Το πλήρωμα του σούπερ γιοτ Bayesian δεν γνώριζε τις ευπάθειες του σκάφους σε ακραίους ανέμους, οι οποίοι προκάλεσαν τη «βίαιη» ανατροπή και βύθισή του.
Τα παραπάνω αναφέρουν Βρετανοί ερευνητές για το σκάφος, αξίας 30.000.000 λιρών, που ανατράπηκε στα ανοικτά των ακτών της Σικελίας τον περασμένο Αύγουστο, σκοτώνοντας επτά άτομα, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανού δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη του, Μάικ Λιντς, και της 18χρονης κόρης του, Χάνα.
Η Υπηρεσία Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων (MAIB) δήλωσε ότι το Bayesian υπέστη μοιραία ζημιά όταν άνεμοι ταχύτητας 80,6 μιλίων την ώρα χτύπησαν τη δεξιά πλευρά, προκαλώντας βίαιη κλίση σε γωνία 90 μοιρών.
Οι προκαταρκτικές έρευνες δείχνουν ότι ταχύτητες ανέμου 63,4 κόμβων (73 μίλια/ώρα) που πέφτουν απευθείας στην πλώρη του σκάφους «πιθανότατα θα οδηγήσουν στην ανατροπή του».
Η ενδιάμεση έκθεση ανέφερε ότι οι «ευπάθειες» ήταν «άγνωστες τόσο στον ιδιοκτήτη όσο και στο πλήρωμα του Bayesian», καθώς δεν περιλαμβάνονταν στο εγχειρίδιο ευστάθειας που υπήρχε στο σκάφος.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο ακραίος άνεμος που βίωσε το Bayesian ήταν αρκετός για να ανατρέψει το γιοτ. Επιπλέον, μόλις το γιοτ έγειρε πέρα από μια γωνία 70 μοιρών, η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη» δήλωσε ο Άντριου Μολ, αρχιεπιθεωρητής Θαλάσσιων Ατυχημάτων.
Υπενθυμίζεται ότι ο Τζιοβάνι Κοντσταντίνο, διευθύνων σύμβουλος της The Italian Sea Group, κατασκευάστριας του Bayesian, είχε δηλώσει προηγουμένως ότι η βύθιση οφειλόταν «σε ανθρώπινο λάθος» και επέμεινε ότι ήταν «αβύθιστο».
Πώς εκτυλίχθηκε η τραγωδία στο σούπερ γιοτ Bayesian
Η λεπτομερής έκθεση της Υπηρεσίας Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων (MAIB) παρουσιάζει για πρώτη φορά, λεπτό προς λεπτό, πώς εξελίχθηκε η τραγωδία, τονίζοντας, ωστόσο, ότι πρόκειται για ενδιάμεση έκθεση, βασισμένη σε «περιορισμένο αριθμό επαληθευμένων στοιχείων», καθώς η ποινική έρευνα που διεξάγουν οι ιταλικές αρχές έχει περιορίσει την πρόσβαση στο ναυάγιο και σε άλλα αποδεικτικά στοιχεία.
Το βράδυ της 18ης Αυγούστου το Bayesian αγκυροβόλησε δίπλα στο Sir Robert Baden Powell -σκάφος που αργότερα διέσωσε τους επιζώντες-, για να προστατευτεί από την καταιγίδα που είχε προβλεφθεί.
Στις 3 π.μ., ο ναύτης υπηρεσίας κατέγραψε άνεμο 8 κόμβων (9,2 χλμ./ώρα), παρατηρώντας όμως ότι τα σύννεφα καταιγίδας και οι αστραπές πλησίαζαν.
Στις 3:55 π.μ., ο ναύτης «βιντεοσκόπησε την επερχόμενη καταιγίδα και την ανέβασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», πριν κλείσει τις καταπακτές και τα παράθυρα του πιλοτηρίου.
Μέσα σε λίγα λεπτά, οι άνεμοι ενισχύθηκαν στους 30 κόμβους (56 χλμ./ώρα) και το Bayesian άρχισε να γέρνει και να σύρεται η άγκυρά του.
Γύρω στις 4 π.μ., ο ναύτης ξύπνησε τον κυβερνήτη και το πλήρωμα ξεκίνησε να ενεργοποιεί τις γεννήτριες και να προετοιμάζεται για τους ελιγμούς του Bayesian.
Στο μεταξύ, μια Βρετανίδα επιβαίνουσα και ο σύντροφός της ξύπνησαν και μετέφεραν την ενός έτους κόρη τους στο σαλόνι του σκάφους.
Ο σεφ Recaldo Thomas, που έχασε τη ζωή του στην τραγωδία, βρισκόταν στο μαγειρείο ασφαλίζοντας τα μαχαιροπίρουνα και τα σκεύη.
Καθώς ο κυβερνήτης προετοιμαζόταν για ελιγμούς, ο άνεμος ξαφνικά ενισχύθηκε σε πάνω από 70 κόμβους (130 χλμ./ώρα), σκίζοντας το πανί.
Στις 4:06 π.μ. το Bayesian «έγειρε βίαια» σε λιγότερο από 15 δευτερόλεπτα σε γωνία 90 μοιρών. Αυτό είχε ως συνέπεια να εκτοξευτούν άτομα κατά μήκος του καταστρώματος, από τα οποία πέντε -συμπεριλαμβανομένου του καπετάνιου- τραυματίστηκαν, ενώ ένα μέλος του πληρώματος κατέληξε στη θάλασσα.
Δύο επισκέπτες, παγιδευμένοι στην καμπίνα τους, αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν συρτάρια επίπλων ως αυτοσχέδια σκάλα για να διαφύγουν προς το σαλόνι.
Η έκθεση ανέφερε ότι δεν υπήρχε ένδειξη πλημμύρας μέσα στο σκάφος έως ότου το νερό εισήλθε πάνω από τη δεξιά κουπαστή και, μέσα σε δευτερόλεπτα, εισχώρησε στις καμπίνες μέσω των κλιμακοστασίων.
Το πλήρωμα κατάφερε να σπρώξει τέσσερις επισκέπτες από τα ορμητικά νερά.
Ο πρώτος αξιωματικός, που είχε παρασυρθεί στο πίσω μέρος του σαλονιού, βούτηξε για να ανοίξει τις συρόμενες πόρτες στο τέλος του σαλονιού και κατάφερε να κολυμπήσει εκτός του σκάφους.
Ο καπετάνιος κάλεσε τους επισκέπτες και το πλήρωμα που κατάφεραν να διαφύγουν να κολυμπήσουν μακριά από το κατάρτι και τη δοκό, καθώς το σκάφος βυθιζόταν.
Στο νερό, ένας ναύτης αυτοσχεδίασε φτιάχνοντας γάζα για το σκισμένο χέρι ενός επιβαίνοντος, ενώ κράτησαν ένα μωρό στην επιφάνεια βάζοντάς το πάνω σε ένα μαξιλάρι.
Στο σκοτάδι, κάποιοι από τους επιζώντες προσπαθούσαν να κρατηθούν στην επιφάνεια, ενώ άλλοι κρατήθηκαν από μαξιλάρια. Ένας από τους επισκέπτες έψαχνε απεγνωσμένα για άλλους επιζώντες, χρησιμοποιώντας το φακό του τηλεφώνου του, αλλά μάταια, ενώ ο καπετάνιος και ο πρώτος αξιωματικός κατέβασαν σωστική λέμβο.
Γύρω στις 4:24 π.μ. οι επιζώντες μπόρεσαν να μπουν μέσα στη σωστική λέμβο, όπου το πλήρωμα άρχισε να παρέχει τις πρώτες βοήθειες.
Ο αρχιμηχανικός έριχνε απεγνωσμένα φωτοβολίδες για να ειδοποιήσει το κοντινό Sir Robert Baden Powell, τις οποίες είδαν τελικά στις 4:43 π.μ.
Ο καπετάνιος του Sir Robert Baden Powell έστειλε τη βοηθητική λέμβο προς τους 15 επιζώντες και, παρά τις έρευνες στην περιοχή, δεν βρέθηκε κανείς άλλος.
Τα πτώματα ανασύρθηκαν μετά από μια αγωνιώδη πενθήμερη έρευνα στο ναυάγιο στον βυθό της θάλασσας.