Χαρακτηρισμένος από το πουτινικό καθεστώς ως «τρομοκράτης» ο Ιβάν Τιούτριν ενδέχεται να εκπροσωπήσει τη Ρωσία στην Ε.Ε., παρέα με άλλους «τρομοκράτες».
Ο Τιούτριν μίλησε αποκλειστικά στο iefimerida.gr για το καθεστώς Πούτιν, για το μέλλον της Ρωσίας, τη ρωσική αντιπολίτευση και για το τι πρέπει να κάνει η πολιτισμένη δύση προκειμένου να αποφύγει έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σπουδάζοντας Ιστορία κάπου στα βάθη της Σιβηρίας, ο Ιβάν Τιούτριν αγνοούσε ότι την ίδια ώρα που ο καθηγητής του εξηγούσε τη σημασία ενός ιστορικού γεγονότος, ένα άλλο ιστορικό γεγονός -που εξελισσόταν εκείνη τη στιγμή- έμελλε να τον μετατρέψει σε τρομοκράτη. Αυτό το γεγονός ήταν η ανάληψη της εξουσίας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Μετά από σκληρό αλλά -όπως αποδείχθηκε- μάταιο αγώνα ενάντια στην κατρακύλα της Ρωσίας στον απολυταρχισμό, ο Τιούτριν εγκατέλειψε τη χώρα και εγκαταστάθηκε στο Βίλνιους, όπου συνεχίζει όχι μόνον να μάχεται για την αποκάλυψη της εγκληματικής φύσης του πουτινικού καθεστώτος αλλά -πλέον- και για την ανατροπή του.
Ο Τιούτριν είναι συνιδρυτής -μαζί με τον Γκάρι Κασπάροφ (παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού)- της οργάνωσης «Φόρουμ Ελεύθερη Ρωσία». Όπως και άλλα πρόσωπα της ρωσικής λεγόμενης «αντισυστημικής αντιπολίτευσης», ο Τιούτριν πρώτα χαρακτηρίστηκε από τις αρχές της χώρας του ως «ξένος πράκτορας» και έπειτα ως «τρομοκράτης». Και έχοντας αυτούς τους «τίτλους» πολύ πιθανόν το επόμενο διάστημα να βρεθεί ανάμεσα σε εκείνους τους Ρώσους, οι οποίοι θα εκπροσωπούν τη ρωσική αντιπολίτευση στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ). Ο Ιβάν Τιούτριν μίλησε αποκλειστικά στο iefimerida.gr.
Την πρώτη Οκτωβρίου η ΚΣΣΕ ενέκρινε ψήφισμα για τη δημιουργία μιας νέας άτυπης αντιπροσωπείας αποτελούμενης από αντιπολιτευόμενους Ρώσους και θα έχει συμβουλευτικό ρόλο. Πρόκειται κατά κάποιον τρόπο για την αντικατάσταση της επίσημης αντιπροσωπείας της Ρωσίας η οποία πετάχτηκε από την ΚΣΣΕ μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022. Αντίστοιχη αντιπροσωπεία είχε δημιουργηθεί στη ΚΣΣΕ για τη Λευκορωσία τον Σεπτέμβριο του 2022.
Η πρωτοβουλία αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον ενώ η τελική σύνθεση των συμμετεχόντων, τους οποίους θα εγκρίνει η Ε.Ε., είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς σηματοδοτεί όχι μόνον τη στάση που θα έχει αυτή η αντιπροσωπεία για μια σειρά από θέματα, όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και τη στάση της ίδιας της Ε.Ε. απέναντι στο καθεστώς Πούτιν.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι μέχρι στιγμής από την «ρωσική αντιπροσωπεία» στην ΚΣΣΕ φαίνεται να αποκλείονται τα μέλη της ομάδας του αποθανόντος αντιπολιτευόμενου πολιτικού, ιδρυτή του Ιδρύματος Καταπολέμησης της Διαφθοράς, Αλεξέι Ναβάλνι, μεταξύ των οποίων και η χήρα Ναβάλνι. Αυτό, επειδή ένας από τους όρους για τη συμμετοχή είναι τα μέλη να έχουν υπογράψει τη λεγόμενη «διακήρυξη του Βερολίνου», ενός εγγράφου που συντάχθηκε με πρωτοβουλία του -πρωην μεγαλοεπιχειρηματία και νυν εχθρού του Πούτιν- Μιχαήλ Χοντορκόφσκι. Ανάμεσα στα άλλα που αναφέρει αυτή η διακήρυξη είναι ο σεβασμός των νόμιμων συνόρων της Ουκρανίας και η ανάγκη αποδόμησης του καθεστώτος Πούτιν.
Ποια είναι η πραγματική αντιπολίτευση στον Πούτιν;
Στη σύνθεση της «ρωσικής αντιπροσωπείας» θα υπάρχουν εκπρόσωποι διαφόρων ομάδων της «αντισυστημικής αντιπολίτευσης». Ο όρος «αντισυστημική αντιπολίτευση» χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό από τα κόμματα της αντιπολίτευσης που υπάρχουν στο ρωσικό κοινοβούλιο αλλά δεν ασκούν πραγματική αντιπολίτευση στο καθεστώς Πούτιν. Οι περισσότεροι εκπρόσωποι της «αντισυστημικής αντιπολίτευσης» έχουν καταφύγει στο εξωτερικό ενώ όσοι δεν θέλησαν ή δεν πρόλαβαν να φύγουν έχουν σιωπήσει, φυλακίστηκαν ή δολοφονήθηκαν.
Σύμφωνα με τον Τιούτριν, η «αντισυστημική αντιπολίτευση» χωρίζεται σε τρεις διακριτές ομάδες, οι οποίες έχουν χωριστεί κυρίως με βάση τον τρόπο αντιμετώπισης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και -κατ’ επέκταση- με το πόσο λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστικές λύσεις προτείνουν για την αντιμετώπιση του πουτινισμού.
«Έχουμε το λεγόμενο “κόμμα νίκης της Ουκρανίας”. Είναι η ομάδα που εμφανίζεται υπέρ της νίκης της Ουκρανίας στον πόλεμο, προωθεί την στήριξη της Ουκρανίας και υποστηρίζει πως οποιεσδήποτε αλλαγές στη Ρωσία μπορούν να συμβούν μόνο μετά την στρατιωτική ήττα της στην Ουκρανία. Αυτό είναι το “Φόρουν Ελεύθερη Ρωσία” και ορισμένοι υποστηρικτές μας» λέει στο iefimerida.gr ο Τιούτριν.
«Η δεύτερη ομάδα γενικά υποστηρίζει την Ουκρανία, αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας αλλά δεν εκφράζεται δημοσίως υπέρ της στρατιωτικής στήριξής της. Τα μέλη αυτής της ομάδας θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα πλήξει το κύρος τους εντός της Ρωσίας και δεν θα τους επιτρέψει αργότερα να έρθουν εκεί στην εξουσία. Αυτή η ομάδα είναι κυρίως η Αντι-πολεμική Επιτροπή με επικεφαλής τον Μιχαήλ Χοντορκόφσκι.
Και η τρίτη ομάδα είναι εκείνη που θέλει να βγάλει τελείως το θέμα της Ουκρανίας από την ατζέντα της. Δεν θέλει να μιλάει για αυτό. Τα μέλη της είναι επικεντρωμένα σε κάποιες έρευνες στη Ρωσία (σ.σ. αποκάλυψης διαφθοράς). Λένε ότι πρέπει να επηρεάσουν τους Ρώσους πολίτες που βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή είναι η ομάδα που φέρει το όνομα του Ναβάλνι» περιγράφει ο Τιούτριν.
Το πραγματικό πρόσωπο του «πουτινισμού»
Ο Ιβάν Τιούτριν, όπως και αρκετοί εξόριστοι Ρώσοι, εκφράζει δυσπιστία στις μεθόδους της ομάδας Ναβάλνι και άλλων αντιπολιτευόμενων, οι οποίοι εστιάζουν το έργο τους στην αποκάλυψη της τεράστιας διαφθοράς στο εσωτερικό της Ρωσίας και όχι στον πόλεμο. Θεωρεί ότι εξαιτίας αυτού δεν κατέστη εφικτό να γίνει εγκαίρως η σωστή «διάγνωση» του τι είναι πουτινισμός και σημερινή Ρωσία: «Αυτές οι πολιτικές έκρυβαν από τους δυτικούς το πραγματικό πρόσωπο του πουτινισμού. Και την ώρα που εκείνοι ασχολούνταν με τις αποθήκες γεμάτες γούνες και τις βίλες των αξιωματούχων… ξεκίνησε πόλεμος» σχολιάζει σκωπτικά ο συνομιλητής μας.
«Δεν είναι μυστικό ότι η διακυβέρνηση στη Ρωσία γίνεται με όρους μαφίας. Αλλά το ότι η βασική αποστολή του καθεστώτος ήταν η καταλήστευση της χώρας μπορεί να ίσχυε μέχρι το 2010 ή και πιο πριν. Από την ομιλία του Πούτιν το 2007 και την εισβολή στη Γεωργία έγινε κατανοητό όλα αυτά δεν γίνονται πλέον για τα χρήματα. Αυτή ήταν μια από τις βασικές μας ιδεολογικές διαφοροποιήσεις με την ομάδα Ναβάλνι, ότι ακόμα και τότε δεν μπόρεσαν να διακρίνουν ότι το καθεστώς μετατρέπεται σε απολυταρχικό και συνέχισαν να έχουν ως βασικό τους σύνθημα ότι “ο Πούτιν είναι κλέφτης”. Ναι! Ο Πούτιν είναι κλέφτης αλλά όταν μιλάμε για έναν μανιακό, ο οποίος έχει σκοτώσει εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, τότε, το ότι είναι κλέφτης πάει σε δεύτερη μοίρα» αναφέρει ο συνιδρυτής του Φόρουμ Ελεύθερη Ρωσία.
Ο Τιούτριν είναι από εκείνους που πιστεύουν ότι η κατάσταση όσον αφορά τη Ρωσία μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο μόνο στην περίπτωση που αυτή ηττηθεί στον πόλεμο με την Ουκρανία. Όπως λέει, στο εσωτερικό της χώρας υπάρχει τεράστια αποδοχή του Πούτιν και των παράνομων πράξεων που κάνει ενώ οι διεφθαρμένοι και φαύλοι που κυβερνούν τη Ρωσία σήμερα συμπληρώνονται από εγκληματίες και δολοφόνους που επιστρέφουν από τα μέτωπα της Ουκρανίας. Ο ίδιος και άλλα άτομα της «αντισυστημικής αντιπολίτευσης» μπορεί να φανούν χρήσιμα σε περίπτωση ανοικοδόμησης της Ρωσίας υπό νέους όρους - πιστεύει ο Τιούτριν.
Ο Πούτιν κάνει ό,τι ένας οποιοσδήποτε δικτάτορας
«Θεωρώ πως σήμερα, είτε ενεργά είτε παθητικά, περισσότεροι από το 80% των Ρώσων υποστηρίζουν τον Πούτιν. Και φοβάμαι ότι η νέα γενιά που έχει μεγαλώσει επί Πούτιν είναι ακόμα χειρότερη. Κατ’ επέκταση, όλες οι συζητήσεις για το ότι μπορούμε να τους επηρρεάσουμε, να τους μεταπείσουμε, στερούνται λογικής. Ακόμα και εκείνοι που σκέφτονται λογικά διαρκώς ελαττώνονται» αναφέρει.
«Ως ιστορικός καταλαβαίνω ότι οποιοιδήποτε ιστορικοί παραλληλισμοί είναι τραβηγμένοι γιατί η κάθε κατάσταση έχει τις ιδιαιτερότητές της αλλά τα παραδείγματα χρησιμοποιούνται ώστε να εξηγήσεις με απλά λόγια αυτό που συμβαίνει. Για να δεις μια κατάσταση και να πεις ότι “τα πράγματα θα εξελιχθούν περίπου κατ’ αυτόν τον τρόπο” ή ότι η “λογική των πράξεων του Πούτιν είναι κοντά στη λογική των πράξεων του Χίτλερ ή οποιουδήποτε άλλου δικτάτορα”» μας λέει όταν τον ρωτάνε αν ο Πούτιν είναι ο σύγχρονος Χίτλερ.
»Αν θέλετε να μιλήσουμε για τα κοινά που έχει ο Πούτιν με τον Χίτλερ ή με άλλον δικτάτορα μπορούμε να πούμε ότι, όπως οποιαδήποτε δικτατορία, έτσι και η Ρωσία κατευθύνεται διαρκώς προς την κλιμάκωση. Και είναι μια κατάσταση που μπορεί μόνο να χειροτερεύει καθώς η Ρωσία έχει ήδη διανύσει την πορεία προς την απολυταρχική δικτατορία προσωπολατρικού τύπου. Σε ορισμένο στάδιο, οποιοσδήποτε δικτάτορας, ο οποίος χτίζει μια τέτοια κατάσταση στο εσωτερικό, προχωράει στην κατεύθυνση της εξωτερικής επιθετικότητας. Και ειδικά αν έχει τους πόρους για κάτι τέτοιο. Όλα τα δικτατορικά καθεστώτα σε συγκεκριμένη στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξεκινούν εξωτερική επιθετικότητα» επισημαίνει ο ίδιος.
Η λύση θα δοθεί μέσω του πολέμου
Όπως εκτιμά, αν η κατάσταση ακολουθήσει το κακό σενάριο, μπορεί να οδηγήσει σε έναν παγκόσμιο πόλεμο. Αν ο Πούτιν συνεχίζει να κλιμακώνει και επιτεθεί σε χώρα ή χώρες του ΝΑΤΟ ο πόλεμος μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πολύ μεγαλύτερο. «Σε αυτό την περίπτωση (σ.σ. εκτός από τους άμεσα εμπλεκόμενους) είναι πολύ πιθανόν να ξεκινήσουν και “μεταστάσεις” σε διάφορα σημεία του πλανήτη, όπως στην περίπτωση της Κίνας με την Ταιβάν. Δεν είναι κατανοητό το πως θα μπορούσε να τελειώσει όλο αυτό».
Ωστόσο και η λύση του προβλήματος, σύμφωνα με τον Τιούτριν επίσης θα δοθεί μέσω του πολέμου. Και αν η σημερινή κατάσταση κλιμακωθεί, η πιθανότητα στρατιωτικής ήττας του Πούτιν θα αυξηθεί και «αυτό θα ανεβάσει τις πιθανότητες για εξουδετέρωση της Ρωσίας ως πηγή υπαρξιακού κινδύνου. Η Ρωσία με τη σημερινή της μορφή -αυτοκρατορική- πρέπει να καταστραφεί διότι διαρκώς θα επιστρέφει στο μορφή της αυτοκρατορίας και θα είναι πηγή απειλών. Όπως η Χαμάς για το Ισραήλ έτσι και η Ρωσία με τη σημερινή μορφή, θα είναι πηγή κινδύνου για την Ευρώπη» εκτιμά ο Τιούτριν.
Αυτό το καθεστώς δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς πόλεμο
Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι το καθεστώς Πούτιν δεν θα πέσει αν δεν ηττηθεί με τις κοινές προσπάθειες της Ουκρανίας και δυτικών κρατών - κυρίως εκείνων που νιώθουν την απειλή της Ρωσίας πάνω από τα κεφάλια τους. «Οποιοδήποτε μελλοντικό σενάριο θα πρέπει να υπολογίζεται σε σχέση με την πολεμική κατάσταση. Αν για παράδειγμα ο Πούτιν παγώσει αυτό τον πόλεμο, επιβάλλει κάποιου είδους προσωρινή ανακωχή στην Ουκρανία, δεν έχω αμφιβολία ότι αυτό θα είναι προετοιμασία για τον επόμενο πόλεμο. Και αν όχι στην Ουκρανία, τότε κάπου αλλού. Αυτό το καθεστώς δεν μπορεί πλέον να υπάρχει χωρίς πόλεμο. Για μια σειρά από λόγους, μεταξύ των οποίων και οικονομικός, όλη αυτή η χώρα θα είναι πλέον προσανατολισμένη προς τον πόλεμο»
»Αν τέτοιου είδους καθεστώτα δεν παίρνουν τη δέουσα απάντηση, όπως ο Πούτιν δεν έλαβε το 2008 και το 2014, το αίσθημα ατιμωρησίας τους σπρώχνει στη συνέχιση της πολεμικής επιθετικότητας και της μετέπειτα κλιμάκωσης. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τη στιγμή που ο Πούτιν δεν λάβει μια σοβαρή απάντηση και δεν χάσει τον πόλεμο οι προσπάθειες κλιμάκωσης, οι προσπάθειες κατάληψης άλλων κρατών, θα συνεχιστούν. Ο πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρι να ηττηθεί στρατιωτικά ο Πούτιν. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία» τονίζει ο ίδιος.
Ο αντιπολιτευόμενος πολιτικός εκτιμά ότι η εμπλοκή των χωρών της Ευρώπης δεν θα είναι ισομερής στην αντιμετώπιση αυτής της απειλής καθώς ορισμένες χώρες έχουν περισσότερα κίνητρα από τις άλλες για να μπουν σε τέτοια αντιπαράθεση. «Οποιαδήποτε απάντηση που πρέπει να δοθεί στον Πούτιν θα δοθεί από δυνάμεις σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης, στις χώρες της Βαλτικής, Γερμανία, Ην. Βασίλειο, ελπίζω Γαλλία. Ενδεχομένως μια νέα συμμαχία, η οποία θα είναι σε θέση να αποκρούσει αυτή την απειλή. Υπάρχουν λοιπόν υποψίες ότι η Ευρώπη, εν τέλει, θα μπορέσει να μετασχηματιστεί και το τεχνολογικό πλεονέκτημα που έχει θα της είναι επαρκές ώστε με τη βοήθεια της Ουκρανίας να σταματήσει τη Ρωσία» καταλήγει ο Ιβάν Τιούτριν.