Λένε πως τίποτα δεν μπορεί να αναπαραστήσει καλύτερα το κακό, τη φρίκη και τον τρόμο όσο το ανησυχητικό θέαμα της παιδικής αθωότητας - κάτι που έχουμε δει άπειρες φορές να αναπαρίσταται σε κινηματογραφικές ταινίες (Εξορκιστής, Κάρι, Η Λάμψη κ.α.): αθώα παιδικά πρόσωπα και μικρά σώματα, κυριευμένα από τις δυνάμεις του Κακού!
Σε κάθε περίπτωση, από τον σκοτεινό ρομαντισμό του 19ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας, η αποστροφή έχει παραδοσιακά αποτελέσει το κύριο συστατικό της επιτυχίας μιας ολόκληρης εικονογραφίας που, βασιζόμενη στη μορφή του αποτρόπαιου παιδιού (θυμηθείτε τα παιδικά παραμύθια και τις απαράμιλλης φρίκης λαο σκληρότητας επεισόδιά τους) καταφέρνει ακόμα να λειτουργεί υποβλητικά στις συνειδήσεις των θεατών.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα οι εικόνες άγνωστου καλλιτέχνη που ακολουθούν: