Από τις σχολικές τσάντες και τα θρανία, στην ανακύκλωση. Στις αποθήκες του Γενικού Λυκείου Έλους που ανήκει στον Δήμο Ευρώτα στη Λακωνία όπως και σε άλλα σχολεία της περιοχής, παρέμεναν για μήνες εκατοντάδες κιλά από βιβλία τα οποία δεν περιλαμβάνονται πλέον στη διδακτέα ύλη.
«Είμαι νέος διευθυντής στο συγκεκριμένο σχολείο, δεν μπορώ να έχω εικόνα αν ο δήμος είχε ενημερωθεί ή όχι για το συγκεκριμένο ζήτημα. Επειδή γνώριζα τη δραστηριότητα της Λακωνικής Βιοενεργειακή στη Σπάρτη, επέλεξα τη συγκεκριμένη λύση έτσι ώστε τουλάχιστον να εξασφαλιστεί το γεγονός πως το χαρτί των βιβλίων θα ξαναγίνει χαρτί», λέει διευθυντής του σχολείου Σταύρος Περγαντής.
Σύμφωνα με το «Βήμα», συνολικά τα σχολεία παρέδωσαν χαρτί βάρους 700 κιλών. «Δεν ήταν και λίγα τα παιδιά που εκμεταλλευόμενα αυτή την ευκαιρία έφεραν και βιβλία παλιότερων χρόνων που πλέον ήταν σε κακή κατάσταση», σχολιάζει από την πλευρά του ο Σταύρος Αργυρόπουλοςο οποίος μαζί με άλλους 29 πολίτες της Λακωνίας επέλεξαν να συστήσουν αυτή την εταιρεία που έχει ως διακηρυγμένο σκοπό να διαχειριστεί τα απορρίμματα της Λακωνίας στη βάση του διαχωρισμού και της επαναχρησιμοποίησής τους.
«Για κάθε νοικοκυριό δεν απαιτείται περισσότερο από δέκα λεπτά την ημέρα να κάνει διαχωρισμό των απορριμμάτων του. Αυτή τη στιγμή περίπου 4.700 άτομα επιλέγουν να έρθουν εδώ και να αφήσουν τα προϊόντα τους· εμείς δεν τα θεωρούμε σκουπίδια. Πληρώνονται συμβολικά για αυτό και ξέρουν πως τα υλικά αυτά θα πουληθούν στη βιομηχανία προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα της εταιρείας. Θα επαναχρησιμοποιηθούν και το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι δεν θα καταλήξουν στις παράνομες χωματερές», αναφέρει ο κ. Αργυρόπουλος.
«Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι το προηγούμενο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων με τους δήμους, τους εργολάβους και τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες απέτυχε και οικολογικά και οικονομικά. Ελπίζω ότι το γεγονός πως τα σχολεία ήταν εκείνα που έφεραν τα παλιά βιβλία να κινητοποιήσει τους μαθητές και τελικά και τους γονείς τους. Κάθε πολίτης της Λακωνίας μπορεί να γίνει μέτοχος ή συνδρομητής της εταιρείας», λέει ο κ. Αργυρόπουλος εξηγώντας παράλληλα γιατί επιμένει στο «πολίτες της Λακωνίας»: «Μια τέτοια εταιρεία πρέπει να είναι οργανωμένη αυστηρά σε τοπικό επίπεδο ώστε όλοι οι μέτοχοι να είναι από κοινού συμμετέχοντες σε αυτή την προσπάθεια, να υπάρχει άμεσος έλεγχος των πεπραγμένων της και κυρίως να αποφεύγεται η εμπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων που να ενδιαφέρονται αποκλειστικά για το κέρδος χωρίς ενδιαφέρον και αναφορές στην τοπική κοινωνία».
Φυσικά ακόμα και όλα τα απορρίμματα σε ένα νοικοκυριό να καταλήγουν σε μια εταιρεία σαν τη Λακωνική Βιονεργειακή ή άλλη αντίστοιχη, παραμένει το γεγονός πως ο πολίτης υποχρεούται να πληρώνει δημοτικά τέλη που αφορούν τη συγκομιδή των απορριμμάτων.