Πηγή: Ελευθεροτυπία
Αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη που πήρε ο Γιώργος Βιδάλης από τη Μάρω Κοντού και τη Μαρία Κωνσταντάρου με αφορμή την παράσταση "Το αρχαιότερο επάγγελμα" στο Θέατρο Τέχνης, στην οποία πρωταγωνιστούν.
Στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, πέντε γυναίκες, που έχουν περάσει τη ζωή τους σε πορνεία και ετοιμάζονται πλέον να... συνταξιοδοτηθούν, συναντιούνται και θυμούνται τις παλιές εποχές, τις «συναντήσεις τους με ώριμους κυρίους» σε περιόδους οικονομικής ύφεσης.
Καθεμία και μια ατέλειωτη ιστορία. Κι όλες μαζί μια εκρηκτική συντροφιά.
Το έργο της Πόλα Φόγκελ «Το αρχαιότερο επάγγελμα», παρουσιάζεται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, με πρωταγωνίστριες τις Μάρω Κοντού, Αλίκη Αλεξανδράκη, Μαρία Κωνσταντάρου, Χριστίνα Κουτσουδάκη, Μελίνα Βαμβακά.
Η Μάρω Κοντού, που συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Θέατρο Τέχνης, και η Μαρία Κωνσταντάρου, γέννημα θρέμμα του με αρκετές συμμετοχές σ' αυτό, μας μιλούν για τις δύο γυναίκες που ενσαρκώνουν και για τις διάφορες πτυχές του... αρχαιότερου επαγγέλματος.
Τι χαρακτήρες είναι οι ηρωίδες που υποδύεστε;
Μάρω Κοντού: «Ο χαρακτήρας ενός τραβεστί είναι η πρόκληση. Το όνομά μου είναι Ούρσουλα, φυλομεταβατική! Γερμανός στην καταγωγή, ομοφυλόφιλος, φεύγει από το αυστηρό περιβάλλον της χώρας του και καταφεύγει νέος στην Αμερική. Στη Νέα Υόρκη αντιμετωπίζει τη σκληρότητα του κόσμου στη χειρότερη μορφή της. Οι μόνες που τον δέχονται είναι τέσσερις πόρνες επαγγελματίες και καταλήγει στην πορνεία».
Μαρία Κωνσταντάρου: «Κρύβει κι αυτή, όπως όλοι, τις πληγές της για να μπορέσει να επιβιώσει σ' αυτό τον τόσο σκληρό και απάνθρωπο χώρο. Φοράει τη μάσκα της κοινωνικότητας, της ειρωνείας και μιας "χαρωπής" διάθεσης».
Το ότι βγαίνουν στη... σύνταξη, πώς το αντιμετωπίζουν;
Μάρω Κοντού: «Δεν τις πτοεί που είναι παλαίμαχες. Εχουν διατηρήσει κάποιους από τους παλαιούς τους πελάτες και συνεχίζουν να εργάζονται σκληρά!».
Η συγγραφέας τι θέλει ν' αναδείξει στο έργο;
Μάρω Κοντού: «Θέλει να εισχωρήσει στην καθημερινότητα αυτών των γυναικών, με σκοπό να αναλύσει τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχή τους και στην εν γένει συμπεριφορά τους το ίδιο το επάγγελμα».
Μαρία Κωνσταντάρου: «Το αίσθημα της ερήμωσης και της απαξίας. Το απόλυτο κενό. Η συγγραφέας θέλει να μας γνωρίσει την απλή καθημερινότητα αυτών των γυναικών, με τα μικροπροβλήματά τους, τις ζήλιες, τις τρυφερότητές τους. Και την αφόρητη μοναξιά. Την απόλυτη μοναξιά».
Η πορνεία τι συναισθήματα σας βγάζει;
Μαρία Κωνσταντάρου: «Απέραντη θλίψη και συμπόνια».
Η συνέχεια εδώ.