Δίχως την αίγλη του Μέσι ή το επικοινωνιακό ταμπεραμέντο του Μουρίνιο, αλλά με την προπονητική ευφυΐα του Γιούργκεν Κλοπ και το ισοπεδωτικό στυλ της Μπάγερν. Το ζευγάρι του τελικού Champions League είναι το πιο δίκαιο ποδοσφαιρικά. Στο πλαίσιο της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης εντάσσεται και ο τελικός του Europa League. Η Τσέλσι είναι η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης, άρα και το νούμερο ένα φαβορί, ενώ η Μπενφίκα μπορεί να λογίζεται και ως η Μπάγερν της Πορτογαλίας. Είναι καταιγιστική. Η χθεσινή της επιβλητική παράσταση κόντρα στην Φενέρμπαξε ήταν ακόμα μια απόδειξη. Σε ένα καλοκαίρι δίχως σοβαρή αγωνιστική δράση (το Κύπελλο Συνομοσπονδιών δεν πιάνεται), λοιπόν, το ποδόσφαιρο προσδοκά σε ένα ιδανικό φινάλε.Το άγχος των περισσότερων, βέβαια, είναι μήπως το Μπάγερν - Ντόρτμουντ αποδειχτεί «σούπα» όπως οι προηγούμενοι εμφύλιοι τελικοί. Το εντελώς μονόπλευρο Ρεάλ - Βαλένθια (σεζόν 1999-00), το τακτικά ενδιαφέρον, αλλά αισθητικά αποκρουστικό Γιουβέντους - Μίλαν (σεζόν 2002-03) και το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Τσέλσι (σεζόν 2007-08) από το οποίο έχουμε να θυμόμαστε τη μεγαλειώδη «σαβούρα» του Τέρι στα πέναλτι.Η φιλοσοφία των δύο ομάδων και το αγωνιστικό τους προφίλ δείχνει πως δεν υπάρχει τέτοιος φόβος. Τα μεταξύ τους παιχνίδια στην Μπουντεσλίγκα, άλλωστε, μόνο αδιάφορα ή βαρετά δεν χαρακτηρίζονται. Επίσης, με τη φόρα που έχει πάρει η Μπάγερν μόνο μία ομάδα στην Ευρώπη μπορεί να τη σταματήσει κι αυτή αποδείχτηκε πως δεν είναι η Μπαρτσελόνα. Είναι η Ντόρτμουντ. Οι Βεστφαλοί ξέρουν και να αντιμετωπίζουν και να κερδίζουν την ομάδα του Γιουπ Χάινκες. Το κάνουν συχνά τα τελευταία χρόνια. Με αποκορύφωμα των περσινό τελικό Κυπέλλου όπου ταπείνωσαν την Μπάγερν με το βαρύ 5-2. Ισως γι' αυτό ο Αριεν Ρόμπεν δήλωσε πως θα ήθελε να αποφύγει την Ντόρτμουντ.
Ο Ολλανδός έχει πικρή πείρα από τελικούς. Ο περσινός κόντρα στην Τσέλσι παραλίγο να βάλει τέλος στην καριέρα του στην Μπάγερν, αφού ο κόσμος του χρέωσε την ήττα τόσο για το χαμένο πέναλτι, όσο και για τη συνολικά κακή του εμφάνιση. Δεν θα ήθελε να ρισκάρει άλλη μια ήττα, λοιπόν. Οπως και η Μπάγερν δεν θα ήθελε να γίνει η νέα Βαλένθια που έχασε δύο σερί τελικούς (1999-00, 2000-01), τον δεύτερο από την Μπάγερν!Το κακό για τους Βαυαρούς είναι πως όλοι τούς θεωρούν το απόλυτο φαβορί, όπως και πέρυσι, και η πίεση μόνο κακό μπορεί να κάνει στους παίκτες του Γιουπ Χάινκες. Ο Γερμανός τεχνικός, πάντως, είναι ο μόνος που δεν έχει λόγο να αγχώνεται. Χάσει, κερδίσει ξέρει πως θα αποχωρήσει από τον πάγκο για να καθίσει ο Πεπ Γκουαρντιόλα.Αγχος δεν πρέπει να νιώθει ούτε ο Γιούργκεν Κλοπ, αφού η αναγνώριση της οποίας απολαμβάνει είναι καθολική. Δικαίως. Παρέλαβε μια παραπαίουσα Ντόρτμουντ και τη μεταμόρφωσε σε μια σούπερ ομάδα που διεκδικεί το δεύτερο Champions League της ιστορίας της. Με δικούς του παίκτες, δικές του επιλογές. Χωρίς τα χρήματα της Μπάγερν, αλλά με πολλή δουλειά. Γι' αυτό «φουντώνει» όταν βλέπει τους Βαυαρούς να... εξαγοράζουν την επιτυχία παίρνοντας έτοιμους παίκτες όπως ο Γκέτσε από την ομάδα του.Στο πλευρό του Κλοπ και της Ντόρτμουντ που επιστρέφει σε τελικό μετά το νικηφόρο 3-1 επί της Γιουβέντους το 1997 βρίσκεται η πλειοψηφία του γερμανικού λαού. Σε δημοψήφισμα του καναλιού ARD το 58% απάντησε πως προτιμά να κερδίσει η Ντόρτμουντ. Μπάγερν προτίμησε μόλις το 27%. Η μεγάλη επιστροφή της Μπενφίκα
Είναι ίσως η πρώτη φορά που ο τελικός του Europa League δεν έχει -από πλευράς αίγλης- να ζηλέψει τίποτα από τον αντίστοιχο του Champions League. Το Τσέλσι - Μπενφίκα είναι το καλύτερο ζευγάρι που θα μπορούσε να προκύψει. Ενα ζευγάρι με ειδικό βάρος και τρεις τίτλους πρωταθλητή Ευρώπης στο ενεργητικό του.Η Μπενφίκα έφτασε δίκαια στον τελικό, αφού σε όλη τη διάρκεια της σεζόν παίζει σταθερά καλό ποδόσφαιρο, ενώ είναι σχεδόν ανίκητη μέσα στο Ντα Λουζ με μόλις μια ήττα (Μπαρτσελόνα) και τρεις ισοπαλίες (Μπράγκα, Πόρτο, Πάσος Φερέιρα) σε όλη τη σεζόν.Η πρόκριση των Πορτογάλων σε βάρος της Φενέρμπαξε σηματοδότησε την επιστροφή τους σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης 23 χρόνια μετά την ήττα 1-0 από τη Μίλαν στον τελικό του Πρωταθλητριών (1989-90). Γενικά οι Λουζιτανοί δεν έχουν και το καλύτερο ρεκόρ σε τελικούς. Εχουν λάβει μέρος σε οκτώ και κέρδισαν μόνο τους δύο πρώτους όταν η μεγάλη ομάδα του Εουσέμπιο είχε νικήσει Μπαρτσελόνα (3-2 το 1960-61) και Ρεάλ (5-3 το 1961-62). Εκτοτε ακολούθησαν οι εξής ήττες: Κύπελλο Πρωταθλητριών
1962-63 Μπενφίκα - Μίλαν 2-3
1964-65 Μπενφίκα - Ιντερ 0-1
1967-68 Μπενφίκα - Μάντσεστερ Γιουν. 1-1 (1-6 πεν.)
1987-88 Μπενφίκα – Αϊντχόβεν 0-0 (5-6 πεν.)
1989-90 Μπενφίκα – Μίλαν 0-1
Κύπελλο UEFA (διπλός)
1982-83 Αντερλεχτ – Μπενφίκα 1-0 Μπενφίκα – Αντερλεχτ 1-1
Σε αντίθεση με την Μπενφίκα, η Τσέλσι έχει σαφώς καλύτερο ποσοστό επιτυχίας σε ευρωπαϊκούς τελικούς. Η μοναδική της ήττα ήταν τη σεζόν 2007-08 στα πέναλτι από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Νωρίτερα οι Λονδρέζοι είχαν πάρει δύο Κύπελλα Κυπελλούχων, το 1971 στο Καραϊσκάκη κόντρα στη Ρεάλ με 2-1 και το 1998 κόντρα στην Στουυτγκάρδη με 1-0, ενώ την περασμένη σεζόν άφησε άφωνη όλη την Ευρώπη με τη νίκη της επί της Μπάγερν μέσα στο Αλιάνζ Αρίνα (1-1 και 3-4 στα πέναλτι).
Η Τσέλσι βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο. Το πείραμα μονιμοποίησης του Ρομπερτο Ντι Ματέο δεν έπιασε, η επιλογή του Ράφα Μπενίτεθ ποτέ δεν έγινε αποδεκτή από τον κόσμο και πλέον άπαντες στο Σταμφορντ Μπριτζ περιμένουν την επιστροφή του ασώτου Ζοσέ Μουρίνιο. Ακόμα κι έτσι, οι Μπλε έφτασαν στον τελικό. Ξεπέρασαν γρήγορα την ντροπή του να είναι οι μοναδικοί πρωταθλητές Ευρώπης που την επόμενη σεζόν δεν κατάφεραν να προκριθούν στους νοκ άουτ αγώνες, ανασυντάχθηκαν και με τον κυνισμό που χαρακτηρίζει τις ομάδες του Μπενίτεθ, έφτασαν να διεκδικούν ακόμα ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Καθόλου άσχημα. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως με τον Μουρίνιο δεν μπόρεσαν να πάνε ούτε σε τελικό!