Το να κατακτήσει κανείς τη θρυλική βουνοκορφή του Έβερεστ (8.848 μέτρα) είναι η απόλυτη περιπέτεια, το πλέον τρελό όνειρο και η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή ενός ορειβάτη.
Οι πρώτοι που κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή ήταν ο Έντμουντ Χίλαρι και ο Τένσινγκ Νοργκέι στις 29 Μαΐου του 1953. Από τότε η κορυφή του ψηλότερου βουνού στον πλανήτη έχει πατηθεί πάνω από 5100 φορές. Τουλάχιστον 3140 άνθρωποι το έχουν καταφέρει ανάμεσά τους και Έλληνες. Μια από τους είναι η Βανέσα Αρχοντίδου η οποία ήταν μαζί με την Χριστίνα Φλαμπούρη οι δυο πρώτες Ελληνίδες που το κατάφεραν τον Μάϊο του 2019, τότε που είχαν χάσει τη ζωή τους 11 ορειβάτες επειδή πολλοί ήθελαν να φτάσουν ταυτόχρονα στην κορυφή.
Η φωτογραφία, τότε, που απεικόνιζε ορειβάτες να περνούν δίπλα από έναν νεκρό είχε κάνει τον γύρο του κόσμου προκαλώντας ποικίλα σχόλια. Τότε είχε δημιουργηθεί «μποτιλιάρισμα» αναβατών στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην κορυφή. Η ίδια εικόνα, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει αναφερθεί η είδηση θανάτου κάποιου ορειβάτη, παρουσιάστηκε και πριν λίγες ημέρες, ενώ φωτογραφίες που δείχνουν τις ουρές των ορειβατών έκαναν τον γύρι του κόσμου πριν από λίγα 24ωρα.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό αυτή την περίοδο του χρόνου; Την απάντηση δίνει στο iefimerida.gr η αλπινίστρια Βανέσα Αρχοντίδου: «Είναι λογικό να υπάρχουν αυτές οι ουρές και ο λόγος είναι ότι όσοι έχουν πάει εκεί έχουν συγκεκριμένες προθεσμίες για να ανεβούν στο Έβερεστ. Όσο φθάνουμε στο τέλος Μαΐου οι προθεσμίες αυτές ολοκληρώνονται. Δηλαδή μέχρι τις 2 Ιουνίου οι περισσότεροι ορειβάτες έχουν προγραμματίσει να πάρουν τις πτήσεις επιστροφής για τις πατρίδες τους. Ό,τι και αν έχει γίνει, είτε έχουν ανέβει στην κορυφή είτε όχι. Αυτό γίνεται κάθε χρόνο αυτή την περίοδο γιατί οι πρώτοι ορειβάτες φθάνουν στα μέσα Απριλίου στο base camp που είναι στα 5364 μέτρα. Εκεί θα καθίσουν για κάποιο διάστημα προκειμένου να εγκλιματιστούν. Και από τις 10 Μαΐου και για το επόμενο 20ημερο προσπαθούν να βρουν το παράθυρο καιρού για να κάνουν την τελική ανάβαση στην κορυφή».
Όπως επισημαίνει η κα Αρχοντίδου, εάν μέσα σε αυτές τις 20 ημέρες δεν καταφέρει κάποιος να ανέβει θα πρέπει να φύγει και να επιστρέψει την επόμενη χρονιά, ενώ θα έχει χάσει και αρκετά χρήματα. «Είναι αφενός και οικονομικό το θέμα αλλά κυρίως θα πρέπει να βρουν αυτό το παράθυρο καιρού που λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει αρχίσει να μικραίνει χρονικά, οπότε μόλις βρουν μια καλή ημέρα επιχειρούν όλες οι αποστολές μαζί και έχουμε το αποτέλεσμα που βλέπουμε με τις ουρές». Για φέτος σύμφωνα με το Υπουργείο Ορειβασίας του Νεπάλ, 468 αλλοδαποί ορειβάτες από 57 χώρες έλαβαν άδειες για να αναρριχηθούν στο Έβερεστ μέχρι τα τέλη Μαΐου, μαζί με περίπου ίσο αριθμό Νεπαλέζων σέρπα. Η ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου, είναι από τις πλέον δαπανηρές. Όπως επισημαίνει η κυρία Αρχοντίδου, το ελάχιστο κόστος για ένα άτομο ξεκινά από 40.000 δολάρια, ενώ σύμφωνα με άλλους ορειβάτες ολόκληρη η αποστολή μπορεί να κοστίσει σε ένα άτομο ακόμη και 70.000 δολάρια το ελάχιστο ή 140.000 δολάρια κάτι που εξαρτάται από τις ανέσεις που θα θελήσει να έχει.
«Περίπου 40.000 δολάρια ανά άτομο είναι το ελάχιστο κόστος μιας τέτοιας αποστολής. Το κόστος μόνο της άδειας ανάβασης που εκδίδει το κράτος του Νεπάλ είναι 11.000 δολάρια. Επιπλέον αυτού του ποσού, είναι η αμοιβή των εταιρειών που οργανώνουν τις αποστολές, δηλαδή παρέχουν για τις 50 μέρες φαγητό, σκηνές, βοηθούς για την ανάβαση (sherpas), φιάλες οξυγόνου και ό,τι χρειάζεται ένας ορειβάτης για να ανέβει στο βουνό. Ωστόσο ο χρόνος προετοιμασίας είναι ένα άλλο κεφάλαιο και εξαρτάται από τη φυσική κατάσταση που έχει κάποιος όταν ξεκινά την προετοιμασία, αλλά και την εμπειρία που έχει σε αναβάσεις βουνών μεγάλων υψομέτρων. Κατά τη γνώμη μου η εμπειρία είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για να είναι κανείς ασφαλής, δεδομένου ότι με την εμπειρία γνωρίζεις το σώμα σου, τις ανάγκες σου στο υψηλό υψόμετρο και ξέρεις εκ των προτέρων πώς να αντιμετωπίσεις κάποιες καταστάσεις».
Από το 1921 μέχρι σήμερα τουλάχιστον 340 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να κατακτήσουν την κορυφή του Έβερεστ ενώ πάνω από 200 πτώματα παραμένουν στο βουνό και δεν έχουν απομακρυνθεί από αυτό, λόγω επικίνδυνων συνθηκών.
Οι Έλληνες που κατέκτησαν το Έβερεστ
Ο πρώτος Έλληνας που ανέβηκε στην κορυφή του Έβερεστ ήταν ο Κωνσταντίνος Νιάρχος, στις 13 Μαΐου 1999, σε αποστολή του γραφείου OOT Expeditions. Τον Μάιο του 2004, ελληνική αποστολή κατέκτησε διαδοχικά το Έβερεστ στις 16 με 18 του μήνα. Από τη νότια πλευρά σκαρφάλωσαν ο Γιώργος Βουτυρόπουλος, ο Αντώνης Αντωνόπουλος, ο Μιχάλης Στύλλας, ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος, ο Παύλος Τσιαντός και την επομένη ο Νίκος Μαγγίτσης. Από τη βόρεια πλευρά, στις 18 Μαΐου 2004 ανέβηκαν ο Γεώργιος-Ιωάννης Τσιάνος, ο Γ. Αργύρης, ο Κώστας Αποστολόπουλος. Ο Παντελής Μιχαηλίδης κατέκτησε την κορυφή σε συνεργασία με ολλανδική αποστολή το 2005. Ο Αντώνης Συκάρης και ο Μάικ Ευμορφίδης σε αποστολή του Συνδέσμου Ελλήνων Ορειβατών, σκαρφάλωσαν από τη νότια πλευρά και έφτασαν στην κορυφή στις 22 Μαΐου 2017. Στις 20 Μαΐου 2019, η Χριστίνα Φλαμπούρη και η Βανέσα Αρχοντίδου, έγιναν οι πρώτες Ελληνίδες που κατέκτησαν το Έβερεστ, ενώ με μία μέρα διαφορά, στις 21 Μαΐου 2019, σε ανεξάρτητη αποστολή, ολοκληρώθηκε και η ανάβαση της Αλίκης Αναστασοπούλου. Στις 23 Μαΐου 2019, ολοκλήρωσε τη δεύτερη ανάβασή του ο Γιώργος Τσιάνος, από τη Βόρεια πλευρά από την πλευρά του Θιβέτ. Στις 19 Μαΐου 2023, ο Μάριος Γιαννάκου ανέβηκε μαζί με την ομάδα του στην κορυφή. Στην προσπάθεια τους να κατέβουν πέθανε ο συνορειβάτης τους Jason Kennison ενώ τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής υπέστησαν σοβαρά κρυοπαγήματα. Η σεζόν του 2023 χαρακτηρίστηκε ως η πιο φονική χρονιά όλων των εποχών στο Έβερεστ αφού 18 άτομα έχασαν τη ζωή τους.