Η Ευρώπη πρέπει να αναπροσαρμόσει τα συμφέροντά της σε σχέση με τις ΗΠΑ, δήλωσε ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς και προέβλεψε ότι στο μέλλον η διατλαντική συνεργασία θα εξαρτάται από την περίσταση και τα αμοιβαία συμφέροντα των δύο πλευρών.
Η Ευρώπη πρέπει να επανεκτιμήσει τα συμφέροντά της και να επιδιώξει πιο επιθετικά νέες εταιρικές σχέσεις ανά τον κόσμο, καθώς η σχέση της με τις ΗΠΑ αλλάζει, δήλωσε ο κ. Μερτς στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου των περίπου 230 γερμανών πρέσβεων στο Βερολίνο, η οποία παραγματοποιείται υπό τον τίτλο «Ασφάλεια, Ελευθερία, Ευημερία».
«Εμείς στην Ευρώπη πρέπει να αναπροσαρμόσουμε τα συμφέροντά μας, χωρίς ψευτονοσταλγίες», είπε χαρακτηριστικά ο καγκελάριος, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι οι ΗΠΑ παραμένουν «σημαντικός εταίρος», αλλά και ότι «η σχέση των δύο πλευρών έχει καταστεί λιγότερο αυτονόητη», με την Ουάσιγκτον να την συνδέει πλέον με συγκεκριμένα συμφέροντα και θέματα. «Η σχέση της Ευρώπης με τις ΗΠΑ θα εξαρτάται από την ισχύ της», υπογράμμισε ο Φρίντριχ Μερτς και παραδέχθηκε ότι πρόκειται για νέα κατάσταση, η οποία σημαίνει επίσης και ότι θα πρέπει «να συνάψουμε νέες εταιρικές σχέσεις ανά τον κόσμο, αλλά και να διευρύνουμε και να ενισχύσουμε ήδη υπάρχουσες ακόμη πιο επιθετικά από ό,τι κάναμε μέχρι τώρα».
Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θα σταματήσουν στην κατάκτηση της Ουκρανίας
Ο καγκελάριος πρόσθεσε επίσης ότι η κυβέρνησή του θα επιδιώξει την από κοινού με τους ευρωπαίους εταίρους ενός βασιζόμενου σε αρχές συστήματος το οποίο θα προωθεί το ελεύθερο εμπόριο - και με τις ΗΠΑ.
Αναφερόμενος στη Ρωσία, ο κ. Μερτς επανέλαβε την εκτίμηση ότι «όλα δείχνουν πως τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του (Βλαντίμιρ) Πούτιν δεν θα σταματήσουν στην κατάκτηση της Ουκρανίας, αλλά ότι, αντιθέτως, εκεί άρχισαν».
Απευθυνόμενος στους επικεφαλής των γερμανικών ξένων αποστολών, ο καγκελάριος υπογράμμισε ακόμη ότι στις μέρες μας δεν μπορεί κανείς να σκέφτεται την εσωτερική, την οικονομική, την εμπορική και την μεταναστευτική πολιτική χωρίς να λαμβάνει υπόψιν την διάσταση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφαλείας. «Δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για εσωτερική πολιτική και για εξωτερική πολιτική σα να πρόκειται για δύο σαφώς διαχωρισμένα πεδία.
Αυτός ο διαχωρισμός προσφέρει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Υποδηλώνει ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τους πολέμους εκεί έξω, για τους επιτιθέμενους, τους παραβάτες των κανόνων. Εξυπηρετεί μόνο την ανάγκη απομονωτισμού», δήλωσε και πρόσθεσε ότι «η Γερμανία, ακόμη και αν περιβάλλεται από φίλους, δεν είναι νησί, αλλά ακριβώς το αντίθετο, οι πολύ στενοί δεσμοί με τους ευρωπαίους φίλους και γείτονές μας καταδεικνύουν πόσο βαθιά αλληλένδετες είναι οι αποφάσεις εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής».