Τον ιδιαίτερο τρόπο ερμηνείας της πραγματικότητας που έχουν οι πολιτικοί εξετάζει ο Παντελής Μπουκάλας στο άρθρο του σήμερα, εστιάζοντας στην περίπτωση του Γιάννη Στουρνάρα για τον οποίο γράφει ότι αποδίδει την κοινωνική σιωπή στην υπόθεση ότι ο λαός ελπίζει πως βγαίνει από το τούνελ.
Ο σημαντικός αρθρογράφος, παρατηρεί πως οι περισσότεροι – και κυρίως οι πολιτικοί- αφουγκράζονται την κοινωνία φορώντας όμως τα δικά τους ακουστικά που αποδεικνύονται εξαιρετικά βολικά αφού προσφέρουν στον ακροατή τη δυνατότητα της φραγής: Τα ενοχλητικά μηνύματα δεν φτάνουν ποτέ... Και καταλήγει στο άρθρο του: «Ο κ. Στουρνάρας δεν είναι ακριβώς Προκρούστης, την παράδοση πάντως της δημιουργικής λογιστικής την τηρεί σεβαστικά. Στους αριθμούς βρίσκει αυτό που συνάδει με το μοντέλο που έχει στο μυαλό του, το μόνο «σωστό», «αναπτυξιακό» κτλ. Την πεπατημένη επίσης ακολουθεί και στις παραμυθητικές μεταφορές που χρησιμοποιεί. Είπε λ.χ. σε πασχαλιάτικη συνέντευξή του ότι «φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ». Υιοθέτησε, δηλαδή, και αυτός μια μεταφορά που μόνο την αστεία κενότητά της μεταφέρει πια. Πρωτοτύπησε, ωστόσο, ως προς τη σύνδεση του εν τουνελίω φωτός με τη στάση της κοινωνίας: «Οι άνθρωποι εμφανίζονται σιωπηλοί επειδή έχουν δει φως στην άκρη του τούνελ». Ετσι απεφάνθη. Ερμήνευσε, δηλαδή, ως αποτέλεσμα της ελπίδας την κάποια κοινωνική σιωπή, τις λιγότερες και λιγότερο πυκνές διαδηλώσεις. Δεν του πέρασε από τον νου ότι μπορεί να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Να υπαγορεύεται η κοινωνική στάση όχι από την ελπίδα αλλά από την απελπισία, απόρροια και της κόπωσης, της έλλειψης ξεκάθαρου εναλλακτικού σχεδίου και της κυβερνητικής αδιαλλαξίας. Και δεν του πέρασε γιατί είπαμε. Εχει φραγή. Ιδεολογική. »