Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Γερμανός καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς θέτουν στην στενή τους συνεργασία τα θεμέλια για την πορεία της Ευρώπης.
Η ιστορική φιλία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία υπήρξε για δεκαετίες ο πυρήνας της ευρωπαϊκής ενότητας και σε μια εποχή αβεβαιότητας η ιδέα της γαλλογερμανικής σύμπνοιας, όπως αυτή θα μπορούσε να ενσαρκωθεί από τον Μερτς και τον Μακρόν, ανοίγει έναν νέο δρόμο για την Ευρώπη.
Όπως τονίζει το CNN, σε σχετικό του δημοσίευμα αναλυτές και δημοσιογράφοι μιλούν ήδη για το φαινόμενο «Merzcron».
To γαλλογερμανικό «restart»
Μετά την κάπως χλιαρή περίοδο του Όλαφ Σολτς, η οποία χαρακτηρίστηκε από έλλειψη δυναμισμού και διαπροσωπικής χημείας με τον άλλο πρόεδρο, η σχέση Βερολίνου-Παρισιού φαίνεται να αναθερμαίνεται με την αλλαγή ηγεσίας στην Γερμανία. Η πρώτη ένδειξη ήρθε στις αρχές Μαΐου, με μια θερμή και ειλικρινή χειραψία στο ανάκτορο των Ηλυσίων, μια χειρονομία που υπερέβαινε τη συμβολική πολιτική εθιμοτυπία επισημαίνει το αμερικανικό ΜΜΕ. Από τότε, οι συναντήσεις των δύο ηγετών είναι συχνές και εντατικές -στη Χάγη, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Κίεβο.
Η κοινή τους ατζέντα εστιάζει στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, την υποστήριξη στην Ουκρανία και την στάση ΕΕ μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Οι δύο ηγέτες, σε άρθρο τους στους Financial Times, τόνισαν την ανάγκη για αύξηση των αμυντικών δαπανών και ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. Η δέσμευσή τους να φτάσουν στο 3,5% του ΑΕΠ σε επενδύσεις άμυνας είναι ιστορικής σημασίας, ιδιαίτερα για μια Γερμανία που επί δεκαετίες έθετε τον εξοπλισμό σε δεύτερη μοίρα, μπροστά και τόσο στο ένοχο παρελθόν της όσο και την βόλεψη που εξασφάλιζε μέσα από τη ΝΑΤΟϊκή και συγκεκριμένα την αμερικανική στρατιωτική ισχύ.
«Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, η Γερμανία και η Γαλλία - μαζί με τους Ευρωπαίους και διατλαντικούς φίλους και συμμάχους μας - στέκονται ενωμένες και ισχυρές, για να υπερασπιστούν τις κοινές μας αξίες, καθώς και την ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών μας», έγραψαν.
Η πολιτική σύγκλιση σε Ουκρανία και Άμυνα
Παρά τις εμφανείς διαφορές στο στιλ και το ύφος τους, προϊόν και της γερμανικής και γαλλικής κουλτούρας που και οι δύο πολύ ζωντανά εκπροσωπούν, οι δύο ηγέτες έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια λειτουργική σχέση. Όπως τόνισε ο πρώην διπλωμάτης Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, «αγαπούν την αλληλεπίδραση» και απολαμβάνουν τις προκλήσεις της πολιτικής. Η χημεία τους λειτουργεί, και αυτό μεταφράζεται ήδη σε πράξεις, υπογράμμισε.
Η πιο ξεκάθαρη έκφραση της νέας γαλλογερμανικής δυναμικής είναι η ενισχυμένη υποστήριξη προς την Ουκρανία. Το κοινό ταξίδι τους στο Κίεβο μαζί με τους ηγέτες της Βρετανίας και της Πολωνίας θεωρήθηκε δείγμα ενότητας και αποφασιστικότητας. Η Γερμανία, υπό τον Μερτς, έκανε πράξη όσα στο παρελθόν απέφευγε: δέσμευση για την παράδοση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και πακέτο στήριξης 5 δισ. δολαρίων προς την Ουκρανία.
Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας έχει καταστεί αναγκαία υπό την απειλή της αμερικανικής στροφής προς τον απομονωτισμό. Η κοινή στάση Μακρόν-Μερτς ενάντια στην εξάρτηση από τις ΗΠΑ καταδεικνύει τη σοβαρότητα της πρόθεσης για μια πιο ανεξάρτητη Ευρώπη. Η αλλαγή πλεύσης του Βερολίνου, που πλέον επενδύει σε μαζική στρατιωτική αναβάθμιση, είναι απόρροια αυτής της νέας προσέγγισης. Το Παρίσι, εδώ και καιρό έχει καταστήσει σε πυλώνα της εξωτερικής του πολιτικής την στρατηγική αυτονομία της γηραιάς ηπείρου.
Το νέο τρίγωνο της Ευρώπης
Η επανενεργοποίηση του «τριγώνου της Βαϊμάρης» (Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία) είναι άλλη μια ένδειξη του μεταβαλλόμενου ευρωπαϊκού τοπίου. Ο ρόλος της Πολωνίας -με ισχυρή στρατιωτική ικανότητα και σημαντική γεωπολιτική θέση-ενισχύεται, και η συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την ευρωπαϊκή συνοχή.
Η συνεργασία Μακρόν-Μερτς αποτελεί, όπως τονίζει και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, τη ραχοκοκαλιά κάθε μεγάλης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας. Αν αυτή η «μηχανή» συνεχίσει να λειτουργεί ομαλά, η Ευρώπη μπορεί να προχωρήσει με μεγαλύτερη σταθερότητα και αποφασιστικότητα στο διεθνές περιβάλλον. Η συμμαχία «Merzcron» φαίνεται ότι δεν είναι απλώς μια ευκαιριακή σύμπραξη και για τον Ολάντ, όπως δήλωσε στο CNN, «η Ευρώπη προχωράει μπροστά μόνο όταν η Γαλλία και η Γερμανία μιλούν με μια φωνή και τραβούν προς την ίδια κατεύθυνση. Μόνο τότε μπορεί να λειτουργήσει σωστά η ευρωπαϊκή μηχανή».