Σ’ έναν πύργο καταμεσής μιας έκτασης 6.500 στρεμμάτων στο Λουάρ-ε-Σερ της κεντρικής Γαλλίας περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογένειάς του άφησε ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν την τελευταία του πνοή.
Η σχέση του εκλιπόντος πρώην προέδρου της Γαλλίας με την περιοχή αυτή κρατάει χρόνια. Στην κωμόπολη Ωτόν της Λουάρ-ε-Σερ ήταν που ο Ντ’ Εστέν είχε ανταλλάξει όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης με την Αν Αϊμόν ντε Μπραντές της μεγάλης οικογένειας των βιομηχάνων χάλυβα στις 17 Δεκεμβρίου του 1952.
Οι δεσμοί του ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο αφού εκεί ζούσε τα τελευταία χρόνια στο Château de l'Étoile (τον Πύργο του Άστρου) και μάλιστα είχε εγγραφεί και στους εκλογικούς καταλόγους της κωμόπολης. Κι ήταν σ’ αυτόν τον πύργο, όπου γιόρτασε τον περασμένο Απρίλιο τα 87α γενέθλια της συζύγου του.
Η αιώνια κατοικία του Ντ’ Εστέν σ’ έναν ιδιωτικό κήπο
Οι δεσμοί, ως εκ τούτου, του Ντ’ Εστέν μ’ αυτή την κοινότητα των 650 κατοίκων ήταν τόσο στενοί, ώστε εκεί είχε επιλέξει να ταφεί σε ιδιωτική γη δίπλα στο νεκροταφείο. Άλλωστε εκεί αναπαύεται και η κόρη του Τζασίντ από τον Ιανουάριο του 2018, ενώ και άλλα δύο από τα τέσσερα παιδιά του έχουν σχέσεις με το Ωτόν. Ο Ντ’ Εστέν είχε εκφράσει από το 2012 την επιθυμία ο ιδιωτικός κήπος να αποτελέσει την τελευταία του κατοικία, αίτημα που μέχρι πρόσφατα δεν είχε γίνει αποδεκτό. Κι αυτό γιατί η γαλλική νομοθεσία επιτρέπει σε κάθε πολίτη να κανονίζει κατά το δοκούν τα της κηδείας του, αλλά όχι και το σημείο όπου θα ταφεί, αφού η ταφή σε ιδιωτική γη απαιτεί την έγκριση του δημάρχου.
Ο Ντ’ Εστέν διαπραγματευόταν με τις τοπικές Αρχές το δικαίωμα να ταφεί στον κήπο του στο Ωτόν κι όχι στο δημοτικό νεκροταφείο. Η σύζυγός του, αγόρασε ένα στρέμμα δίπλα στο κοιμητήριο και λίγα μέτρα μακριά από τον οικογενειακό τάφο των Μπραντές. Η Αν Αίμόν ζήτησε μάλιστα με σχετική αίτηση την άδεια να χτίσει ένα παρεκλήσσιο, όπου θα μπορούσε να ταφεί η ίδια και ο σύζυγός της, αίτημα που δεν είχε γίνει αποδεκτό από τον τότε δήμαρχο. Ωστόσο, τα πράγματα έκτοτε έχουν αλλάξει μετά την ταφή της κόρης τους Τζασίντ σε ιδιωτική γη προ διετίας, που άνοιξε το δρόμο για να εκπληρωθεί η επιθυμία του Ντ’ Εστέν να αναπαυθεί αιώνια στον κήπο του στο Ωτόν.