Τι είναι αυτό που συντάραξε τους Γάλλους, αλλά και όλους τους πολίτες του κόσμου, στη θέα της καμένης Παναγίας των Παρισίων; Μια ειδικός απαντά.
«Πρόκειται για ένα δράμα που το βιώνουμε σαν να είναι προσωπικό, παρότι κανείς μπορεί να πει πως δεν είναι παρά ένα κτίριο», σχολιάζει η ψυχοθεραπεύτρια Κατρίν Εμελέτ-Περισόλ και προσθέτει πως η Παναγία των Παρισίων έχει μια συμβολική αξία.
«Το να έχει ένας λαός ορόσημα αποτελεί ουσιαστική συνθήκη για την εσωτερική του ασφάλεια» σημειώνει η Γαλλίδα ειδικός για την Παναγία των Παρισίων που δεσπόζει στο κέντρο του Παρισιού εδώ και περισσότερα από 850 χρόνια. Ενα σύμβολο που έμοιαζε άτρωτο, σαν να μην μπορούσε κανείς να το αγγίξει. «Αυτός είναι ο λόγος που πολύς κόσμος αποσταθεροποιήθηκε βλέποντας κάτι τέτοιο, επειδή ακριβώς ήταν αδύνατο να το πιστέψει» σημειώνει η Περισόλ.
Η καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων τονίζει την αδυναμία
Η ψυχοθεραπεύτρια εξηγεί πως η καταστροφή στην Παναγία των Παρισίων καθιστά τους πολίτες της Γαλλίας, αλλά ίσως και του κόσμου όλου, πιο ευάλωτους. Αποτελεί, όπως λέει, βαθιά και αρχέγονη ανάγκη μας να βρίσκουμε σημεία αναφοράς στο περιβάλλον. «Με άλλα λόγια αν η Παναγία των Παρισίων μπορεί να εξαφανιστεί, αυτό μας δίνει την αίσθηση πως όλα μπορούν να χαθούν: οι γονείς, η δημοκρατία, η Γη» εξηγεί η ειδικός.
Εκείνο που έχει σημασία, σύμφωνα με όσα δηλώνει η ψυχοθεραπεύτρια είναι να μην υποτιμούμε το συναίσθημα που προκάλεσε η εικόνα του Καθεδρικού της Παναγίας των Παρισίων να παραδίδεται στις φλόγες. «Κανείς δεν συγκινείται ποτέ χωρίς λόγο» σχολιάζει και εξηγεί την ανθρώπινη ανάγκη της συνεισφοράς που έχει κινητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους από το βράδυ της Δευτέρας.
Η ανάγκη για συμμετοχή μετά την καταστροφή
Εκτός από τις τεράστιες χρηματικές δωρεές των βαθύπλουτων γαλλικών οικογενειών, έχουν δημιουργηθεί δεκάδες online καμπάνιες που καλούν χρήστες να δώσουν χρήματα υπέρ της αναστήλωσης της Παναγία των Παρισίων. Ορισμένες από αυτές μάλιστα, έχουν συγκεντρώσει ήδη δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
«Είναι ένας τρόπος να παλέψουμε ενάντια στο συναίσθημα της αδυναμίας που μας κυριεύει. Κάνοντας μια δωρεά, νιώθουμε πως κάνουμε κάτι. Πως είμαστε ενεργοί», εξηγεί η Περισόλ που σημειώνει ωστόσο πως δυστυχώς, πάντοτε χρειάζεται μια μεγάλη καταστροφή προκειμένου να κινητοποιηθούμε ως πολίτες.