Η δυσωδία του αίματος και τα ερείπια στο κιμπούτς του Be'eri στο Ισραήλ μαρτυρούν το εύρος και τη σκληρότητα μιας καλά σχεδιασμένης σφαγής.
Αν και άνοιξε για τους πολίτες για πρώτη φορά την Τετάρτη, από τότε οι τρομοκράτες της Χαμάς σφαγίασαν δεκάδες άτομα εκεί, κανένας από τους κατοίκους του δεν βρέθηκε στο σημείο. Περίπου 400 επιζώντες μένουν σε ένα ξενοδοχείο κοντά στη Νεκρά Θάλασσα. Τουλάχιστον 112 είναι οι νεκροί και πολλοί άλλοι πιστεύεται ότι βρίσκονται στη Γάζα ως αιχμάλωτοι της Χαμάς η οποία έστειλε πάνω από 100 τρομοκράτες στο συγκεκριμένο κιμπούτς.
Αλλά ενώ οι 1.108 κάτοικοι έχουν φύγει, τα εγκαταλελειμμένα σπίτια του Be’eri αποδεικνύουν τις φρικαλεότητες που συνέβησαν στο κιμπούτς. Παλαιότερα ήταν γνωστό κυρίως για το ακμάζον τυπογραφείο του και την εκκολαπτόμενη πολιτιστική του σκηνή, αλλά τώρα είναι μια τραγική απόδειξη της καταστροφής και της σκληρότητας της μεγαλύτερης επίθεσης της Χαμάς που έγινε ποτέ στο Ισραήλ.
Εικόνες που μαρτυρούν τις φρικαλεότητες δημοσιεύουν οι Times of Israel. Σε ένα σπίτι, ένα κρεβάτι έχει μετακινηθεί στο δωμάτιο ενός παιδιού. Ίσως κάποιος, πιθανότατα ένας ή δύο άτομα, έγειρε το βαρύ κρεβάτι για να βγάλει όποιον κρυβόταν κάτω από αυτό. Σε ένα άλλο σπίτι, ένα κουζινομάχαιρο βρίσκεται πάνω σε έναν καναπέ, δίνοντας την εντύπωση ότι κάποιος το κρατούσε κοντά του καθώς περίμενε τους τρομοκράτες να εισβάλουν.
Σε ένα άλλο σπίτι, μια ιστορία είναι γραμμένη με αίμα: Ένας ενήλικας υπέστη μια τεράστια πληγή στην κρεβατοκάμαρα, πήγε στο καθιστικό προτού καταρρεύσει και μετά σύρθηκε στο μπάνιο, όπου το μονοπάτι τελειώνει με μια λίμνη αίματος. Στον πάγκο του σαλονιού, μια φωτογραφία ενός μικρού παιδιού, πιθανώς εγγονιού, κοσμεί τα έπιπλα, τα συρτάρια του οποίου έχει τραβήξει βιαστικά, πιθανότατα κάποιος που τα λεηλάτησε για κλειδιά. Σε έναν μικρό πίνακα ανακοινώσεων, κάτω από μια περίληψη ιατρικού ελέγχου, ένας χαιρετισμός με πράσινο χαρτί από τον Rosh Hashanah του περασμένου μήνα γράφει: «Στους παππούδες μου, για μια γλυκιά νέα χρονιά και καλές γιορτές».
Στην κλινική του Be'eri, ένας γιατρός και ένας παραϊατρικός περιέθαλψαν τραυματίες και συγκέντρωνα πτώματα μέχρι τη στιγμή που τους πήρε η Χαμάς. Ο παραϊατρικός, Αμίτ Μαν, εικάζεται ότι έχει απαχθεί. Άγνωστη παραμένει η τύχη του γιατρού.
«Με τον ίδιο τρόπο που το Άουσβιτς είναι το σύμβολο του Ολοκαυτώματος, το Be’eri θα γίνει το σύμβολο της σφαγής», δήλωσε ο Ντόρον Σπίλμαν, ταγματάρχης στη Μονάδα Εκπροσώπου Τύπου των Αμυντικών Δυνάμεων του Ισραήλ. «Το επίπεδο απανθρωπιάς των μαχητών της Χαμάς εξέπληξε ακόμη και εμάς, τους Ισραηλινούς που δεν είχαμε αυταπάτες για το τι είναι η Χαμάς», πρόσθεσε.
Ο αριθμός των νεκρών στο Be’eri, το μεγαλύτερο από τα 25 χωριά που αποτελούν το Περιφερειακό Συμβούλιο Ramat Eshkol, ήταν τόσο υψηλός που ο χώρος που διέθεσε η κυβέρνηση για τους επιζώντες κατέληξε σε πολλά άδεια δωμάτια. «Υπάρχουν ολόκληρες οικογένειες που αφανίστηκαν», είπε ο Σπίλμαν.
Στην είσοδο ενός σπιτιού, μια σκάλα βρίσκεται κάτω από έναν υπερυψωμένο χώρο αποθήκευσης. Τα μέλη του κιμπούτς κρύφτηκαν σε τέτοιες γωνιές στον επάνω όροφο αφού συνειδητοποίησαν ότι οι τρομοκράτες στόχευαν τα προστατευμένα δωμάτια στα οποία πολλοί κάτοικοι μπήκαν αρχικά όταν ξεκίνησε η επίθεση. Οι τρομοκράτες έκαψαν τα σπίτια από όπου οι άνθρωποι δεν έβγαιναν έξω. Συχνά, εκτελούσαν όποιον έφευγε για να μην πνιγεί από τον καπνό. Σε αρκετά σπίτια το εξωτερικό κομμάτι φαίνεται να έχει καεί. Σε άλλα έχουν καταστραφεί ολόκληρα κομμάτια καθώς ανατινάχθηκαν είτε από τους τρομοκράτες είτε υπέστησαν ζημιές στις αναλλαγές πυρών με Ισραηλινούς στρατιώτες και μαχητές που είχαν κρυφτεί σε αυτά.
Το σπίτι της 51χρονης Αντί Εφράτ δεν κάηκε επειδή δεν ήξερε ότι μπορούσε να κλειδώσει το καταφύγιό της στρέφοντας τη λαβή του προς τα πάνω. «Έτσι μόλις μπήκαν με βρήκαν με τις πιτζάμες μου», είπε στους Times of Israel. Οι τρομοκράτες τη διέταξαν να τους δώσει ένα αυτοκίνητο και συμφώνησε να τους δείξει πού ήταν τα κλειδιά των αυτοκινήτων των κιμπούτς.
Έξω, οι τρομοκράτες άρχισαν να τρέχουν μαζί της αφού συνάντησαν Ισραηλινούς στρατιώτες. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η Shaldag, μια μονάδα ειδικών δυνάμεων της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, μετέφερε περίπου 20 στρατιώτες στο Be’eri περίπου δύο ώρες μετά την είσοδο των τρομοκρατών στο κιμπούτς. Αυτή η ισραηλινή δύναμη συνετρίβη λίγο μετά την άφιξή της, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.
Η Έφρατ μεταφέρθηκε σε ένα δωμάτιο με άλλες γυναίκες. Κάποια στιγμή τρομοκράτες έσπρωξαν ένα 2χρονο αγόρι που έκλαιγε για τον πατέρα του. Έφερνα επίσης μια βαριά τραυματισμένη γυναίκα και ένα 8χρονο παιδί. Η γυναίκα είπε στην ότι τρομοκράτες σκότωσαν την μικρή κόρη της και πυροβόλησαν τον άντρα της. Η Εφράτ σώθηκε επειδή οι τρομοκράτες την έβγαλαν έξω για να πάρουν κάτι σε μια προσπάθεια να αποφύγουν να βγουν σε ανοιχτό έδαφος και να μην πυροβοληθούν. Ισραηλινά στρατεύματα, πιθανώς από το Shaldag, σκότωσαν τους τρομοκράτες που την φύλαγαν σε μια αιματηρή μάχη όπου οι Ισραηλινοί είχαν πολλαπλές απώλειες, είπε. Η 51χρονη δεν ξέρει τι απέγινε η τραυματισμένη γυναίκα και το παιδί της.
Σε άλλο σημείο, το σώμα ενός τρομοκράτη βρίσκεται στα ερείπια καλυμμένο με μια λευκή τσάντα. Το έδαφος μυρίζει σάπιο αίμα από το λουτρό αίματος που σημειώθηκε στη σκηνή, που είναι γεμάτη με κάλυκες.
Ο Zaka, ένας οργανισμός πρώτης αντίδρασης που συλλέγει σορούς και μέρη του σώματος, εργάζεται στο Be'eri μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μόνο ένοπλοι στρατιώτες παραμένουν στα απανθρακωμένα κιμπούτς κατά τη διάρκεια της νύχτας υπό τον φόβο μιας δεύτερης διείσδυσης ή εντοπισμού εγκλωβισμένων τρομοκρατών, είπε ο Ρουβέν Ρουβέν, ένας εθελοντής από την περιοχή της Ιερουσαλήμ, στους Times of Israel.
Οι προσπάθειες συλλογής και ταυτοποίησης όλων των σορών συνεχίζονται στο Be’eri και όχι μόνο. Λίγα χιλιόμετρα βόρεια, οι δημοσιογράφοι των Times of Israel συναντούν δύο πτώματα, προφανώς τρομοκρατών, που βρίσκονται στην άκρη του δρόμου στη σκηνή της συμπλοκής μεταξύ αυτών και των ισραηλινών στρατευμάτων. Κατά σύμπτωση, ένας παλαιστινιακός πύραυλος έπεσε κοντά στα πτώματα την Τετάρτη, με αποτέλεσμα να βάλει φωτιά σε ένα από αυτά.
Στο Be’eri, τα σπίτια που παρέμειναν άθικτα δίνουν μία ιδέα για το πώς ήταν η ζωή πριν από την επίθεση. Ένα τέτοιο σπίτι έχει μια πολύχρωμη και περιποιημένη είσοδο από κεραμικά μανιτάρια που διακοσμούν έναν κήπο με βότσαλα ιαπωνικού στιλ. «Μην αγγίζετε!», αναγράφεται σε μία πινακίδα.
Και στους χώρους διαβίωσης των ξένων εργατών όμως το θέαμα είναι απόκοσμο. Όπως γράφουν οι Times of Israel, πίσω από τη μονάδα στέγασης αλλοδαπών εργατών, αναδύεται η μυρωδιά του σαπισμένου αίματος. Όπως σημειώνει το δημοσίευμα αυτό συμβαίνει σε χώρους μαζικών εκτελέσεων, όπου το αίμα ποτίζει το έδαφος. Η Χαμάς πιστεύεται ότι κρατά πολλούς αλλοδαπούς εργάτες. Το πόσοι σκοτώθηκαν παραμένει άγνωστο.
Το Be’eri δέχτηκε επίθεση ακόμη και όταν δημοσιογράφοι το επισκέφθηκαν την Τετάρτη. Ακούστηκαν εκρήξεις μακριά και κοντά, μόνο μερικές φορές προηγήθηκε σειρήνα.
Η IDF επέτρεψe στην ομάδα των περίπου 50 δημοσιογράφων να περπατήσουν ελεύθερα γύρω από το κιμπούτς, κάτι που είναι ασυνήθιστο για ένα πεδίο μάχης που εξακολουθεί να δέχεται πυρά και περιέχει νέα στοιχεία για φρικαλεότητες.
«Το να περπατάς από εδώ είναι σαν ο Αϊζενχάουερ να περπατά στο Μπέργκεν-Μπέλσεν και να βλέπει την καταστροφή και τη σφαγή. Ο κόσμος πρέπει να το δει από πρώτο χέρι», λέει ο Spielman. Μία δημοσιογράφος, από το Γαλλικό Πρακτορείο, ρωτά τον Σπίλμαν γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν πτώματα «μαχητών» της Χαμάς γύρω ενώ έχουν απομακρυνθεί τα πτώματα όλων των θυμάτων. Όπως τονίζει το δημοσίευμα, ο Σπίλμαν την διορθώνει για την ορολογία της. «Οι μαχητές δεν πυροβολούν μωρά. Οι τρομοκράτες το κάνουν αυτό», λέει και συνεχίζει: «Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να απομακρύνουμε όλους τους Ισραηλινούς. Και μετά από αυτό, θα το κάνουμε για τους τρομοκράτες. Θα δείξουμε στα νεκρά σώματά τους πολύ περισσότερο σεβασμό από ό,τι έδειξαν στους ζωντανούς».
Πηγή: The Times of Israel