Όταν ο Elliot Gleave ήταν πιτσιρικάς, ένα απ’ τα μεγαλύτερα παιδιά στο σχολείο του τού έδωσε το παρατσούκλι Example. «Τα αρχικά σου είναι E.G. μου είχε πει, θα σε λένε Example (παράδειγμα). Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά δεν είχα και δικαίωμα επιλογής, θα με έσπαγε στο ξύλο, έτσι το αποδέχτηκα και σιγά-σιγά το συνήθισα» λέει εξηγώντας τον τρόπο που απόκτησε το καλλιτεχνικό του όνομα.
Ο Example είναι ένας Λονδρέζος ράπερ που ξεκίνησε υπόγεια, αλλά κατάφερε να γίνει σουπερστάρ. Μπορεί να φτιάχνει μουσική από το 2004 και να μην του έδιναν και μεγάλη σημασία τα mainstream media, αυτή τη στιγμή όμως είναι από τα πιο καυτά ονόματα της Βρετανίας και μόλις πήρε μια γεύση από την γοητεία της κορυφής. Το τελευταίο του single «Changed the Way You Kiss Me» και προάγγελος του τρίτου του άλμπουμ «Playing in the Shadows» που θα βγει το Σεπτέμβριο, πούλησε τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του 115.000 αντίτυπα και τον ανέβασε στο νούμερο ένα των charts. Κατευθείαν.
«Δεν δίνω μία για το νούμερο ένα», δηλώνει στην Guardian, «ούτε καν το γιόρτασα. Έπαιζα στο Wembley για την εκπομπή του Capital Radio –ήμασταν οι μόνοι που κάναμε όλο το στάδιο να χοροπηδάει- και μόλις τέλειωσε το live έμαθα ότι ήμουν στο νούμερο 1. Έφαγα μια μπριζόλα και πήγα για ύπνο. Ξέρεις, το 2004 κυκλοφόρησα ένα κομμάτι και πούλησε 100 αντίτυπα, έχω φτιάξει περίπου 20 βίντεο, το μόνο που σκέφτηκα όταν άκουσα ότι ήμουν στην κορυφή ήταν ‘καιρός ήταν!’».
Ο Example είναι ένας από τους πιο λαμπερούς σταρ της Αγγλίας, κάποιος που γράφει μελωδική, πιασάρικη ποπ και κομμάτια που εξελίσσονται σε χορευτικά παραληρήματα, με ήχους οικείους πια στο μεγάλο κοινό, παρόλο που ξεκίνησαν underground: dubstep, breakbeat, τέκνο και σαρωτική house. Πουλάει δίσκους, κάνει ασταμάτητα live –αυτή τη στιγμή έχει ‘κλείσει’ εμφανίσεις σε 27 καλοκαιρινά φεστιβάλ, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον Άγγλο καλλιτέχνη, στο YouTube τα βίντεό του τα βλέπουν εκατομμύρια. «Η συγκεκριμένη μουσική με το δυνατό μπάσο –οι Chase & Status, Wretch 32, ο Benga και ο Skream, όλα τα υπόλοιπα παιδιά- είναι το νέο πανκ ροκ για τα πιτσιρίκια, και θέλω να γίνω ο πρώτος πραγματικός σταρ τους», λέει.
Ο Example που αναφέρει ως είδωλα της εφηβείας του τούς Nirvana, τους Blur και τους Wu-Tang Clan, ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια στην εταιρία του Mike Skinner, την Beats, ως μια σχεδόν χιουμοριστική περσόνα, που είχε ήδη παρελθόν στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Το πρώτο άλμπουμ του «What We Made» πέρασε απαρατήρητο. Θα μπορούσε κανείς να πει το ίδιο και για το δεύτερο, αν δεν είχε ξεχωρίσει το κομμάτι «Kickstarts», το οποίο ανέβηκε στο νούμερο 3 εξαιτίας του πολύχρωμου βίντεο που το συνόδευε. Το κομμάτι, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο ίδιος ο Example, ξεπέρασε τα 11μιση εκατομμύρια view στο YouTube, ενώ το βίντεο για το Bar 9 dubstep mix που ακολούθησε έκανε περισσότερα από 4 εκατομμύρια views.
«Το ‘Kickstarts’ ήταν πολύ προσωπικό κομμάτι», λέει, «ήταν πολύ λυπητερό και χαρούμενο, ένας ύμνος. Οι Blur που είναι τα είδωλά μου δεν είχαν επίσης ιδέα τι έκαναν μέχρι το τρίτο άλμπουμ τους. Αυτό μου δίνει κάποια αυτοπεποίθηση. Είμαι 28 και συνειδητοποίησα ότι θέλω να φτιάχνω μουσική στα 21 μου. Δεν ήξερα τίποτα για τη μουσική βιομηχανία. Δεν ξέρω να παίζω κανένα όργανο, αυτό το κομμάτι όμως μου έδειξε τι θα έπρεπε να μου αρέσει, πώς θα έπρεπε να ακούγομαι, με ποιο θέμα να ασχοληθώ.
Το τρίτο μου άλμπουμ το έχω σχεδιάσει πολύ προσεκτικά. Χρειάστηκαν περισσότεροι από έξι μήνες για να το γράψω και βασίστηκε σε προσωπικές εμπειρίες. Έπειτα προσπάθησα να το κάνω προσιτό για τον καθένα. Έχω αναπτύξει μια τεχνική: βρίσκω έναν τίτλο και μετά δουλεύω πάνω σε αυτόν, προς τα πίσω. Πρέπει να λένε μια ιστορία τα κομμάτια και πιστεύω ότι δεν μπορείς να γράψεις καλή χορευτική μουσική, εκτός κι αν κάνεις έκστασι. Επίσης, είναι σημαντικό να καταλαβαίνεις για τι μιλάει το κομμάτι πριν το ακούσεις, γι’ αυτό επιμένω να το διευκρινίζω στους τίτλους: Wrong In The Head, Never Had a Day, Under The Influence, Stay Awake». Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από ξεσηκωτικά, rave κομμάτια με δυνατούς ρυθμούς, κοφτά μπιτ, dubstep, και drum’n’bass περάσματα.
«Αυτό είναι το άλμπουμ για τα ναρκωτικά και τη δέσμευση», λέει. «Η μουσική βιομηχανία φορτώνει τις σχέσεις σου και την κοινωνική σου ζωή με πολλή ένταση. Υπάρχει συνεχώς πίεση ή ευκαιρίες να πάρεις ναρκωτικά, να πιεις και να ξενυχτήσεις. Στο νέο μου άλμπουμ τίθεται η ερώτηση «να κάνω ναρκωτικά; Πρέπει να πιω; Πρέπει να δεσμευτώ; Να σταματήσω να διασκεδάζω σε πάρτι; Πρέπει να νοικοκυρευτώ; Αυτό ακριβώς λέει κι ο τίτλος –Playing in the Shadows [παίζοντας στις σκιές]. Προσπαθώ να είμαι κάποιος άλλος; Είμαι διχασμένη προσωπικότητα;
Δεν είναι μόνο για όλα αυτά όμως, είναι και για τα κλαμπ που σου ‘πετάνε’ στα μούτρα ναρκωτικά και γυναίκες. Έχω μια ανησυχία ότι αν συμμορφωθώ και φτιάξω οικογένεια δεν θα μπορώ να γράφω πια τραγούδια που θα μπορούν ν’ αγγίξουν τους ανθρώπους. Από την άλλη, όταν έχω οικογένεια, τι θα σκέφτονται τα παιδιά μου; Τι θα τους λέω όταν με ακούνε να μιλάω για την κοκαΐνη λες και είναι μια όμορφη γυναίκα;»
Πέρα από όλες αυτές τις απορίες, ο Example είναι κάποιος που φαίνεται ότι έχει απεριόριστη φιλοδοξία. Τώρα που πήρε μια γεύση του τι σημαίνει επιτυχία θέλει τα πάντα και είναι αποφασισμένος να τα αποκτήσει. Μπορείς να το διαπιστώσεις από τα αμέτρητα φεστιβάλ που συμμετέχει, τη μόνιμη παρουσία του στα κλαμπ της Ίμπιζα και την ξεκάθαρη πρόθεσή του να «χτυπήσει κάθε αγορά». Αυτό σημαίνει ότι τους επόμενους μήνες θα εμφανίζεται σε κάθε είδους event, από τα πιο cool φεστιβάλ μέχρι τα πιο προχωρημένα κλαμπ και από «καυτούς» ναούς της dance όπως το Fabric στο Λονδίνο μέχρι mainstream επαρχιακά κλαμπ της Αγγλίας.
«Ορισμένα από αυτά τα κλαμπ είναι γεμάτα 18χρονα που παίρνουν M-Cat» (καθινόνη), λέει. «Κάποια είναι γεμάτα μεθυσμένους μαθητές, κάποια είναι γεμάτα 14χρονα και 15χρονα που έχουν πάρει αέριο γέλιου και χάπια, αλλά όλοι αντιδρούν στη μουσική με μπάσο λες και είναι το νέο πανκ ροκ. Τα κορίτσια τρελαίνονται με το μέικ απ να τρέχει στο πρόσωπό τους. Όταν ήμουν στην ηλικία τους, έπρεπε να πας σε μια βραδιά με μέταλ ή με grunge για να πετύχεις ενέργεια τέτοιου επιπέδου».
Πηγή: Guardian.