Φανταστείτε ένα ολόκληρο κτίριο, βάρους όσο 170 επιβατικά αεροσκάφη, να μετακινείται αργά μέσα στην πόλη, χωρίς να αποσυναρμολογηθεί, χωρίς γερανούς, χωρίς τον παραμικρό θόρυβο, σαν να... γλιστρά.
Αυτό ακριβώς συνέβη το 2019 στην πόλη Ξιαμέν, στη νοτιοανατολική Κίνα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά τεχνικά εγχειρήματα των τελευταίων ετών.
Ένα κτίριο 30.000 τόνων σε 532 πόδια
Η στάση λεωφορείων Houxi Long Distance Bus Station, νεόδμητη και ογκώδης, βρέθηκε στο μονοπάτι ενός νέου σιδηροδρομικού έργου υψηλής ταχύτητας.
Η κατεδάφιση θα ήταν δαπανηρή και χρονοβόρα, αλλά οι μηχανικοί προτίμησαν μια λύση που έως τότε έμοιαζε αδύνατη, να μετακινήσουν ολόκληρο το κτίριο.
Με βάρος 30.000 τόνων, όσο ένα αεροπλανοφόρο ή 170 Boeing 737, το κτίριο στηρίχθηκε πάνω σε 532 υδραυλικούς γρύλους, συνδεδεμένους με ένα σύστημα κινητών ραγών.
Ένα κεντρικό υπολογιστικό σύστημα συντόνιζε με ακρίβεια κάθε μικροκίνηση. Οι μισοί γρύλοι σήκωναν απαλά το οικοδόμημα, ενώ οι υπόλοιποι το ωθούσαν προς τα εμπρός, αργά και προσεκτικά.
Κίνα: Η διαδικασία διήρκεσε 40 ημέρες
Η διαδικασία διήρκεσε 40 ημέρες, ένα κατόρθωμα που καταγράφηκε ως παγκόσμιο ρεκόρ στο Guinness World Records.
Στο φυσικό του ρυθμό, το θέαμα ήταν ήσυχο και σχεδόν ανεπαίσθητο, αλλά όπως θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, όπου έχει επεξεργαστεί με γρήγορη κίνηση η εικόνα, το κτίριο κινήθηκε όπως ακριβώς έπρεπε ώστε να φτάσει στο κατάλληλο σημείο.
«Το κτίριο που περπατά»
Η τεχνική ονομάζεται «δομημένη μεταφορά με υποβοήθηση», όμως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγινε απλώς γνωστή ως «το κτίριο που περπατά».
Το σχετικό βίντεο στο Weibo συγκέντρωσε εκατομμύρια προβολές, εντυπωσιάζοντας με την ομαλότητα της κίνησης - χωρίς σκόνη, χωρίς θόρυβο, χωρίς χάος.
Η στάση Houxi είχε εγκαινιαστεί το 2015, με κόστος περίπου 36.000.000 ευρώ. Η κατεδάφιση και ανακατασκευή της θα στοίχιζε ακριβότερα και θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χρόνο, ενώ θα είχε και σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Αντίθετα, η μετακίνησή της κόστισε περίπου 7 εκατομμύρια ευρώ, ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο, αλλά λογικό για μια εγχείρηση υψηλής ακριβείας που επέτρεψε να διατηρηθεί άθικτη η υποδομή και να αποφευχθεί η παράλυση ολόκληρης συνοικίας.