Δώδεκα μαθητές Λυκείου από την Κίνα, που φοιτούσαν σε πρότυπο Λύκειο της Βενετίας, βρίσκονται απομονωμένοι σε ένα μοναστήρι, έπειτα από το προληπτικό κλείσιμο όλων των σχολείων στην Ιταλία λόγω κορωνοϊού.
Οι δώδεκα νεαροί Κινέζοι, ηλικίας 17-19 ετών, συμμετείχαν σε πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών ανάμεσα στο περίφημο Λύκειο Φοσκαρίνι, ένα πρότυπο σχολείο που ιδρύθηκε πριν από δύο αιώνες, και το Τεχνικό Ινστιτούτο Τουρισμού και Εμπορίου της Tανγκζού, στην επαρχία Ζιανγκσού. To μοναστήρι Convitto, στα κελλιά του οποίου φιλοξενούνται οι Κινέζοι μαθητές, αποτελεί τμήμα του κτηριακού συγκροτήματος του ιστορικού Λυκείου.
Η ιταλική κυβέρνηση έχει κλείσει τα σχολεία στη χώρα έως τις 3 Απριλίου και κατά πάσα πιθανότητα θα παρατείνει το μέτρο. Επίσης έχουν διακοπεί οι αεροπορικές συνδέσεις με την Κίνα, αφότου ξέσπασε η επιδημία στην ασιατική χώρα τον Ιανουάριο. Το Φοσκαρίνι έχει κλείσει κι όλοι οι μαθητές του βρίσκονται στα σπίτια τους ενός από τους 12 Κινέζους. Κάποιοι δάσκαλοι τους παρακολουθούν, ενώ ένας 'σεφ' λειτουργεί το εστιατόριο του Λυκείου για να σιτίζονται.
Ανησυχία στις τάξεις των μαθητών
«Ανησυχούμε για την κατάστασή τους, ακόμη και την ψυχολογική. Προσπαθούμε να τους παρακολουθούμε και να τους ενθαρρύνουμε ώστε να μην περνούν πολύ χρόνο στο κρεβάτι ή στο διαδίκτυο, όμως αυτές τις ημέρες έχουν αρχίσει να δείχνουν κάποια σημάδια αδημονίας. Θα συνεχίσουμε να τους εξασφαλίζουμε φιλοξενία και ασφάλεια, αλλά καθώς δεν γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει η κατάσταση ανάγκης θα επικοινωνήσουμε με το Προξενείο ή την Πρεσβεία της Κίνας για να κατανοήσουμε εάν όντως θα ήταν το καλλίτερο να τους κρατήσουμε σε ένα Convitto άδειο σχεδόν», δηλώνει στην εφημερίδα ο διευθυντής του Φοσκαρίνι Μάσιμο Τζάνε.
Οι οικογένειες των Κινέζων μαθητών, ενημερώνει η εφημερίδα, είχαν φροντίσει να τους στείλουν 800 μάσκες από την Κίνα, όμως αυτές 'κόλλησαν' στο Τελωνείο, με αποτέλεσμα να τους προμηθεύσουν κάποιες οι καθηγητές. Όπως τονίζουν κάποιοι από τους Κινέζους μαθητές, ορισμένες φορές εκμεταλλεύονταν τις γυμναστικές εγκαταστάσεις του Φοσκαρίνι για να περνούν τον χρόνο τους και έβγαιναν το απόγευμα βόλτα φορώντας μάσκες, όμως πλέον η καθημερινή ανία της απομόνωσης τους στερεί τη θέληση να κάνουν πλέον και αυτά.