Με την πτώση και τον θάνατο του Σαντάμ Χουσεΐν το Ιράκ άλλαξε σελίδα, ωστόσο ακόμη υπάρχουν αντικείμενα και σημεία στη χώρα που τον «θυμίζουν» με τον τρόπο τους.
Αύριο συμπληρώνονται 20 χρόνια από την εισβολή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, που σήμανε την αρχή του τέλους για τη δικτατορία του Σαντάμ.
Ο πρώην Ιρακινός ηγέτης, μαζί με την ηγεσία, έχασε και όσα είχε αποκτήσει στα 24 χρόνια ηγεμονίας του, μεταξύ των οποίων και τα τρία υπερπολυτελή γιοτ που διέθετε. Ένα από αυτά παραμένει ακόμη και σήμερα αναποδογυρισμένο σε ένα ποτάμι στο Νότιο Ιράκ, το οποίο δεσπόζει σκουριασμένο στο μέσον και ουσιαστικά αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση της «σιδερένιας» διακυβέρνησής του.
Το απλησίαστο γιοτ του Σαντάμ Χουσεΐν έγινε μέρος για πικ-νικ
Το μήκους 121 μέτρων γιοτ «Αl-Mansur», σύμβολο του πλούτου και της δύναμης του Σαντάμ, που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του '80, πλέον έχει μεταμορφωθεί σε προορισμό για τουρίστες, περιηγητές αλλά και ψαράδες που σκαρφαλώνουν στο ναυάγιο για πικνίκ και για να πιουν τσάι.
«Όταν ήταν ιδιοκτησία του πρώην προέδρου, κανείς δεν μπορούσε να το πλησιάσει», είπε ο ψαράς Χουσεΐν Σαμπαχί, που χρησιμοποιεί το ναυάγιο για να χαλαρώνει.
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό ανήκε στον Σαντάμ, και τώρα είμαι αυτός που κινείται γύρω από αυτό», είπε.
Ο Σαντάμ έδωσε εντολή στο γιοτ, στο οποίο δεν επιβιβάστηκε ποτέ, να αφήσει το αγκυροβόλιό του στο Ουμ Κασρ στη Βασόρα για φύλαξη λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη εισβολής, στις 20 Μαρτίου του 2003. Ωστόσο, έγινε στόχος των αμερικανικών δυνάμεων και ανατράπηκε στην πλωτή οδό Shatt al-Arab.
Με την πτώση του Σαντάμ, το γιοτ λεηλατήθηκε, ενώ αφαιρέθηκαν τα πάντα από το εσωτερικό του: πολυέλαιοι, έπιπλα, ακόμη και μέρη της μεταλλικής του κατασκευής.
Το γιοτ μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 200 επισκέπτες και ήταν εξοπλισμένο με ελικοδρόμιο. Ένα άλλο γιοτ του έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο στη Βασόρα. Εν μέσω παγκόσμιας αναταραχής, τα σούπερ γιοτ πωλούν περισσότερο από ποτέ. Αν και ορισμένοι Ιρακινοί λένε ότι το ναυάγιο πρέπει να διατηρηθεί, οι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν έχουν διαθέσει πόρους για την ανάκτησή του.
«Αυτό το γιοτ είναι σαν ένα πολύτιμο κόσμημα, σαν ένα σπάνιο αριστούργημα που κρατάς στο σπίτι», είπε ο Ζαχί Μούσα, πλοίαρχος του Ναυτικού που εργάζεται στο ιρακινό υπουργείο Μεταφορών. «Αισθανόμαστε λυπημένοι που μοιάζει έτσι».