Αφήνοντας στην άκρη τις αντιευρωπαϊκές αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης, αλλά και τις αντιρρήσεις των Γερμανών αποταμιευτών και μερισματούχων, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ανέλαβε μαζί με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, μια ιστορική πρωτοβουλία χρηματοδότησης της ΕΕ, ύψους 500 δις ευρώ.
Η κοινή απόφαση είναι εξαιρετική, λόγω του ύψους της βοήθειας, καθώς και λόγω της περιόδου αποπληρωμής του δημιουργούμενου χρέους (2021 - 2027).
Με αυτήν την κίνηση, Γάλλοι και Γερμανοί, προτείνουν στους Ευρωπαίους εταίρους των, να εγκρίνουν την κοινή πρόταση, η οποία αφορά την κατανομή της χρηματικής βοήθειας, με προτεραιότητα τις περισσότερο πληγείσες περιοχές (από την υγειονομική κρίση) της ΕΕ.
Είναι άξιο λόγου το ότι:
- η χρηματοδότηση των 500 δις βαρύνει τις ευρωπαϊκές χώρες ανάλογα με το οικονομικό τους μέγεθος (στην Γερμανία αναλογούν περίπου 27%),
- δεν θα υπάρχει αναλογία του μεγέθους της βοήθειας, με την αποπληρωμή της (αν υποθέσουμε ότι η Ιταλία θα επωφεληθεί από χρηματοδότηση 200 δις, η υποχρέωση αποπληρωμής περιορίζεται στο ποσοστό της συμμετοχής της, περίπου 20%).
Οι δυο Ευρωπαίοι ηγέτες αναγνωρίζουν την εξάρτηση της ΕΕ από τι αγορές της Ασίας, κυρίως όσον αφορά την παραγωγή φαρμάκων και υγειονομικού υλικού. Προτείνουν μια διαφορετική προσέγγιση, για να υπάρξει ευρωπαϊκή αυτονομία (ρεαλιστικά για να δημιουργηθούν νέα εργαστήρια φαρμακευτικού και ιατρικού υλικού, χρειάζονται 5 και πλέον χρόνια, αλλά πρέπει να γίνει η αρχή). Ένα μέρος της χρηματοδότησης λοιπόν, θα αφορά τον τομέα της Υγείας.
Ο Γάλλος Πρόεδρος και η Γερμανίδα Καγκελάριος φιλοδοξούν να δημιουργήσουν μια νέα Ευρωπαϊκή Πολιτική Υγείας (στα πρότυπα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ), με αμοιβαιοποίηση του κόστους των υπηρεσιών. Αν η ΕΕ είχε αυτήν την κοινή πολιτική ή αν έστω είχε αποφασίσει λίγο νωρίτερα, για την βοήθεια των 500 δις, η γαλλική φαρμακοβιομηχανία SANOFI, δεν θα απευθυνόταν στις ΗΠΑ, για την χρηματοδότηση της ερευνητικής δραστηριότητας της (πήρε 500 εκατομμύρια δολάρια) και η τεχνογνωσία (και τα φάρμακα ) θα έμεναν στην Ευρώπη.
Ο άλλος τομέας που αναφέρθηκε για την έκτακτη βοήθεια, είναι ο τουριστικός, που αφορά κυρίως τον ευρωπαϊκό νότο και την Ελλάδα. Δεδομένης της προαναφερθείσας κατανομής της χρηματοδότησης, οι τόσο σκληρά πληγέντες επαγγελματίες του Τουρισμού, έχουν δικαίωμα να ελπίζουν. Φαίνεται ότι η Γερμανία κατάλαβε ότι έχει ανάγκη την Ευρώπη, όσο και η Ευρώπη χρειάζεται την Γερμανία. Αυτά ήταν τα λόγια της Καγκελαρίου Μέρκελ....τόσο το καλλίτερο για όλους.
Στην Ενωμένη Ευρώπη θεωρείται ότι η Γαλλία έχει πολύ καλή Δημόσια Διοίκηση, αλλά λιγότερο αποτελεσματική Δημοσιονομική Διαχείριση (είναι η ευρωπαϊκή χώρα με τις μεγαλύτερες και τις πιο γενναιόδωρες παροχές).
Αντίθετα, η Γερμανία διακρίνεται για την πειθαρχία της Δημοσιονομικής Διαχείρισης της (με τα γνωστά πλεονάσματα και το θετικό ισοζύγιο πληρωμών), έχοντας ταυτόχρονα περιορισμένου εύρους και οικονομικότερη Δημόσια Διοίκηση (αλλά με εμφανώς περιορισμένες κοινωνικές παροχές).
Η ΕΕ πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτά τα προτερήματα των Γάλλων και Γερμανών, ενωμένων στον κοινό σκοπό της Ευρωπαϊκής διάσωσης, από τα δεινά της υγειονομικής κρίσης. Είναι προφανές ότι οι κοινές προτάσεις των Γάλλο-Γερμανών, δεν δεσμεύουν τους 28 εταίρους. Είναι όμως ακόμα πιο βέβαιο ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αποφασίσει απολύτως τίποτα, χωρίς την συναίνεση των δυο ισχυρότερων ευρωπαϊκών χωρών. Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η λογική του κοινού Ευρωπαϊκού συμφέροντος.