Με τίτλο «Εξαφανισμένα παιδιά και αχαλίνωτη διαφθορά: Η φρίκη πίσω από τον σεισμό της Τουρκίας παραμένει», μια συγγραφέας περιγράφει την κατάσταση ακριβώς ένα χρόνο μετά τα 7,8 Ρίχτερ στην περιοχή Χατάι.
Η Γκιονούλ Τολ, διευθύντρια του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής και συγγραφέας του βιβλίου «Ο πόλεμος του Ερντογάν: Ο αγώνας του ισχυρού άνδρα στο σπίτι και στη Συρία», περιγράφει μια σκληρή πραγματικότητα ένα χρόνο μετά, με άρθρο στο Politico.
«Εκατοντάδες παιδιά εξακολουθούν να αγνοούνται, καθώς οι οικογένειες λένε ότι τα παιδιά τους διασώθηκαν από τα ερείπια και εισήχθησαν σε κοντινά νοσοκομεία, αλλά έκτοτε εξαφανίστηκαν» αναφέρει, μεταξύ άλλων.
«Η ανιψιά μου, Άσια, είναι μίας εβδομάδας. Όταν ένας σεισμός 7,8 Ρίχτερ ισοπέδωσε ολόκληρες γειτονιές της γενέτειρας των γονιών της, Χατάι, στις 6 Φεβρουαρίου του 2023, ήταν ένα από τα χιλιάδες κατεψυγμένα έμβρυα σε μια κλινική γονιμότητας σε τοπικό νοσοκομείο. Ο γιατρός γονιμότητας της κλινικής κατάφερε να προετοιμάσει ένα σχέδιο διάσωσης για τα αποθηκευμένα έμβρυα όταν το νοσοκομείο, που είχε υποστεί σοβαρές ζημιές, έχασε την ηλεκτρική ενέργεια» λέει στο ξεκίνημα του άρθρου της.
Οι γονείς της Άσια έχασαν το σπίτι τους, ωστόσο τώρα, έχοντάς την στην αγκαλιά τους, νιώθουν χαρούμενοι για πρώτη φορά.
«Αλλά δεν μπήκαν όλα τα παιδιά που έζησαν τον σεισμό με ασφάλεια στην αγκαλιά των γονιών τους. Εκατοντάδες εξακολουθούν να αγνοούνται. Πολλές οικογένειες αναφέρουν ότι τα παιδιά τους διασώθηκαν από τα ερείπια και εισήχθησαν σε νοσοκομεία σε κοντινές πόλεις, αλλά από τότε εξαφανίστηκαν» περιγράφει η Τολ.
Έμποροι οργάνων, θρησκευτικές αδελφότητες και ένα κορίτσι αγνοούμενο που βρέθηκε στο Μάαστριχτ
Μια τουρκική ΜΚΟ, το Children and Women First Association, που ιδρύθηκε για να παρέχει νομική και ψυχολογική υποστήριξη σε γυναίκες και παιδιά, είπε ότι έλαβε καταγγελίες από οικογένειες ότι τα παιδιά τους έπεσαν θύματα εμπόρων οργάνων και θρησκευτικών αδελφοτήτων, όπως τα τάγματα Menzil και Ismailağa, αφού διασώθηκαν.
«Αυτές οι αδελφότητες ανθούν υπό το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΚ) και είναι συχνά στην επικαιρότητα για περιπτώσεις αναγκαστικού γάμου ανηλίκων, κακοποίησης παιδιών, κατήχησης και ενδοοικογενειακής βίας» αναφέρει.
«Κυβερνητικοί αξιωματούχοι αρνούνται τους ισχυρισμούς των οικογενειών, αλλά οι αναρτήσεις των ηγετών του Menzil στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που δείχνουν εκατοντάδες παιδιά να μένουν σε κατοικίες που διοικούνται από το τάγμα, το επιβεβαιώνουν. Σε μία από τις πολλές περιπτώσεις απαγωγής παιδιών μετά τον σεισμό, ένα πεντάχρονο κορίτσι, το οποίο είπε ότι οι γονείς του τραυματίστηκαν στην καταστροφή, βρέθηκε να περιφέρεται στους δρόμους του Μάαστριχτ από την τοπική αστυνομία» προσθέτει.
Η Τολ καταγγέλλει πως η κυβέρνηση και τα δεξιά κόμματα καταψήφισαν μια πρόταση που ζητούσε έρευνα για τα εξαφανισμένα παιδιά και ανακοίνωσαν ότι θα κηρύσσονταν επίσημα νεκρά.
Από τον φονικό σεισμό, πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν και εκατοντάδες χιλιάδες ζουν σε κοντέινερ ή σε σκηνές, κάτω από δύσκολες συνθήκες. Σε χιλιάδες άλλους δεν δόθηκαν καν σκηνές, αλλά αφέθηκαν να αναζητούν στέγη σε φίλους ή συγγενείς.
«Πάγωσαν» οι υποσχέσεις του Ερντογάν για νέα σπίτια
Μετά τον σεισμό, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε δεσμευτεί να ξαναχτίσει τα σπίτια που καταστράφηκαν μέσα σε ένα χρόνο. Πριν από τις κρίσιμες εκλογές του Μαΐου του 2023 -τις οποίες κέρδισε-, η κατασκευή προχωρούσε γρήγορα. Από τότε, ωστόσο, το έργο έχει επιβραδυνθεί, αφήνοντας πολλές οικογένειες σε αδιέξοδο. Την ίδια ώρα, πρόβλημα υπάρχει με τις θέσεις εργασίας, ενώ η κάλυψη των καθημερινών αναγκών, όπως η πληρωμή για φαγητό, ενοίκιο και άλλες ανάγκες είναι μια μεγάλη πρόκληση.
«Καθώς η χώρα συνεχίζει να μάχεται τον πληθωρισμό, πολλοί πέφτουν όλο και πιο βαθιά στο χρέος» σχολιάζει στο άρθρο.
Στη συνέχεια, αναφέρει πως 2.000 κτίρια που έπεσαν από τον σεισμό δεν είχαν τις απαραίτητες οικοδομικές άδειες και η κυβέρνηση κυνήγησε τους κατασκευαστές, για να καταπνίξει την οργή του κοινού.
«Στην Τουρκία, οι δημόσιοι λειτουργοί διαδραματίζουν βασικό ρόλο στα κατασκευαστικά έργα. Οι εκλεγμένοι δήμαρχοι και όσοι εργάζονται για το υπουργείο Περιβάλλοντος, Πολεοδομίας και Κλιματικής Αλλαγής είναι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την έκδοση οικοδομικών αδειών, τις επιθεωρήσεις, για συμμόρφωση με την ισχύουσα νομοθεσία και την έγκριση της ασφάλειας των κτιρίων για κατοίκηση. Αλλά ακόμα περισσότερο από αυτούς, ο πιο υπεύθυνος για τη μαζική κλίμακα θανάτου και καταστροφής είναι ο άνθρωπος που κυβερνά τη χώρα για πάνω από δύο δεκαετίες» σχολιάζει χαρακτηριστικά η Τολ, και προσθέτει:
«Ο Ερντογάν εμπλούτισε έναν μικρό κύκλο στενών συμμάχων στον κατασκευαστικό τομέα, αναθέτοντάς τους έργα υποδομής χωρίς ανταγωνιστικούς διαγωνισμούς ή κατάλληλη ρυθμιστική εποπτεία. Και αυτές οι εταιρείες έχτισαν σπίτια και υποδομές σε εστίες σεισμού χωρίς να ακολουθούν τους κατάλληλους οικοδομικούς κώδικες. Στο Χατάι, κτίρια, νοσοκομεία, το αεροδρόμιο της πόλης, ακόμη και το τοπικό παράρτημα της Τουρκικής Προεδρίας Διαχείρισης Καταστροφών και Έκτακτης Ανάγκης (AFAD), πολλά από τα οποία κατασκευάστηκαν από τους φίλους του Ερντογάν, είτε ισοπεδώθηκαν εντελώς είτε υπέστησαν τεράστιες ζημιές. Παρ’ όλα αυτά, ο Ερντογάν δεν το πλήρωσε στην κάλπη»
Και καταλήγει: «Ένα χρόνο αργότερα, παρόλο που χάθηκαν 130.000 ζωές και εκατομμύρια εκτοπίστηκαν, είναι συνηθισμένο τόσο για τον Ερντογάν όσο και για τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης. Ασχολούμενος με την εκστρατεία του για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, μόλις αυτή την εβδομάδα ο πρόεδρος εγκαινίασε ένα δημόσιο νοσοκομείο που είχε καταρρεύσει κατά τη διάρκεια του σεισμού. Αλλά για τον πατέρα της Άσια, έναν γιατρό που εργαζόταν εκεί πριν από την καταστροφή και από τότε λειτουργεί σε μια αυτοσχέδια εγκατάσταση, το κτίριο που άνοιξε ο Ερντογάν δεν είναι έτοιμο να λειτουργήσει ως νοσοκομείο. Τα εγκαίνια έχουν σκοπό να μεταφέρουν στους ψηφοφόρους ότι ο Ερντογάν τήρησε την υπόσχεσή του να αναζωογονήσει το Χατάι. Αλλά για τα θύματα του σεισμού, η ζωή είναι κάθε άλλο παρά φυσιολογική. Ολοι γνωρίζουν ότι ορισμένες από τις πληγές που προκάλεσε αυτός ο σεισμός δεν θα επουλωθούν ποτέ, ειδικά σε μια χώρα με τόσο μακρά ιστορία ατιμωρησίας αξιωματούχων που έπαιξαν ρόλο στην τραγωδία τους».