Το κράτος λειτουργεί με παραιτημένους υπουργούς από τις αρχές Σεπτεμβρίου, πρωθυπουργός τυπικά δεν υπάρχει και η Γαλλία πρέπει να ψηφίσει προϋπολογισμό για το 2026.
Πέρυσι τέτοια εποχή, o τρίτος πρωθυπουργός της δεύτερης θητείας Μακρόν, ο Μισέλ Μπαρνιέ, προσπαθούσε να πείσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τον γαλλικό λαό πως πρέπει να καταρτιστεί προϋπολογισμός για το 2025 με σημαντικές περικοπές, προκειμένου να βελτιωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας.
Το φθινόπωρο του 2024 πέρασε χωρίς αυτό να καταστεί δυνατό, ο Μπαρνιέ «έπεσε» στην Εθνοσυνέλευση και τον Δεκέμβριο ανέλαβε ο Φρανσουά Μπαϊρού.
Το φθινόπωρο του 2025, η Γαλλία περνά ακριβώς μέσα από την ίδια δοκιμασία, με την οικονομική κατάσταση της χώρας να περιγράφεται ως ακόμα πιο κρίσιμη.
Κι αυτό γιατί ο Μπαϊρού πέρασε εκ των υστέρων έναν «όπως-όπως» προϋπολογισμό με την ανοχή των Σοσιαλιστών, που δεν έδωσε λύση στα δομικά ζητήματα της γαλλικής οικονομίας. Εν τω μεταξύ, η Εθνοσυνέλευση είχε ψηφίσει έναν «ειδικό νόμο» για να συνεχίσουν το κράτος και ο οργανισμός Κοινωνικής Ασφάλισης να δανείζονται κι έτσι να καταβάλουν τα προβλεπόμενα σε μισθωτούς, προμηθευτές και ασφαλισμένους.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Μπαϊρού ζήτησε από την Εθνοσυνέλευση να αναλάβει τις ευθύνες της για την κατάσταση της οικονομίας, «βάζοντας πλάτη» σε ένα σχέδιο προϋπολογισμού με αρκετές περικοπές, ύψους 44 δισ. ευρώ. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αρνήθηκαν, θεωρώντας πως το «μακρονικό» μπλοκ που κυβερνά ήδη εδώ και 8 χρόνια είναι υπεύθυνο για την κατάσταση.
Έτσι ο Μπαϊρού έπεσε, ο Λεκορνί ανέλαβε - χωρίς ρηξικέλευθες ιδέες, όπως αποδείχθηκε - κι έτσι τράπηκε κι εκείνος σε φυγή, τουλάχιστον με τα ως τώρα δεδομένα.
Από την πλευρά τους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης όχι μόνο δεν εμφανίζονται έτοιμα για συμβιβασμούς αλλά έχουν πάρει θέσεις μάχης. Ο Μακρόν πλέον δέχεται πυρά και εκ των έσω, με πρώην «δικούς του» πρωθυπουργούς να του ζητούν να παραιτηθεί, ενώ το κόμμα του απαντά πως κάτι τέτοιο δεν θα έδινε λύση στο αδιέξοδο.
Ζητείται επειγόντως προϋπολογισμός
Εν τω μεταξύ μπήκε ο Οκτώβριος και η Γαλλία βρίσκεται πάλι χωρίς προϋπολογισμό για το 2026. Οι αγορές βαράνε «καμπανάκια» και «καμπάνες», καθώς οι αριθμοί προοιωνίζονται δύσκολες μέρες για τη Γαλλία και οι προθεσμίες είναι αμείλικτες.
Η απόδοση του γαλλικού 10ετούς ομολόγου έφτασε στο 3,59%, υψηλότερα από το αντίστοιχο ιταλικό (3,58%), ενώ το δημόσιο χρέος της χώρας υπολογίζεται στα 3,4 τρισ. ευρώ (114% του ΑΕΠ). Τα μεγέθη αυτά σε συνδυασμό με το πολιτικό αδιέξοδο, και η απουσία σχεδίου προϋπολογισμού με πιθανότητες να ψηφιστεί, εντείνουν την ανησυχία στην Ευρώπη.
Υπό κανονικές συνθήκες το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2026 έπρεπε να παρουσιαστεί στο γαλλικό υπουργικό συμβούλιο πριν από την πρώτη Τρίτη του Οκτωβρίου, σήμερα δηλαδή. Στη συνέχεια, πρέπει να κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση «το αργότερο έως τις 13 Οκτωβρίου». Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στο άρθρο 47 του γαλλικού Συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι οι βουλευτές διαθέτουν προθεσμία 70 ημερών για να εξετάσουν το σχέδιο νόμου για τον προϋπολογισμό. Τα χρονοδιαγράμματα αυτά δεν φαίνεται πιθανό να τηρηθούν υπό τις παρούσες συνθήκες.
Παρ' όλα αυτά, όπως αναφέρουν Γάλλοι αναλυτές, η κατάθεση ενός σχεδίου νόμου για τον προϋπολογισμό του 2026 από την παρούσα - έστω και παραιτηθείσα - κυβέρνηση δεν αποκλείεται, ιδίως από τη στιγμή που ένα αντίγραφο του σχεδίου είναι ήδη έτοιμο και έχει διαβιβαστεί από την περασμένη Πέμπτη στο Ανώτατο Συμβούλιο Δημόσιων Οικονομικών.
Προς το παρόν, ωστόσο, το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι αυτό της ψήφισης ενός ειδικού νόμου, ο οποίος θα επιτρέπει την είσπραξη φόρων και θα δίνει τη δυνατότητα στο κράτος και στην Κοινωνική Ασφάλιση να συνεχίσουν να δανείζονται, έως ότου εγκριθεί ο νέος κρατικός προϋπολογισμός.