Πέθανε ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας, Φάτος Νάνο, σε ηλικία 73 ετών, έπειτα από σύντομη νοσηλεία.
Είχε ιδρύσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα και ήταν ηγέτης του έως το 2005, οπότε και αποχώρησε από την πολιτική.
Διετέλεσε πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1991 και ξανά από το 1997 έως το 1998 και από το 2002 έως το 2005.
Ο Φάτος Νάνο γεννήθηκε στα Τίρανα το 1952 και ήταν γιος του πρώην διευθυντή της Αλβανικής Ραδιοτηλεόρασης. Σπούδασε οικονομικά στα Τίρανα και ειδικεύτηκε στην Πολιτική Οικονομία.
Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία τον Δεκέμβριο του 1990, όπου για πρώτη φορά διορίστηκε γενικός γραμματέας του Συμβουλίου των Υπουργών, ενώ τον Ιανουάριο του 1991 προήχθη στη θέση του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων σε διάφορες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ο πρόεδρος Ραμίζ Αλία, στα τέλη Φεβρουαρίου 1991, όρισε τον Νάνο πρωθυπουργό της μεταβατικής κυβέρνησης.
Οι βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 31 Μαρτίου 1991. Το κόμμα Εργασίας της Αλβανίας και ο Νάνο ξαναέγινε πρωθυπουργός. Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση δεν κράτησε περισσότερο από την πρώτη, μιας και μία εβδομάδα μετά η γενική απεργία που διοργάνωσαν τα ανεξάρτητα σωματεία, τον ανάγκασε να παραιτηθεί δύο εβδομάδες αργότερα.
Στο 10ο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1991, το κόμμα Εργασίας άλλαξε το όνομα του και εξέλεξε τον Νάνο ως νέο ηγέτη του Σοσιαλιστικού, πια, κόμματος της Αλβανίας.
Οι κατηγορίες
Όταν το Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας κέρδισε τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 22ας Μαρτίου 1992, το κοινοβούλιο συνέστησε στις αρχές του 1993 επιτροπή για να διερευνήσει τη δραστηριότητα του Νάνο με υποψίες διαφθοράς και κατάχρησης στη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας που παρείχε η Ιταλία, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης από το 1990 έως τις αρχές του 1992.
Κατηγορήθηκε ότι, στους δυόμισι μήνες πρωθυπουργίας του, είχε καταχραστεί 7,2 εκατομμύρια δολάρια και στις 3 Απριλίου 1994, ο Νάνο καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια φυλάκισης. Ένα αίτημα αποφυλάκισης του, υπογεγραμμένο από 700 χιλιάδες άτομα στάλθηκε στον Σαλί Μπερίσα. Ο Νάνο θεωρήθηκε πολιτικός κρατούμενος από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αλβανίας, τη Διεθνή Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (πρώην Παρατηρητήριο του Ελσίνκι), τη Διακοινοβουλευτική Ένωση και άλλες ομάδες.
Συνελήφθη στις 30 Ιουλίου 1993 και στις 3 Απριλίου 1994, ο Νάνο καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκισης, αλλά αθωώθηκε σε δεύτερο βαθμό το 1999. Είχε αποφυλακιστεί τον Μάρτιο του 1997, κατά τη διάρκεια των ταραχών και επανήλθε στην ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Τρεις μήνες μετά την αποφυλάκισή του, νίκησε τους Δημοκρατικούς και επανέφερε τους Σοσιαλιστές στην εξουσία.
Πραξικόπημα, απόπειρα δολοφονίας και παραίτηση
Ένα πραξικόπημα επιχειρήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1998 από την ηγεσία και τους ριζοσπάστες οπαδούς του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας, με στόχο την ανάληψη της εξουσίας και τη δολοφονία του Νάνο. Για να αποφύγει τη δολοφονία του από τον οργισμένο όχλο, ο Νάνο αποφάσισε να διαφύγει στην κυβερνητική κατοικία στο Πόγραδετς.
Στις αρχές του 2002, ο Νάνο προσπάθησε ανεπιτυχώς να γίνει πρόεδρος της Αλβανίας, αλλά στις 25 Ιουλίου 2002 διορίστηκε για τρίτη φορά, στη θέση του πρωθυπουργού.
Το 2005, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχασε τις εκλογές και την πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο και ο Νάνο παραιτήθηκε από τις θέσεις του πρωθυπουργού και του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Από τότε, αποχώρησε από τον δημόσιο και πολιτικό βίο.
Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο στα Τίρανα, καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα με τους πνεύμονες, ενώ πριν από δύο χρόνια είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
Εκείνη την περίοδο, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, του είχε απονείμει μετάλλιο για τη συμβολή του «στην οικοδόμηση του συνταγματικού και δημοκρατικού κράτους στην Αλβανία».
Υπήρξε παντρεμένος επί 25 χρόνια με τη Ρετζίνα Νάνο, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Μετά το διαζύγιό του, το 2002 παντρεύτηκε τη Ζοάνα Νάνο.