρειος Πάγος είχε δικαιώσει τον εργοδότη της.
Η οροθετική εργαζόμενη απολύθηκε έπειτα από πιέσει συναδέλφων της, σύμφωνα με τα όσα επικαλέστηκε ο εργοδότης της στα ελληνικά δικαστήρια όπου ανέφερε πως το σκεπτικό του ήταν ότι έτσι θα διασφάλιζε την την αρμονική συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων του.
Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο έκρινε ότι τα ελληνικά δικαστήρια είχαν δικαιώσει τον εργοδότη βασιζόμενα στην εσφαλμένη αντίληψη ότι υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας. Παράλληλα έκρινε πως η απόλυση αντιτίθεται στη Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και καταδίκασε την Ελλάδα, τόσο για παράβαση των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις, όσο και για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
Επιπλέον η Ελλάδα υποχρεώθηκε να καταβάλει στη γυναίκα αποζημίωση 14.340 ευρώ για ηθική και υλική βλάβη. Την απόλυσή της από την επιχείρηση κατασκευής κοσμημάτων στην οποία εργαζόταν είχαν απαιτήσει οι συνάδελφοί της. Το 2005 η ίδια είχε εξομολογηθεί σε τρεις από αυτούς πως έχει προσβληθεί από τον ιό του AIDS. Στη συνέχεια, 33 εργαζόμενοι ζήτησαν να απολυθεί καθώς θεώρησε πως κινδύνευε η υγεία τους.