Ένα ερώτημα που πλανάται τις τελευταίες ημέρες είναι το ποιος διέρρευσε τις συνομιλίες του Στιβ Γουίτκοφ με τον σύμβουλο του Πούτιν Γιούρι Ουσακόφ.
Τις συνομιλίες όπου οι δυο τους εμφανίζονται να ψάχνουν από κοινού μια γραμμή «για τον τερματισμό του πολέμου», σε βάρος της Ουκρανίας και των συμφερόντων της Ε.Ε. Εδώ ο καθένας μπορεί να είναι ο «δράστης», αν εξετάσουμε τα κίνητρα. Και η Ε.Ε. και η Ουκρανία είχαν λόγους να αδρανοποιήσουν τον Γουίτκοφ από τη στιγμή που ο τελευταίος συνωμοτούσε εις βάρος τους με τον Ρώσο. Ωστόσο η προσωπική μου άποψη είναι ότι “υπεύθυνος” για τις διαρροές είναι η ίδια η Μόσχα και προσωπικά ο Ουσακόφ.
Πριν από λίγες εβδομάδες ο ειδικός απεσταλμένος του Πούτιν Κιρίλ Ντμίτριεβ πήγε στις ΗΠΑ με μοναδικό σκοπό να μπλοκάρει τις πολύ οδυνηρές -για τη Μόσχα- κυρώσεις κατά των ενεργειακών γιγάντων Ροσνέφτ και Λουκόιλ. Για να γίνει αυτό, και να μην τεθούν σε ισχύ οι κυρώσεις, έπρεπε ο Τραμπ να έχει μια τυπική αφορμή. Αυτή η αφορμή θα ήταν άλλο ένα «ειρηνευτικό σχέδιο», που μάλλον δεν θα έφερνε αποτέλεσμα αλλά θα έδινε στον Τραμπ τη δυνατότητα να μην θέσει σε ισχύ τις κυρώσεις ή να τις παγώσει λίγο αργότερα.
Θα με ρωτήσετε: Αν το ήθελε αυτό ο Τραμπ τότε γιατί να τις ενεργοποιήσει τις κυρώσεις εξαρχής; Εν συντομία - διότι και ο Τραμπ φαίνεται να δέχεται σοβαρές πιέσεις στο εσωτερικό όσον αφορά την χαλαρή του στάση απέναντι στη Μόσχα και αυτές οι πιέσεις ενδέχεται να φανούν πιο έντονα το επόμενο διάστημα. Διότι όσο βολική και να είναι η μετάθεση της ευθύνης στον «ειδικό απεσταλμένο» είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο Ουίτκοφ δεν είχε τη συμφωνία του Τραμπ για τη γενικότερη γραμμή που ακολουθεί.
Όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, οι κυρώσεις είχαν γραφτεί στα ρωσικά και έπειτα μεταφράστηκαν στα αγγλικά και παρουσιάστηκαν ως «αμερικανικό σχέδιο» πάνω στο οποίο ξεκίνησε κάποιου είδους διαπραγμάτευση μεταξύ ΗΠΑ - Ουκρανίας - Ευρωπαίων. Να σας θυμίσω ότι το iefimerida.gr είχε γράψει ήδη από την πρώτη μέρα (21 Νοεμβρίου) ότι “οι συγκεκριμένοι 28 όροι -αν ισχύουν όντως- φαίνεται να έχουν γραφτεί στο γραφείο του Πούτιν και επαναλαμβάνουν όλα τα αιτήματα της ρωσικής πλευράς”. Αυτό ήταν ξεκάθαρο σε όσους ασχολούνται με το θέμα και μπορούν να καταλάβουν τους στόχους πίσω από τον κάθε ένα από τους 28 «όρους».
Το σχέδιο ωστόσο δεν φαίνεται να λειτούργησε όπως προβλεπόταν. Ενώ το επικοινωνιακό υπόβαθρο για τις «διαπραγματεύσεις» στήθηκε πολύ καλά, η άμεση αντίδραση της Ευρώπης και άλλοι παράγοντες φαίνεται να μπλόκαραν και την εφαρμογή του “ειρηνευτικού σχεδίου” - που θα έδινε στη Μόσχα τη δυνατότητα να καταλάβει και άλλα μεγάλα κομμάτια της Ουκρανίας και να υπονομεύσει την άμυνά της- αλλά και την άρση των κυρώσεων κατά της Ροσνέφτ και της Λουκόιλ.
Και εκεί εμφανίστηκαν οι διαρροές από τις συζητήσεις μεταξύ Γουίτκοφ - Ουσακόφ. Όχι πριν - όταν υποτίθεται ότι το μέλλον της Ουκρανίας παιζόταν κορώνα - γράμματα- αλλά μόνον αφότου έγινε κατανοητό ότι το «σχέδιο 28» δεν θα προχωρήσει στην αρχική του μορφή και οι κυρώσεις δεν μπορούσαν να αρθούν, τουλάχιστον ακόμα.
Αμέσως μετά εμφανίστηκε μια «συνέντευξη» του Ουσακόφ σε ρωσικό προπαγανδιστικό μέσο όπου ο σύμβουλος του Πούτιν δείχνει να μασάει τα λόγια του, να μην αρνείται την γνησιότητα των συνομιλιών που διέρρευσαν και μάλιστα να λέει ότι οι δυό τους έχουν μιλήσει πολλές φορές. Γνωρίζοντας τον τρόπο που διακινείται η πληροφορία στη Ρωσία και βγαίνουν τέτοιες “συνεντεύξεις” είναι κατανοητό ότι κάτι τέτοιο δεν θα έβγαινε ποτέ στον αέρα αν δεν εξυπηρετούσε άμεσα τον σχεδιασμό της Μόσχας. Ποιός είναι όμως αυτός ο σχεδιασμός;
Αναλύοντας τη “συνέντευξη” Ουσακόφ, τις δηλώσεις του για “πολλές συζητήσεις” με τον Γουίτκοφ και τις διαρροές μπορεί κανείς να υποθέσει ότι το μήνυμα που στέλνει ο Ουσακόφ και η Μόσχα στον Γουίτκοφ είναι το εξής: Έχουμε πει πολλά στο τηλέφωνο, όχι μόνον αυτά που διέρρευσαν, και δεν θέλεις όλα αυτά που έχουμε πει να γίνουν κτήμα του κοινού. Για αυτό πρέπει να εργαστείς πιο εντατικά για να πείσεις τον Τραμπ και τους Αμερικάνους προς την κατεύθυνση που έχουμε συμφωνήσει.
Μπορεί από την άλλη αυτά που γράφω να είναι απλώς “θεωρίες συνωμοσίας” και οι Ρώσοι παρέα με τον Γουίτκοφ να εργάζονται άοκνα για την επίτευξη της ειρήνης στην Ουκρανία και σε όλο τον κόσμο. Ο καιρός θα δείξει.