Ούτε μια λέξη συμπόνιας δεν είχε μπορέσει να βρει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
Στην πρώτη του δήλωση εκείνο το μαύρο πρωινό Σαββάτου ο Πρόεδρος της Τουρκίας και ηγέτης του ισλαμιστικού κόμματος της “Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης” ζήτησε “αυτοσυγκράτηση” από τις δύο πλευρές, ενώ την επόμενη ημέρα, και αφού υπήρχαν πλέον όλες οι πληροφορίες για τα στυγερά εγκλήματα της Χαμάς στην εισβολή της στο Νότιο Ισραήλ, το μόνο που βρήκε να πει ο Ερντογάν ήταν να “προειδοποιήσει” το Ισραήλ να μην τιμωρήσει συλλογικά τους Παλαιστινίους.
Είναι πλέον ολοφάνερο πως τα τραγικά γεγονότα του τελευταίου μήνα οδήγησαν τον Τούρκο ηγέτη στο να ρίξει τις μάσκες του καθωσπρεπισμού, τις οποίες είχε φορέσει τον τελευταίο χρόνο και ιδίως μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του περασμένου Φεβρουαρίου, και να αποκαλύψει σε όλο του το μισαλλόδοξο μεγαλείο το πραγματικό πρόσωπο του ισλαμιστή αντισημίτη και ιδεολογικού εχθρού της Δύσης. Αποκορύφωμα αυτής της αποκάλυψης του Τούρκου ηγέτη υπήρξε η ομιλία του στη “Μεγάλη Παλαιστιανική συνάντηση” του προπερασμένου Σαββάτου στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης. Εκεί ο Ερντογάν αποκάλεσε το Ισραήλ “εγκληματία πολέμου” και απείλησε ότι θα στείλει τους ηγέτες του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ενώ κατηγόρησε τη Δύση ότι εκείνη είναι η βασική υπεύθυνη για τον πόλεμο στη Γάζα. Απάλλαξε δε τη Χαμάς από κάθε ευθύνη για τα ειδεχθή εγκλήματα κατά των Ισραηλινών, λέγοντας πως ο τζιχαντιστικός οργανισμός, που δηλώνει ανοικτά πως έχει στόχο την εξόντωση του Ισραήλ, δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση αλλά “απελευθερωτικό κίνημα” και πως το Ισραήλ είναι κατοχική δύναμη.
Αυτή η στάση του Τούρκου ηγέτη είναι πάντως απόλυτα συνεπής με την ιδεολογική και θεολογική βάση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του οποίου ηγείται ο Ερντογάν. Πρόκειται για την ιδεολογία του ισλαμισμού και του σαλαφισμού, την οποία δόμισε από τη δεκαετία του 1960 η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ο ιστορικός ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Γάζα, Άχμεντ Γιασίν, υπήρξε και ο ιδρυτής της Χαμάς το 1987. Κεντρικός σκοπός της Χαμάς είναι ο τζιχάντ, ο ιερός πόλεμος κατά του Ισραήλ και των “απίστων” για την εγκαθίδρυση ενός ενιαίου παλαιστιανού κράτους, στα σύνορα της Βρετανικής Εντολής της Παλαιστίνης του 1920 και το οποίο θα κυβερνάται με βάση τη Σαρία. Προφανώς και σε αυτό το ενιαίο παλαιστινιακό κράτος δεν υπάρχει χώρος για την ύπαρξη και του κράτους του Ισραήλ. Παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες του Ταγίπ Ερντογάν να χτίσει καλές σχέσεις με το Ισραήλ, η βάση του νεο-οθωμανικού και πανισλαμικού του δόγματος δεν χωράει και την ύπαρξη ισραηλινού κράτους στην περιοχή.
Είναι πολύ χαρακτηριστική η αποστροφή της ομιλίας του Ερντογάν στη συγκέντρωση στο αεροδρόμιο Ατατούρκ, με την οποία συνέδεσε τη Γάζα με τη Θεσσαλονίκη, ως τμήματα της “πατρίδας” που της αφαιρέθηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επειδή λοιπόν η Γάζα αποτελούσε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1920, ο Τούρκος Πρόεδρος θεωρεί ότι έχει δικαίωμα παρέμβασης στις εξελίξεις στην περιοχή. Δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως ότι οι βασικοί παίκτες στη Μέση Ανατολή θα επιτρέψουν στην Τουρκία να αποκτήσει σημαίνοντα ρόλο στη Γάζα και την Παλαιστίνη μετά την πλήρη ήττα της Χαμάς. Η Αίγυπτος κυρίως, αλλά και η Σαουδική Αραβία και η Ιορδανία θα έχουν τον πρώτο και κυρίαρχο ρόλο στη μετά-Χαμάς εποχή στη Γάζα και την Παλαιστίνη από πλευράς αραβικών κρατών, ενώ η Τουρκία που υπήρξε βασικός υποστηρικτής της τρομοκρατικής Χαμάς θα πρέπει αναγκαστικά να περάσει στην πλευρά των ηττημένων του πολέμου.
Ο βασικός λόγος για τον πόλεμο στη Γάζα είναι η ισλαμιστική ιδεολογία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει χώρος για κράτος του Ισραήλ στην περιοχή. Οι ηγέτες του Χαμάς κραυγάζουν με κάθε τρόπο ότι δεν θα αναγνωρίσουν ποτέ το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Η Τουρκία του Ερντογάν που υποστήριξε με κάθε τρόπο τη Χαμάς και την ιδεολογία της δεν μπορεί να έχει ρόλο σε μια διαδικασία ειρήνευσης στη Γάζα και τη δημιουργία κυρίαρχου κράτους της Παλαιστίνης που θα συμβιώνει σε ειρήνη με το Ισραήλ.