Μια καταβύθιση στον κόσμο του πένθους μέσα από τρεις ιστορίες που συγκλόνισαν την ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία, τις στυγνές δολοφονίες του Shahzad Luqman, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου.
Οι οικογένειες των θυμάτων συνομιλούν με τις απουσίες τους, υπερασπίζονται τη μνήμη των νεκρών, μεταμορφώνουν την οδύνη τους σε αγώνα για δικαιοσύνη, μέσα από ένα φιλμ που παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονικης, αλλά και διαδικτυακά.
Η ταινία καταγράφει τρεις οικογένειες που πενθούν
Η ταινία «Πένθος - Αυτοί που Μένουν» της Μυρτώς Πατσαλίδου και της Μαρίας Λούκα προβάλλεται στο Θεσσαλονίκη την Τρίτη 7 Μαρτίου στις 21:30, Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, αλλά και διαδικτυακά ΕΔΩ
Σε μια κοινωνία που βάλλεται από την φασιστική, τη ρατσιστική και την ομοφοβική βία, τρεις οικογένειες θρηνούν τα δολοφονημένα τους παιδιά και αγωνίζονται για δικαιοσύνη.
Οι δολοφονίες διαπράχθηκαν από τα χέρια είτε του οργανωμένου φασισμού, είτε του κοινωνικού εκφασισμού, δημιουργώντας ένα αλληλοτροφοδοτούμενο σύστημα βίας και επιβολής.
Οι οικογένειες των θυμάτων θυμούνται, θρηνούν και αγωνίζονται.
Η σιωπή εναλλάσσεται με τη δράση, η μοναχικότητα με τη δημόσια έκθεση, η θλίψη με την οργή. Με βασικό εργαλείο την αμεσότητα του βιώματος, το ντοκιμαντέρ διαπραγματεύεται τις έννοιες της απουσίας και του τραύματος, διερευνά μέσα από τη σύνδεση του ατομικού με το συλλογικό την ανθρώπινη ευαλωτότητα, καταγράφει τις διαδικασίες μετασχηματισμού του πόνου σε διεκδίκηση προς όφελος της κοινωνίας.
Η υπεράσπιση της μνήμης των νεκρών, η απόδοση ευθυνών στους δράστες, η προστασία των άλλων παιδιών αναδεικνύονται σε βασικούς στόχους προσπάθειας των οικογενειών για δικαίωση, μια προσπάθεια που εξελίσσεται στις συχνά μικρόψυχες δικαστικές αίθουσες με πληγωτικούς όρους, αφήνοντας στο τέλος άλλες φορές μια λυτρωτική απόφαση κι άλλες μια αίσθηση αδικαίωτου. Εξελίσσεται, όμως, παράλληλα κι έξω από τα δικαστήρια. Στους δρόμους της μαζικής ενεργοποίησης, στις παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο, στις πράξεις συμβολοποίησης των θυμάτων. Δείτε το τρέιλερ της ταινίας
Ένα ανθρωπολογικό βλέμμα πάνω στο πένθος, στους τρόπους που επαναπροσδιορίζει τα όρια και στη δύναμη της ανθρώπινης ύπαρξης, στο κοινωνικό φόντο της πιο ζοφερής όψης της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
