Συνήθως οι επιστήμονες κάνουν ανακαλύψεις -ορόσημο, αλλά στην περίπτωση ενός θαλάσσιου ερπετού, η ανακάλυψη ήρθε σε μια απλή βόλτα μιας 11χρονης...
Ενα κοριτσάκι σε παραλία της Αγγλίας εντόπισε απολίθωμα ενός τεράστιου θαλάσσιου ερπετού που έζησε πριν από 202 εκατομμύρια χρόνια.
Η Ρούμπι Ρέινολντς και ο πατέρας της Τζάστιν εξερευνούσαν την παραλία Blue Anchor στο Σόμερσετ το Μάιο του 2020, όταν εντόπισαν τμήματα ενός οστού που άλλαξε όσα ξέραμε για τα θαλάσσια ερπετά της Τριασικής περιόδου. Το απολίθωμα που βρήκαν—ένα τμήμα κάτω γνάθου μήκους πάνω από δύο μέτρα—ανήκε σε ένα πλάσμα που επιστήμονες τώρα ονομάζουν Ichthyotitan severnensis, δηλαδή «γίγαντας ιχθυόσαυρος του Σέβερν».
Ο «γίγαντας του Σόμερσετ»: Μακρύτερος και από φάλαινα
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως το συγκεκριμένο είδος έφτανε σε μήκος τα 25 μέτρα, δηλαδή περίπου όσο και μια σημερινή γαλάζια φάλαινα. Ο καθηγητής παλαιοντολογίας Ντιν Λόμαξ (Dean Lomax), ο οποίος μελετά τα απολιθώματα, έκανε λόγο για ένα «πλάσμα εξαιρετικά μεγάλο, πιθανότατα μοναδικό στο είδος του».
Η αρχική ένδειξη για την ύπαρξη αυτού του τέρατος είχε εμφανιστεί το 2016, όταν ένας άλλος συλλέκτης, ο Πολ ντε λα Σαλ, βρήκε παρόμοιο κομμάτι γνάθου στην ίδια περιοχή. Ωστόσο, η ανακάλυψη της Ρούμπι ήταν το κομμάτι που έλειπε από το παζλ: το δεύτερο απολίθωμα ταίριαξε απόλυτα με το πρώτο, οδηγώντας στην αναγνώριση ενός νέου είδους ιχθυόσαυρου.
Μια εποχή τεράτων και αλλαγών
Η Τριασική περίοδος, που συχνά επισκιάζεται από την πιο διάσημη Ιουρασική, ήταν εποχή γεμάτη μεταβολές και εξελίξεις. Οι ήπειροι μόλις είχαν ενωθεί σε ένα υπερ-ήπειρο (Πανγαία), τα κλίματα άλλαζαν ραγδαία, και τόσο οι πρώτοι δεινόσαυροι όσο και τα πρώτα θηλαστικά έκαναν την εμφάνισή τους.
Τα θαλάσσια ερπετά, όπως ο Ichthyotitan, κυριαρχούσαν στους ωκεανούς, τρεφόμενα με κοπάδια αρχαίων καλαμαριών. Η κατασκευή του σώματός τους—με υδροδυναμικό σχήμα και θερμόαιμο μεταβολισμό—θυμίζει τις σημερινές φάλαινες, στις οποίες οι επιστήμονες βλέπουν μια εξελικτική «επανάληψη» του ίδιου μοτίβου.
Μπορεί να βρεθεί ολόκληρος σκελετός;
Η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Οι απόκρημνες ακτές του Σόμερσετ διαβρώνονται συνεχώς από τον άνεμο και τη θάλασσα, αποκαλύπτοντας νέα απολιθώματα κάθε χρόνο. Όπως δηλώνει ο Λόμαξ: «Αυτές οι γνάθοι δίνουν μια συναρπαστική ένδειξη ότι κάποια μέρα ίσως βρεθεί ολόκληρο κρανίο ή και πλήρης σκελετός ενός τέτοιου γίγαντα».
Όσο για τη Ρούμπι και τον πατέρα της, συνεχίζουν να εξερευνούν την παραλία με νέα μάτια. Η τυχαία τους ανακάλυψη υπενθυμίζει πως η επιστήμη δεν περιορίζεται στα εργαστήρια – πολλές φορές, κρύβεται στην άμμο, περιμένοντας απλώς κάποιον να τη δει.