O γέροντας Παΐσιος μωρό στην αγκαλιά της μητέρας του [εικόνες]

Αγνωστες πτυχές από τη ζωή του Γέροντα Παΐσιου, αλλά και σπάνιες φωτογραφίες από τον καιρό που ήταν ακόμη κοσμικός και έφερε το όνομά Αρσένιος Εζνεπίδης αποκαλύπτουν οι συγγενείς του από την Κόνιτσα του νομού Ιωαννίνων.

Μιλώντας στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» ο μεγαλύτερος αδελφός του γέροντα, ο 95χρονος Ραφαήλ Εζνεπίδης, μιλάει για τον αδελφό του και αναφέρει: «Ο Παΐσιος είναι σε μεγάλο κόσμο» ενώ η σύντροφός του αναφέρει: «Εμείς τον γέροντα Παΐσιο, τον θυμόμαστε σαν οικογένειά μας. Εκανε δουλειές του σπιτιού. Μετά έφυγε για το Αγιο Ορος».

Το οδοιπορικό της εφημερίδας αναφέρει ότι δίπλα από το σπίτι του Ραφαήλ είναι το πατρικό της οικογένειας Εζνεπίδη με μια πινακίδα που αναγράφει «πατρική οικία Γέροντα Παϊσίου», ενώ στο σπίτι υπάρχουν φωτογραφίες του γέροντα, οικογενειακά κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα του Αγιορείτη μοναχού.
«Ο γέροντας ήταν αεικίνητος, σβέλτος» μας λέει ο ανιψιός του και αποκαλύπτει την ιστορία του σπιτιού, στο οποίο πριν από το 1922 έμεναν Τούρκοι και δόθηκε στην οικογένεια Εζνεπίδη με την ανταλλαγή. Στο δίπλα δωμάτιο υπάρχουν ακόμα τα κρεβάτια που κοιμόταν η οικογένεια από τότε. Ο γέροντας έμεινε σε αυτό το σπίτι μέχρι τα 18 του, που κατατάχθηκε ασυρματιστής στο στρατό. Για του λόγου το αληθές μια φωτογραφία στον τοίχο, που είναι στα χακί, εν έτει 1948, δείχνει τον στρατιώτη Αρσένιο Εζνεπίδη. Ο ανιψιός του μας αποκαλύπτει ένα άγνωστο περιστατικό από την εφηβική ηλικία του γέροντα.

«Ηταν τότε στον πόλεμο, που οι Δυτικοί προπαγάνδιζαν τη θεωρία του Δαρβίνου και κάποιος του την ανέφερε. Τότε ο γέροντας απάντησε πως μπορεί ο Χριστός να έχει ανθρώπινη μορφή. Αργότερα πήγε στο εκκλησάκι στο λόφο, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του και προσευχήθηκε βαθιά. Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός με ανθρώπινη μορφή και του είπε «εγώ ειμί το φως του κόσμου».

Οπως γράφουν τα «Παραπολιτικά», κάτοικοι της περιοχής μιλούν για τον γέροντα και το πώς τους είχε βοηθήσει σε διάφορες στιγμές της ζωής τους.

«Οταν είχε αρρωστήσει το παιδί της θείας μου, είχε πάρει νερό από τη βρύση και σταύρωσε το παιδί. Ο πυρετός έπεσε αμέσως. Το πιστεύω ότι ο γέροντας βοήθησε. Στο χωριό βοηθούσε όλο τον κόσμο. Είχε ένα κουτάκι στο οποίο μάζευε λεφτά για τους φτωχούς» αφηγείται η Γεωργία Κίτσου.

Ο πατέρας Κοσμάς, είναι μοναχός εδώ και 54 συναπτά χρόνια στην Κόνιτσα και θυμήθηκε μια ιστορία που έλεγε ο γέροντας συχνά. «Εφευγε από το μοναστήρι και πήγαινε σε μια σπηλιά κάτω χαμηλά. Εκεί είχε πόλεμο με τον διάβολο. Του παρουσιάστηκε και ο ίδιος ο γέροντας είχε εξομολογηθεί πως θέλησε να τον γκρεμίσει. Αυτός συνέχισε να προσεύχεται».