Το τελευταίο «αντίο» είπαν συγγενείς και φίλοι στη 17χρονη Μαρία Νιώτη από το Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ.
Η άτυχη 17χρονη έχασε τη ζωή της με τη φίλη της Ιζαμπέλα Σάλας, όταν τις καταδίωξε και τις παρέσυρε με το αυτοκίνητο συνομήλικος συμμαθητής τους.
Το φέρετρο της 17χρονης Μαρίας ήταν σκεπασμένο με την ελληνική σημαία, ενώ συγγενείς, φίλοι και γνωστοί συμπαραστέκονταν στην οικογένεια που ζει το δράμα της.
Το δυστύχημα έγινε την ώρα που τα δύο κορίτσια κινούνταν με ηλεκτρικά ποδήλατα επί της Λεωφόρου Μπερνσάιντ, όπου το όριο ταχύτητας είναι 25 μίλια την ώρα. Κάποια στιγμή, τις παρέσυρε ένα μαύρο SUV. Στο τιμόνι του οχήματος ήταν ένας 17χρονος, ο οποίος δεν σταμάτησε και τέθηκε αργότερα υπό κράτηση.
Το γεγονός ότι ο νεαρός οδηγός δεν σταμάτησε μετά τη σύγκρουση, αλλά εντοπίστηκε και συνελήφθη αργότερα, ενισχύει τις φωνές εκείνων που μιλούν όχι για τροχαίο δυστύχημα, αλλά για προμελετημένη ενέργεια.
Οι γονείς Σωτήριος και Φούλη Νιώτη, ο δίδυμος αδελφός της Γιώργος, συγγενείς και φίλοι είπαν το τελευταίο «αντίο» με μοιρολόγια και θρήνους στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου στο Γιούνιον του Νιου Τζέρσεϊ, όπως αναφέρει το anamniseis.net. Παρών στην κηδεία ήταν ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης, Απόστολος, που τέλεσε τρισάγιο και μίλησε με θερμά λόγια για τη 17χρονη.
«Η Μαρία ήταν γεμάτη όνειρα, ζωή και αγάπη»
Η ομιλία της μητέρας της Μαρίας ράγισε τις καρδιές όσων βρέθηκαν στον πλευρό της οικογένειας.
«Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας ευχαριστήσω που είστε εδώ σήμερα, για τη Μαρία, για εμένα και την οικογένειά μου, σε αυτές τις πιο δύσκολες ημέρες της ζωής μας. Η αγάπη, οι προσευχές και η παρουσία σας σημαίνουν περισσότερα από όσα μπορούν να εκφράσουν οι λέξεις», τόνισε η μητέρα της.
Αναφερόμενη στην κόρη της και στα όνειρα που έκαναν μαζί, επισήμανε: «Η Μαρία ήταν 17 ετών, γεμάτη όνειρα, γεμάτη ζωή και γεμάτη αγάπη. Δεν ήταν απλώς η κόρη μου, ήταν ο ήλιος μου. Είχε τη δύναμη να φωτίζει έναν χώρο μόνο με την παρουσία της».
Ο πατέρας της Μαρίας είπε για την αδικοχαμένη κόρη του: «Θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που ήρθε να τιμήσει το παιδί μου και εύχομαι να μην το ζήσει ποτέ κανένας πατέρας αυτό που περνάω. Σας ευχαριστώ όλους».