Καναντέρ και Πετζετέλ στη μάχη με τις φλόγες - Τα αεροσκάφη-μαχητές της Πολεμικής Αεροπορίας που τα βάζουν με την πύρινη κόλαση

Μπορεί κάθε χρόνο να ακούγονταν πολλά για το πόσο αξιόμαχα είναι, αλλά και να θέτονται ζητήματα ασφαλείας για τα πληρώματα των αεροσκαφών της πολεμικής αεροπορίας που ρίχνονται κάθε καλοκαίρι στη μάχη με τις φλόγες. Ο λόγος για τα πυροσβεστικά αεροσκάφη τύπου Κανατντέρ, τα οποία αποτελούν τη ναυαρχίδα της πυρόσβεσης από αέρος, αλλά και τα μικρά Πετζετέλ.

Κανατέρ: Βουτώντας μέσα στις φλόγες

Σχεδιασμένο στη δεκαετία του '90, το α/φος CL-415 αποτελεί παγκοσμίως το πιο σύγχρονο μέχρι στιγμής πυροσβεστικό αεροπλάνο. Βασισμένο στον πρόγονό του, το CL-215, διατηρεί αρκετά στοιχεία από αυτό, πλαισιωμένα όμως με πολλές τεχνολογικές αναβαθμίσεις.

Οι διαφορές του CL-415 σε σχέση με τον παλαιό του πρόγονο, το CL-215, είναι ουσιώδεις, αν και ορατές μόνο από μικρή απόσταση, και περιλαμβάνουν:

  • Σύγχρονο cockpit νέας γενιάς, με οθόνες υγρών κρυστάλλων, όπως σε όλα τα σύγχρονα πολιτικά α/φη.
  • Κινητήρες Turboprop συζευγμένες με σύγχρονης αεροτομής έλικες, με αποτέλεσμα τη θεαματική αύξηση των επιδόσεων, της δυνατότητας ελιγμών και της ασφάλειας πτήσεων στο απαιτητικό περιβάλλον της Αεροπυρόσβεσης.
  • Ραδιοβοηθήματα και συσκευές επικοινωνιών τελευταίας τεχνολογίας.
  • Αεροδυναμικά βοηθήματα που βελτιστοποιούν την απόδοση του α/φους, ιδιαίτερα σε χαμηλά ύψη.
  • Πηδάλια με υδραυλική υποβοήθηση.
  • Μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα, η οποία, συνδυασμένη με τη μεγαλύτερη ταχύτητα και βαθμό ανόδου, αυξάνει σημαντικά τις ρίψεις νερού στη μονάδα του χρόνου.
  • Νέο ελεγχόμενο ηλεκτρονικά σύστημα άφεσης νερού, με τέσσερις θυρίδες απόρριψης του φορτίου νερού, το οποίο βάλλεται συνολικά ή τμηματικά, με διαχωρισμό που εξασφαλίζει την κάλλιστη διασπορά του και κάλυψη εδάφους, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν.
  • Βελτιωμένο σύστημα ανάμιξης επιβραδυντικού αφρού.

Ο αμφίβιος χαρακτήρας του, επιτρέπει την εκμετάλλευση υδάτινων περιοχών (θάλασσες, λίμνες) οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή μιας φωτιάς, καθώς έχει τη δυνατότητα να συλλέγει νερό από αυτές και να επαναλαμβάνει τη διαδικασία υδροληψίας – ρίψης, χωρίς να χρειάζεται επιστροφή σε αεροδρόμιο για να παραλάβει φορτίο νερού. Το φορτίο αυτό εμπλουτίζεται από ποσότητα αφρού, πολλαπλασιάζοντας την αποτελεσματικότητα της ρίψης ενίοτε 2-3 φορές. Το εξελιγμένο σύστημα νερού με τέσσερεις (4) πόρτες, δίνει μεγάλη ευχέρεια επιλογών ρίψεων στα πληρώματα, ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί.

Η αξιοποίηση του α/φους επεκτείνεται και σε άλλους ρόλους, λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών του και τις δυνατότητας να μεταφέρει οκτώ (8) επιβάτες και ένα (1) μέλος πληρώματος επιπλέον των δύο (2) Ιπταμένων που απαιτούνται για την πτήση του:

  • Έρευνα για ναυαγούς και Διάσωση με τη χρήση ελαστικής λέμβου.
  • Επιτήρηση δασών με δυνατότητα άμεσης επέμβασης.
  • Υποστήριξη επιχειρήσεων αεροπυρόσβεσης εκτελώντας ελαφρές μεταφορές, πληρώματα και τεχνικό προσωπικό.
  • Ελαφρές τακτικές μεταφορές, βελτιστοποιώντας την εκμετάλλευση των εναερίων μέσων της Πολεμικής Αεροπορίας στον τομέα αυτό.

Η επτάχρονη χρήση του α/φους έχει δείξει ότι πρόκειται για αξιόπιστο μέσο. Παρόλα αυτά, η χρήση του σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον που περιλαμβάνει υδροληψίες θαλασσινού νερού και ρίψεις σε χαμηλά ύψη με αναταράξεις και αιφνίδια ρεύματα, το καθιστούν και απαιτητικό στη συντήρηση.

Οι επιδόσεις των Κανατέρ σε αριθμούς

Πετζετέλ: Από το αεροδρόμιο της Δεκέλειας σε όλα τα σημεία της χωρας

Αν και η Μονάδα έχει ως μητρική της βάση το αεροδρόμιο της Δεκέλειας, τα αεροσκάφη της 359 ΜΑΕΔΥ διασπείρονται κάθε περίοδο πυρόσβεσης σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, σε κλιμάκια των 2-3 αεροσκαφών, για την από αέρος επιτήρηση και προστασία της ευρύτερης περιοχής στα αεροδρόμια στα οποία μετασταθμεύουν.

Τα κλιμάκια αυτά λειτουργούν σαν μια μικρογραφία της 359 ΜΑΕΔΥ, αποτελούμενα από ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό. Η διοίκηση του κάθε κλιμακίου ανατίθεται στον αρχαιότερο χειριστή του.

Τα πληρώματα και τα αεροσκάφη των κλιμακίων επιχειρούν μισή ώρα πριν από την ανατολή ως και μισή ώρα μετά τη δύση του ηλίου.

Τυπικά ο χρόνος ετοιμότητας απογείωσής τους είναι της τάξης των 15 λεπτών. Στην πραγματικότητα ο χειριστής ενός PZL θα βρεθεί στον αέρα έτοιμος να επέμβει σε χρόνο μικρότερο των 10 λεπτών, καθώς τα πυροσβεστικά αεροπλάνα έχουν πάντα γεμάτες τις δεξαμενές τους και έχουν ολοκληρώσει από νωρίς το πρωί όλους τους απαιτούμενους προ-πτήσης ελέγχους.

Στο PZL M-18B η μέγιστη επιτρεπτή ποσότητα μεταφερόμενου ύδατος φθάνει τα 2.200 kg.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ