Σκύλοι με μπλε τρίχωμα εθεάθησαν για πρώτη φορά κοντά στη ζώνη της πυρηνικής καταστροφής του Τσέρνομπιλ στη βόρεια Ουκρανία προβληματίζοντας τους φροντιστές τους.
Η ομάδα Dogs of Chernobyl, που φροντίζει τα αδέσποτα στην περιοχή αυτή από το 2017, ανέβασε στο λογαριασμό της στο Instagram ένα βίντεο που δείχνει αρκετούς σκύλους με μπλε τρίχωμα στην Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ.
«Δεν γνωρίζουμε τον λόγο και προσπαθούμε να τους πιάσουμε για να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει», αναφέρει η λεζάντα εξηγώντας ότι οι σκύλοι άλλαξαν χρώμα πρόσφατα.
Ήλθαν οι σκύλοι του Τσέρνομπιλ σε επαφή με κάποια χημική ουσία;
Οι επικεφαλής της ομάδας θεωρούν ότι τα ζώα ήλθαν σε επαφή με κάποια χημική ουσία, αλλά καθησυχάζουν την κοινή γνώμη ότι οι σκύλοι φαίνονται «πολύ δραστήριοι και υγιείς».
Στις 26 Απριλίου του 1986 εξερράγη ένας από τους αντιδραστήρες του πυρηνικού εργοστασίου του Τσέρνμομπιλ κοντά στο Πρίπιατ της Ουκρανίας με αποτέλεσμα να εκλυθεί ραδιενεργό υλικό στην περιοχή καθώς την εγκατέλειπαν οι κάτοικοί της.
Οι σκύλοι με το περίεργο γαλάζιο χρώμα ίναι απόγονοι κατοικίδιων ζώων που εγκαταλείφθηκαν μετά την πυρηνική καταστροφή εκεί και ζουν και αναπαράγονται εδώ και γενιές στην Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ, όπου εκτίθενται συνεχώς ακτινοβολία εξαπλάσια εκείνης που μπορούν να αντέξουν οι άνθρωποι.
Μελέτη του 2023 για τη γενετική σύνθεση των ζώων διαπίστωσε ότι υπάρχουν γενετικές διαφορές μεταξύ των σκύλων στη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνμπιλ και εκείνων στην ευρύτερη Ουκρανία. Η έρευνα του Νόρμαν Τζέι Κλάιμαν, επιστήμονα περιβαλλοντικής υγείας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και εκ των βασικών συντακτών της μετά από γενετική ανάλυση 116 σκύλων στην περιοχή διαπίστωσε ότι τα άγρια ζώα είχαν εξελιχθεί γενετικά συν τω χρόνω για να αντέχουν την τοξικότητα του περιβάλλοντός τους.
«Κατά κάποιο τρόπο, δύο μικροί πληθυσμοί σκύλων κατάφεραν να επιβιώσουν σε αυτό το εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον», είπε. Η έρευνα εντόπισε 52 γονίδια που «θα μπορούσαν να σχετίζονται με την έκθεση στη μόλυνση του περιβάλλοντος στον πυρηνικό σταθμό». Ο Κλάιμαν έχει προτείνει ότι η έρευνα αυτή θα μπορούσε να παράσχει πληροφορίες για τις επιπτώσεις στην υγεία από τη χρόνια έκθεση σε ακτινοβολία και να συμβάλει στην κατανόηση του πώς να «μετριαστούν καλύτερα οι κίνδυνοι για την υγεία».