Δυστυχώς, η σκοτεινή πρακτική του Μεσαίωνα με το «κυνήγι μαγισσών», ισχύει ακόμα, εν έτει 2022, σε χώρες της Αφρικής, με φριχτές συνέπειες για χιλιάδες παιδιά.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του ο βρετανικός Guardian, οι καραντίνες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού οδήγησαν σε ραγδαία αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας με θύματα παιδιά, αλλά πλέον υπήρχε η ελπίδα ότι τα πράγματα θα φτιάξουν.
Δυστυχώς, όχι. Οι συνέπειες της πανδημίας μάλλον προκάλεσαν την έξαρση των πιο σκοτεινών ενστίκτων της ανθρώπινης φύσης, τα οποία σε συνδυασμό με την έλλειψη μόρφωσης, οδηγεί στην κακοποίηση των πιο ευάλωτων των κοινωνιών. Των παιδιών.
Από τις αρχές του 2022, παρατηρείται αύξηση των περιπτώσεων που παιδιά -κυρίως, και δη κορίτσια- «διώκονται» άτυπα από τον περίγυρό τους με την κατηγορία της... μαγείας. Τα παιδιά που έχουν αλμπινισμό, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο, με καταγεγραμμένες περιπτώσεις στις οποίες ακρωτηριάζονται ζωντανά, λόγω πεποιθήσεων ότι τα μέλη τους... είναι θεραπευτικά.
Κάθε χρόνο, χιλιάδες παιδιά κατηγορούνται για μαγεία και δέχονται «τελετουργικές» επιθέσεις εναντίον τους, από πολλά μέλη της κοινότητάς τους. Οι κυβερνήσεις και οι τοπικές αρχές, συνήθως κάνουν τα στραβά μάτια για αυτή τη θλιβερή κατάσταση.
Η «τιμωρία» όσων κατηγορούνται για μαγεία περιλαμβάνει έντονη φυσική και ψυχολογική βία, δημόσια διαπόμπευση, εξαναγκασμό σε «ομολογία», βασανισμούς, ξυλοδαρμούς, υποχρεωτική χρήση «φαρμάκων εξαγνισμού», εξοστρακισμό από το σπίτι ή τον τόπο διαμονής και, στις ακραίες περιπτώσεις, δολοφονία.
Η μαγεία ως παράδοση της Αφρικής
Το πρόβλημα δεν είναι αποσπασματικό ή τοπικό, αλλά εξαπλώνεται, σύμφωνα με τον Guardian, στις περισσότερες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής: Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Αιθιοπία, Γκάνα, Μαδαγασκάρη, Νίγηρας, Νιγηρία, Ανγκόλα, Λιβερία, Ρουάντα, Ζιμπάμπουε, Μπουρούντι, Κονγκό, Τανζανία, Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία και Νότια Αφρική.
«Η μαγεία υπάρχει πολύ βαθιά ως έννοια στις παραδοσιακές παραδόσεις αφρικανικών φυλών και επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν έχουμε σκοπό να κατακρίνουν τις τοπικές παραδόσεις Αλλά όταν οι διάφορες δοξασίες για τη μαγεία προκαλούν την ανομολόγητη φυσική και ψυχολογική βία εναντίον των παιδιών, τότε πρέπει να μιλήσουμε», αναφέρεται στο άρθρο του Guardian.
Ο Guardian αναφέρει την περίπτωση ενός 13χρονου κοριτσιού στο Μπενίν, η οποία έζησε επί χρόνια σε δομή για ορφανά παιδιά, επειδή κατηγορήθηκε για μαγεία. Όταν επέστρεψε τελικά στο χωριό της, δεν έγινε αποδεκτή ούτε από την οικογένεια ούτε από την κοινότητά της, και μέσα σε μια εβδομάδα, αναγκάστηκε ξανά να ζητήσει προστασία. «Όλοι έλεγαν ότι είμαι μάγισσα. Με κατηγορούσαν ότι έφαγα κάποιον, αλλά δεν έλεγαν ποιον... Ο τρόπος που με κοιτούσαν, οι πράξεις τους και τα λόγια τους για μένα, ήταν ανυπόφορα, δεν μπορούσα να τα αντέξω», είπε το κορίτσι.
«Αυτές οι ιστορίες είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένες. Οι κατηγορίες μπορούν να προέλθουν από φίλους, την οικογένεια, γείτονες, συμμαθητές, συναδέλφους. Τα κίνητρα είναι συνήθως ο φόβος, η εκδίκηση, η ζήλεια, ο φθόνος. Οι κατηγορίες περί μαγείας αποτελούν και τον αποδιοπομπάιο τράγο για τα προβλήματα μιας κοινότητας», καταλήγει το άρθρο.