Στην καρδιά του Ειρηνικού Ωκεανού, σε απόσταση μεγαλύτερη των 2.600 χιλιομέτρων από κάθε ξηρά, βρίσκεται το πιο απομονωμένο σημείο του πλανήτη: το Σημείο Νέμο.
Αυτό το απρόσιτο σημείο πήρε το όνομά του από τον θρυλικό κάπτεν Νέμο του υποβρυχίου «Ναυτίλος», στο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα». Εδώ και δεκαετίες έχει μετατραπεί σε ένα ιδιότυπο «νεκροταφείο διαστημικών αποβλήτων», δεδομένης της... ερημιάς του.
Εκεί καταλήγουν οι δορυφόροι και οι διαστημικοί σταθμοί στο τέλος της ζωής τους, καθώς η τοποθεσία είναι αρκετά απομονωμένη ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο.
Το 2031, η ίδια μοίρα περιμένει και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ο οποίος, μετά την προγραμματισμένη παύση λειτουργίας του, θα κατευθυνθεί ελεγχόμενα προς το Σημείο Νέμο για να καταλήξει στον πυθμένα του Ειρηνικού.
Σημείο Νέμο: Το «νεκροταφείο του Διαστήματος»
Πολύ πριν ο χώρος αυτός πάρει το όνομα «Σημείο Νέμο», οι διαστημικές υπηρεσίες είχαν ήδη αρχίσει να τον χρησιμοποιούν για την «ταφή» παλαιών διαστημικών οχημάτων. Από το 1971 έως το 2016, πάνω από 260 διαστημικά αντικείμενα έχουν βυθιστεί εκεί: ο ρωσικός σταθμός Mir, έξι σταθμοί του προγράμματος Saliout και τα συντρίμμια του αμερικανικού Skylab της NASA, μεταξύ άλλων.
Η πτώση του ISS, ωστόσο, αναμένεται να είναι η πιο θεαματική έως σήμερα. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η πρόσκρουση θα μπορούσε να προκαλέσει ένα τεράστιο κύμα, αν και η περιοχή είναι εντελώς ακατοίκητη.
Οι κοντινότερες νησίδες, η Ντούσι, η Μότου Νούι και η Μάχερ, βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 2.600 χιλιομέτρων, ενώ οι πλησιέστεροι άνθρωποι είναι στη δυτική ακτή της Νέας Ζηλανδίας.
Ένα σημείο χωρίς ζωή, αλλά όχι χωρίς ρύπανση
Η απομόνωση του Σημείου Νέμο δεν είναι μόνο γεωγραφική. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από ελάχιστη βιολογική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον ωκεανογράφο Στίβεν Ντ’ Οντ, του Πανεπιστημίου τού Ρόουντ Άιλαντ. Τα ισχυρά ρεύματα που τη διασχίζουν εμποδίζουν τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών, καθιστώντας την μία από τις πιο «νεκρές» ζώνες των ωκεανών.
Κι όμως, ακόμα και εκεί, ο άνθρωπος έχει αφήσει το αποτύπωμά του. Το 2018, ιστιοπλοϊκά που συμμετείχαν στον αγώνα Volvo Ocean Race εντόπισαν μικροπλαστικά στα νερά γύρω από το σημείο, αποδεικνύοντας ότι η ρύπανση δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε καν στο πιο απομονωμένο μέρος της Γης.