Το Ισραήλ προσπαθεί ακόμη να συνέλθει από το σοκ της αιφνιδιαστικής επίθεσης της Χαμάς και του τρόμου που εξαπέλυσε, ενός τρόμου που συνιστά μάθημα για το τίμημα του λαϊκισμού του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σχολιάζει ο γνωστός ιστορικός και συγγραφέας, Γιουβάλ Νώε Χαράρι.
Όπως σημειώνει σε άρθρο του στην εφημερίδα Washington Post ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός η σύγκριση της επίθεσης της Χαμάς με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973 είναι αποτυχημένη καθώς βγαίνουν ολοένα και περισσότερες ιστορίες φρίκης και εικόνες από τη σφαγή ολόκληρων κοινοτήτων στο νότιο Ισραήλ, όπως τα κιμπούτζ Κφαρ Αζά και Μπεερί, όπου και ο ίδιος είχε συγγενείς και φίλους. «Η Χαμάς είχε επί ώρες υπό τον έλεγχό της αυτές τις δύο κοινότητες. ΟΙ τρομοκράτες πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι δολοφονώντας συστηματικά οικογένειες, σκοτώνοντας γονείς μπροστά στα παιδιά τους και παίρνοντας ομήρους ακόμη και μωρά και γιαγιάδες. Έντρομοι επιζώντες κλειδώθηκαν σε ντουλάπες και κελάρια καλώντας το στρατό και την αστυνομία για βοήθεια, που έφθασε, συχνά, πολύ αργά», γράφει ο Χαράρι.
Η αποτυχία του κράτους του Ισραήλ
Όπως σημειώνει, ο 99χρονος θείος του και η 89χρονη σύζυγός του είναι μέλη του κιμπούτζ Μπεερί. Κρύφθηκαν επί ώρες στο σπίτι τους και όπως έμαθε ο Χαράρι κατάφεραν να επιβιώσουν. «Η θεία μου και ο θείος μου είναι σκληροτράχηλοι Εβραίοι -γεννημένοι στην Ανατολική Ευρώπη στα χρόνια του Μεσοπολέμου, έχασαν ήδη έναν κόσμο στο Ολοκαύτωμα.
Μεγαλώσαμε με τις ιστορίες ανυπεράσπιστων Εβραίων που κρύβονταν από τους Ναζί σε ντουλάπες και κελάρια και κανείς δεν ερχόταν να τους βοηθήσει. Το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε για να διασφαλίσει ότι αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ ξανά.
Σε ένα επίπεδο, οι Ισραηλινοί πληρώνουν το τίμημα για χρόνια ύβρεως, κατά την οποία οι κυβερνήσεις μας και πολλοί απλοί Ισραηλινοί ένιωσαν ότι ήμασταν τόσο δυνατότεροι από τους Παλαιστίνιους, ώστε μπορούσαμε απλώς να τους αγνοήσουμε. Υπάρχουν πολλά επικριτικά να ειπωθούν για τον τρόπο με τον οποίο το Ισραήλ εγκατέλειψε την προσπάθεια να συνάψει ειρήνη με τους Παλαιστίνιους και για το ότι έχει κρατήσει επί δεκαετίες εκατομμύρια Παλαιστίνιους υπό κατοχή.
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τις φρικαλεότητες που διέπραξε η Χαμάς, η οποία ούτως ή άλλως ουδέποτε ανέχθηκε οιαδήποτε πιθανότητα για μια ειρηνευτική συνθήκη με το Ισραήλ και έκανε ό,τι περνά από το χέρι της για να σαμποτάρει την ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο. Όποιος θέλει ειρήνη πρέπει να καταδικάσει και να επιβάλει κυρώσεις στη Χαμάς και να απαιτήσει την άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων και τον πλήρη αφοπλισμό της Χαμάς», γράφει ο Χαράρι.
Ο λαϊκισμός του Νετανιάχου
Για τον συγγραφέα-φαινόμενο του διεθνούς best seller «Sapiens: A Brief History of Humankind», η πραγματική αιτία της δυσλειτουργίας του κράτους του Ισραήλ είναι ο λαϊκισμός του νυν πρωθυπουργού του. «Το Ισραήλ κυβερνάται επί πολλά χρόνια από τον λαϊκιστή αυταρχικό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μια ιδιοφυϊα όσον αφορά στις δημόσιες σχέσεις, αλλά ανίκανο ως πρωθυπουργό. Επανειλημμένα πρόταξε τα προσωπικά του συμφέροντα του εθνικού συμφέροντος κι έχτισε την καριέρα του διχάζοντας το έθνος. Διόρισε σε θέσεις κλειδιά άτομα βάσει της αφοσίωσής τους παρά των διαπιστευτηρίων τους, πήρε τα εύσημα για κάθε επιτυχία και ουδέποτε ανέλαβε την ευθύνη για αποτυχία κι φάνηκε να δίνει ελάχιστη σημασία στο να λέει ή να ακούει την αλήθεια».
Κατά την άποψη του Χαράρι ο κυβερνητικός συνασπισμός που συγκρότησε τον περασμένο Δεκέμβριο ο Νετανιάχου ήταν μακράν ο χειρότερος, «μια συμμαχία μεσιανιστών ζηλωτών και αδιάντροπων οπορτουνιστών, που αγνόησε τα πολλά προβλήματα του Ισραήλ – περιλαμβανομένης της επιδεινούμενης κατάστασης ασφάλειας – εστιάζοντας αντίθετα στην αρπαγή απεριόριστης εξουσίας. Κυνηγώντας αυτό το στόχο υιοθέτησαν ακραία διχαστικές πολιτικές, διέσπειραν εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας για κρατικούς θεσμούς που αντιτάσσονται στις πολιτικές τους και βάφτισαν προδότες του “βαθέος κράτους” τις ελίτ που υπηρετούν τη χώρα».
Όπως σημειώνει ο Χαράρι, οι υπηρεσίες ασφαλείας και πολυάριθμοι ειδικοί προειδοποίησαν επανειλημμένα την κυβέρνηση Νετανιάχου ότι με τις πολιτικές της θέτει σε κίνδυνο το Ισραήλ και διαβρώνει την αποτρεπτική ισχύ του σε μια περίοδο αυξανόμενων εξωτερικών απειλών. «Αλλά όταν ο επιτελάρχης των Αμυντικών Δυνάμεων του Ισραήλ ζήτησε να συναντηθεί με το Νετανιάχου για να τον προειδοποιήσει για τις επιπλοκές των κυβερνητικών πολιτικών αναφορικά με την ασφάλεια, ο Νετανιάχου αρνήθηκε να τον δει. Κι όταν ο υπουργός Άμυνας, Γιόαβ Γκαλάντ, σήμανε συναγερμό, ο Νετανιάχου τον απέλυσε για να αναγκαστεί να τον επαναφέρει λόγω της λαϊκής οργής. Τέτοια συμπεριφορά επί πολλά έτη επέτρεψε να χτυπήσει η συμφορά το Ισραήλ».
Και καταλήγει απευθύνοντας έκκληση στου φίλους του Ισραήλ ανά την υφήλιο να σταθούν στο πλευρό του αυτές τις δύσκολες ώρες: «Υπάρχουν πολλά επικριτικά να ειπωθούν για την παρελθούσα συμπεριφορά του Ισραήλ. Το παρελθόν δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά ας ελπίσουμε ότι όταν διασφαλιστεί η νίκη επί της Χαμάς οι Ισραηλινοί όχι μόνον θα καλέσουν την κυβέρνηση να λογοδοτήσει, αλλά θα εγκαταλείψουν και τις λαϊκιστικές συνωμοσίες και τις μεσσιανικές φαντασιώσεις και θα κάνουν μια έντιμη προσπάθεια να υλοποιήσουν τα θεμελιώδη ιδανικά του Ισραήλ για δημοκρατία εντός των τειχών και ειρήνη εκτός», γράφει ο Χαράρι.