Η ανακάλυψη ενός ναού ηλικίας 2.700 ετών από κυνηγούς θησαυρών στην περιοχή Βαν της ανατολικής Τουρκίας αποτέλεσε αιτία για πανηγυρισμούς.
Η χαρά ήταν διπλή, καθώς στο εσωτερικό του ναού υπήρχαν τοιχογραφίες που χρονολογούνταν στην ίδια εποχή.
Ωστόσο, η χαρά μετριάστηκε τις τελευταίες εβδομάδες, αφού όπως αναφέρει ο Independent, διαπιστώθηκε ότι αξιωματούχοι και δημοσιογράφοι φέρονται να εισήλθαν στη σήραγγα ανασκαφών, όπου υποστηρίζεται ότι έλουσαν τις τοιχογραφίες με νερό «για να τις κάνουν να φαίνονται καλύτερα» για τις φωτογραφίες!
Οι αξιωματούχοι έχουν τώρα καλέσει φρουρούς για να προστατεύσουν την περιοχή.
Ο Dr. Erkan Konyar, αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, ασχολείται εδώ και χρόνια με την έρευνα και τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή Ουράρτου.
Δήλωσε στον Independent Turkish ότι δεν μπορεί να «καταλάβει πώς έγινε τέτοια καταστροφή σε μια περιοχή που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας και υπό τη δικαιοδοσία της Επαρχιακής Διεύθυνσης Πολιτισμού και Τουρισμού της επαρχίας Βαν».
«Το νερό σημαίνει θάνατος για αυτές τις τοιχογραφίες, οι οποίες δέχτηκαν επεξεργασία πάνω σε λασποκονίαμα πριν από 2.700 χρόνια», πρόσθεσε.
Κυνηγοί θησαυρών ανέφεραν τον ναό στο Μουσείο Βαν, αφού τον βρήκαν σε παράνομες ανασκαφές και νόμιζαν ότι ήταν εκκλησία. Αυτός ο ναός, που ρίχνει φως στο παρελθόν της περιοχής, δεν είναι ο πρώτος αρχαίος θησαυρός που αποκαλύπτεται από κυνηγούς θησαυρών σε εκείνο το μέρος. Το 1993, κάποιοι ανακάλυψαν τρία αγάλματα λιονταριών από βασάλτη στο λόφο Garibin και τα κατέστρεψαν. Τα υπολείμματα των αγαλμάτων μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στο Μουσείο Βαν.
Ο καθηγητής Dr. Altan Çilingiroğlu και η ομάδα του, οι οποίοι πραγματοποιούσαν ανασκαφές στο Κάστρο Ayanis από το 1989, έκαναν επίσης κάποιες ανασκαφικές εργασίες στον λόφο Garibin, όπου βρέθηκαν τα αγάλματα λιονταριών.
Το Κάστρο Ayanis, είναι μια από τις σημαντικότερες τοποθεσίες του Ουραρτινού βασιλείου και χτίστηκε από τον βασιλιά Ρούσα Β' σε ένα λόφο με θέα τη λίμνη Βαν τον έκτο αιώνα π.Χ.
Τι απεικονίζεται στις τοιχογραφίες
Ο λόφος Garibin είχε ξεχαστεί μέχρι τη βιντεοσκόπηση που κυκλοφόρησε από την Independent Turkish.
Ο επίκουρος καθηγητής Dr. Konyar, ο οποίος ανέλυσε το υλικό, λέει ότι στις μπλε και μπορντό τοιχογραφίες απεικονίζεται ένας ορεινός τράγος με ουραρτινά θρησκευτικά σύμβολα, φιγούρες ανθρώπων που κοιτάζονται μεταξύ τους και κρατούν ένα χάλκινο δοχείο στο ένα χέρι και ένα μπουμπούκι στο άλλο. Ανάμεσά τους απεικονίζεται ένα πιθανό δέντρο της ζωής.
Εξηγώντας ότι πρόκειται για «εικόνες γονιμότητας» που συναντώνται συχνά στην ουραρτινή εικαστική τέχνη, ο Konyar πιστεύει ότι ο εν λόγω χώρος ήταν πιθανότατα μια μνημειακή κατασκευή και όχι ένα αστικό κέντρο όπως το Ayanis.
Επισημαίνοντας την εγγύτητα της περιοχής με το Ayanis, τη μορφή του ορεινού τράγου στην εκτεθειμένη τοιχογραφία και τα γλυπτά λιονταριών, ο Konyar δήλωσε ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ευρήματα χρονολογούνται στην περίοδο του μονάρχη Rusa II, στην εποχή της οποίας άνθισαν οι ουραρτινές τέχνες και η γλυπτική.
«Ο ναός που βρίσκεται στον λόφο Garibin, θα χρησίμευε ως τόπος συνάντησης για τον βασιλιά Ρούσα και τη σύζυγό του βασίλισσα Κακλί πριν φτάσουν στο κάστρο Ayanis.
Στην πραγματικότητα, είναι δυνατόν να δούμε τα μοτίβα των λιονταριών στις επίσημες και θρησκευτικές δομές της Ουραρτού και των σύγχρονων ύστερων χεττιτικών κρατών της. Υπό αυτή την έννοια, ο λόφος Γκαριμπίν είναι απίστευτα σημαντικός όσον αφορά την αρχαιολογία της Ουραρτού».