Τους λόγους που η Τουρκία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα αποχωρήσει και ποτέ οικειοθελώς από τη Συμμαχία, εξηγεί ο Αμερικανός κορυφαίος αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερος συνεργάτης στη συντηρητική δεξαμενή σκέψης «American Enterprise Institute».
Δριμύς επικριτής εδώ και χρόνια της πολιτικής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ρούμπιν αναφέρει σε άρθρο του στο «19FortyFive» ότι η κυβέρνηση AKP δεν θα αποφασίσει ποτέ αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, επειδή μπορεί να κινείται με σχετική ατιμωρησία μέσα από τους κόλπους της Συμμαχίας και να αναγκάζει τις ΗΠΑ, άλλα μέλη του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και τη Ρωσία να συναγωνίζονται για την υποστήριξη της Άγκυρας.
Εγκώμια για την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ
Ο Ρούμπιν, με θητεία στο Πεντάγωνο επί Τζορτζ Μπους του νεότερου, χαρακτηρίζει λίαν επιτυχημένη την πρόσφατη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, πλέκοντας το εγκώμιο της Ελλάδας για την ενίσχυση των αμυντικών δεσμών με τις ΗΠΑ και τη στάση της υπέρ της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία, «ενώ η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ Τουρκία παίζει διπλό παιχνίδι, προωθώντας τον μύθο ότι είναι υπεραπαραίτητη για την Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να αποκομίσει κέρδη από την τραγωδία και να βοηθήσει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να αποφύγει τις κυρώσεις.
»Στις επαφές του στον Λευκό Οίκο ο Μητσοτάκης ήρθε προετοιμασμένος παρουσιάζοντας χάρτες με τις επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων από την Τουρκία (…)
Η επιτυχία του Μητσοτάκη και η υποδοχή της οποίας έτυχε ήταν οι λόγοι της έκρηξης οργής του Τούρκου προέδρου» σημειώνει, υπογραμμίζοντας ότι η συμπεριφορά του Ερντογάν είναι ασύμβατη με εκείνη που αναμένεται από χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, καθώς στοχοποίησε Κούρδους, φιλελεύθερους, κεμαλιστές, τους πρώην γκιουλενιστές συμμάχους του και πρώην μέλη του κόμματός του.
«Η καταπίεση στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι ήδη αρκετή, αλλά η υποστήριξή της προς την τρομοκρατία καθιστά ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Δεν θα υπήρχε Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία, αν δεν είχε παράσχει η Τουρκία οργάνωση και ασφαλές καταφύγιο, αν όχι υλικοτεχνική υποστήριξη», γράφει.
Γιατί η Τουρκία δεν θα φύγει οικειοθελώς από το ΝΑΤΟ
Σύμφωνα με τον Ρούμπιν, όσοι υποστηρίζουν την παραμονή της Τουρκίας στη Συμμαχία επικαλούνται τη συνεισφορά της στον πόλεμο της Κορέας και την κρίση των πυραύλων της Κούβας, αλλά ο Ερντογάν έχει στρέψει την πλάτη σε εκείνη την Τουρκία.
«Οι Τούρκοι που θα τάσσονταν σήμερα υπέρ της ανάπτυξης στρατευμάτων για την καταπολέμηση της κομμουνιστικής επιθετικότητας ή για τη συνδρομή των ΗΠΑ θα βρίσκονταν κρατούμενοι στο εκτεταμένο δίκτυο φυλακών της Τουρκίας, όχι στα παλάτια αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων του Ερντογάν», λέει.
Κατά τη γνώμη του γνωστού Αμερικανού αναλυτή, «η Τουρκία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν υπάρχει επίσημος μηχανισμός για την αποπομπή απρόβλεπτων συμμάχων (…) Η εχθρότητα του Ερντογάν έναντι των ΗΠΑ είναι, ωστόσο, γνωστή. Αν το κίνητρό του είναι η ιδεολογία κι όχι τα υλικά κέρδη, κερδίζει περισσότερα όντας Δούρειος Ίππος στη Συμμαχία, που αποφασίζει ομοφώνως, παρά αποχωρώντας οικειοθελώς απ’ αυτήν», γράφει.
Επανερχόμενος στους χάρτες της τουρκικής προκλητικότητας που παρουσίασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Τζο Μπάιντεν, σημειώνει:
«Έχουν γίνει εκατοντάδες τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου (…) Η Τουρκία δεν μπορεί να παρουσιάσει ούτε μια απόδειξη ελληνικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου της ή υπερπτήσεων πάνω από εδάφη της. Αφότου οι ΗΠΑ άρχισαν να χρησιμοποιούν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η Τουρκία άρχισε να παραβιάζει τον εναέριο χώρο και σε εκείνη την περιοχή. Παράλληλα, έχει απειλήσει με στρατιωτική βία κατά του ελληνικού νησιού Καστελλόριζου.
Όποτε η Τουρκία κλιμακώνει τις εντάσεις με την Ελλάδα, διπλωμάτες επιδιώκουν να αποκλιμακώσουν τις εντάσεις και αναλυτές και δημοσιογράφοι μιλούν για την πιθανότητα πολέμου μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ.
Η δυναμική, ωστόσο, αλλάζει σημαντικά αν η Τουρκία φύγει από το ΝΑΤΟ. Τυχόν επίθεση στο Καστελλόριζο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο, τη Σάμο, την Ικαρία ή άλλα ελληνικά εδάφη θα πυροδοτήσει το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ (…)
Για να το θέσουμε απλά, εντός του ΝΑΤΟ η Τουρκία μπορεί να φέρεται ως νταής και να τη βγάζει καθαρή με τη συμπεριφορά της. Εκτός ΝΑΤΟ, ωστόσο, ο Ερντογάν θα αντιμετώπιζε πραγματικές συνέπειες για τις πράξεις του (…)
Θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ παρ' όλες τις πιέσεις, διότι σε περίπτωση που συναινούσε να πάρει το δικό του δρόμο, θα αποκάλυπτε τις πραγματικές αδυναμίες της Τουρκίας», καταλήγει ο Αμερικανός αναλυτής.