Μπορεί να μοιάζει με σενάριο βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο ένας καθηγητής πανεπιστημίου υπολόγισε σε πόσα χρόνια θα εξαφανιζόταν η ανθρωπότητα αν σταματούσαμε να κάνουμε παιδιά.
Η εύκολη απάντηση, αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ζουν πάνω από 100 χρόνια, θα ήταν πως η εξαφάνιση θα γινόταν σε περίπου έναν αιώνα. Όμως, σύμφωνα με τον καθηγητή Μάικλ Λιτλ, ανθρωπολόγο του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη νωρίτερα.
Σε πόσα χρόνια θα εξαφανιζόταν η ανθρωπότητα; Η εξήγηση
Όπως έγραψε ο καθηγητής στο The Conversation: «Ως καθηγητής ανθρωπολογίας που έχει αφιερώσει την καριέρα του στη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, βιολογίας και πολιτισμών, παραδέχομαι πως το σενάριο αυτό δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστο. Είναι πιθανό ότι δεν θα απέμεναν πολλοί άνθρωποι μέσα σε 70 με 80 χρόνια, και όχι 100, εξαιτίας ελλείψεων σε τρόφιμα, καθαρό νερό, φάρμακα και όλα εκείνα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα. Τελικά, ολόκληρος ο πολιτισμός θα κατέρρεε».
Φυσικά, αν η ανθρωπότητα έχανε την ικανότητα αναπαραγωγής, ο κόσμος δεν θα κατέρρεε αμέσως. Αντιθέτως, ο πληθυσμός θα μειωνόταν σταδιακά και αν υπήρχε επάρκεια τροφίμων κα αγαθών, ο πλανήτης θα γερνούσε με ομαλό τρόπο – μέχρι να πεθάνει και ο τελευταίος άνθρωπος από γηρατειά.
Ωστόσο, οι χώρες με ήδη γερασμένους πληθυσμούς, όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, θα παρουσίαζαν τη γρηγορότερη πληθυσμιακή κατάρρευση.
Παρόλα αυτά, όπως και στην κλασική δυστοπική ταινία «Children of Men», η εξαφάνιση της ανθρωπότητας δεν θα ακολουθούσε μια ομαλή, γραμμική πορεία. Η κοινωνική και πολιτική αστάθεια, οι ελλείψεις και η κατάρρευση βασικών υποδομών θα επιτάχυναν δραματικά την πτώση του πολιτισμού.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Λιτλ: «Τελικά, δεν θα υπήρχαν αρκετοί νέοι που να φτάνουν σε ηλικία εργασίας ώστε να καλύψουν τις βασικές ανάγκες, γεγονός που θα οδηγούσε σε ταχεία κατάρρευση των κοινωνιών σε όλο τον κόσμο. Μερικές από τις πρώτες κρίσεις θα αφορούσαν την παραγωγή τροφίμων, την παροχή υγειονομικής περίθαλψης και γενικά όλα όσα θεωρούμε απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Το φαγητό θα γινόταν σπάνιο, παρόλο που ο παγκόσμιος πληθυσμός θα μειωνόταν».
Αυτή η κατάρρευση των κοινωνιών θα οδηγούσε πιθανότατα στην αποπληθυσμιακή κρίση της Γης πολύ πριν οι περισσότεροι άνθρωποι πεθάνουν φυσιολογικά από γηρατειά.
Τα καλά νέα;
Ο καθηγητής Λιτλ τονίζει ότι, παρά την μεγάλη υπογεννητικότητα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, ένα ξαφνικό τέλος των γεννήσεων είναι εξαιρετικά απίθανο, εκτός κι αν υπάρξει μια παγκόσμια καταστροφή.
Ένα πιθανό σενάριο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τέτοιο αποτέλεσμα είναι η εξάπλωση μιας ιδιαίτερα μεταδοτικής ασθένειας που προκαλεί μαζική υπογονιμότητα.
Το πραγματικό πρόβλημα: Η ταχύτατη γήρανση του πληθυσμού
Η ταχεία γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού λόγω της μείωσης της γεννητικότητας είναι πολύ πιο άμεση απειλή.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτοξεύτηκε τα τελευταία 100 χρόνια — από 2,1 δισεκατομμύρια το 1930 σε 8,09 δισεκατομμύρια σήμερα.
Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η αύξηση αυτή θα συνεχιστεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2080, φτάνοντας το ανώτατο όριο των 10 δισεκατομμυρίων.