Ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Κυριακής (14/12) στο Βερολίνο οι μαραθώνιες συνομιλίες μεταξύ Ουκρανών και Αμερικανών αξιωματούχων, με προτάσεις επίλυσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Οι διαβουλεύσεις θα συνεχιστούν σήμερα, όπως ανακοίνωσε ο σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, Ντμίτρο Λίτβιν.
«Οι συνομιλίες διήρκεσαν περισσότερες από πέντε ώρες και ολοκληρώθηκαν με συμφωνία να συνεχιστούν αύριο το πρωί», δήλωσε ο Λίτβιν μέσω WhatsApp, προσθέτοντας ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι θα προβεί σε επίσημες δηλώσεις μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών. Οι αξιωματούχοι εξετάζουν επί του παρόντος τα προσχέδια των εγγράφων που συζητήθηκαν.
Σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa, ο Ζελένσκι αποχώρησε από την καγκελαρία μετά από πεντέμισι ώρες διαβουλεύσεων με τον ειδικό απεσταλμένο του πρώην προέδρου Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και τον γαμπρό του, Τζάρεντ Κούσνερ.
Σβήνει το «όνειρο» Ζελένσκι για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ
Σε μια εντυπωσιακή στροφή στις διαπραγματεύσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο πρόεδρος της χώρας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πρότεινε να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας για ένταξη στο NATO, σε αντάλλαγμα για νομικά δεσμευτικές δυτικές εγγυήσεις ασφαλείας. Η πρόταση -σύμφωνα με τον Guardian- κατατέθηκε κατά τη διάρκεια πεντάωρης συνάντησης με τους Αμερικανούς απεσταλμένους στο Βερολίνο την Κυριακή.
Για «μεγάλη πρόοδο» έκανε λόγο ο Γουίτκοφ -Ποιοι συμμετέχουν στις συνομιλίες ΗΠΑ-Ουκρανίας
Η αποστολή των ΗΠΑ περιλάμβανε τον ειδικό απεσταλμένο του Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και τον γαμπρό του πρώην προέδρου, Τζάρεντ Κούσνερ. Ο Γουίτκοφ περιέγραψε τις συνομιλίες ως «μεγάλη πρόοδο», χωρίς όμως να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τα προσχέδια συμφωνιών.
Οι συνομιλίες φιλοξενήθηκαν από τον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, ενώ αναμένεται να συμμετάσχουν και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες τη Δευτέρα. Σύμφωνα με πηγές, η συζήτηση επικεντρώθηκε σε ένα 20-σημειακό σχέδιο για την ειρήνη, που περιλαμβάνει ζητήματα ασφαλείας, οικονομίας και πιθανής κατάπαυσης του πυρός.
Τι σηματοδοτεί η στρατηγική στροφή για την Ουκρανία
Η προοπτική εγκατάλειψης του NATO αποτελεί σημαντική αλλαγή στην πολιτική της Ουκρανίας, που έως τώρα θεωρούσε την ένταξη στην Ατλαντική Συμμαχία ως κρίσιμη ασφάλεια απέναντι στη Ρωσία. Ο Ζελένσκι χαρακτήρισε την πρόταση συμβιβαστική, επισημαίνοντας ότι η Ουκρανία επιδιώκει νομικά δεσμευτικές εγγυήσεις από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και άλλες χώρες, όπως ο Καναδάς και η Ιαπωνία, για να αποτραπεί μελλοντική ρωσική εισβολή.
Η Ρωσική ατζέντα και οι «κόκκινες γραμμές»
Όπως σημειώνει ο Guardian, ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν έχει επανειλημμένα ζητήσει από την Ουκρανία να αποκηρύξει επίσημα τις φιλοδοξίες της για ένταξη στο NATO, να αποσύρει στρατεύματα από περίπου το 10% της περιοχής του Ντονμπάς που ελέγχει και να παραμείνει ουδέτερη χωρίς ξένα στρατεύματα. Επιπλέον, η Μόσχα ζητά γραπτή δέσμευση από τις δυτικές δυνάμεις να μην επεκτείνουν το NATO προς τα ανατολικά, αποκλείοντας έτσι την ένταξη της Ουκρανίας, της Γεωργίας, της Μολδαβίας και άλλων πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.
Οι Επόμενες Κινήσεις
Η ουκρανική πλευρά εξετάζει τα σχετικά έγγραφα και αναμένεται ο Ζελένσκι να προβεί σε περαιτέρω δηλώσεις μετά το τέλος των σημερινών διαπραγματεύσεων. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι εργάζονται παράλληλα για την ενίσχυση της χρηματοδότησης της Ουκρανίας, αξιοποιώντας παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας για τη στήριξη του στρατιωτικού και πολιτικού προϋπολογισμού.
Ο Ουκρανός πρόεδρος τόνισε ότι εξετάζεται και η κατάπαυση πυρός κατά μήκος των υφιστάμενων μετώπων, ενώ σημείωσε ότι δεν υπήρξαν άμεσες συνομιλίες με τη Μόσχα.
Ουκρανία: Συμβιβασμοί υπό όρους
Η πρόταση Ζελένσκι υποδηλώνει ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να κάνει σημαντικούς συμβιβασμούς για να τερματιστεί ο πόλεμος, δίνοντας προτεραιότητα στις ασφαλείς εγγυήσεις έναντι της ένταξης στο NATO.
Η επιτυχία της διαδικασίας εξαρτάται από:
- Την αξιοπιστία και το εύρος των δυτικών εγγυήσεων.
- Την αποδοχή από τον ουκρανικό λαό και το κοινοβούλιο.
- Το αν η Ρωσία θα δεχθεί μια αληθινή κατάπαυση πυρός ή θα συνεχίσει τις στρατιωτικές επιθέσεις.
Η εξέλιξη αυτή θεωρείται κρίσιμη για το μέλλον της Ουκρανίας και ενδέχεται να σηματοδοτήσει μια σημαντική στροφή στις ευρωπαϊκές και διεθνείς ισορροπίες.