Η τελευταία οκταετία ήταν ζοφερή για τα δύο κυρίαρχα κάποτε κόμματα της Γαλλίας, αλλά η γκωλική Δεξιά των Ρεπουμπλικανών και οι Σοσιαλιστές διαβλέπουν μια ευκαιρία για την επιστροφή τους στο προσκήνιο.
Δεδομένου ότι ο κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν δεν μπορεί, βάσει του γαλλικού Συντάγματος, να διεκδικήσει την επανεκλογή για τρίτη φορά στο ύπατο αξίωμα της χώρας, η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν μετά την καταδίκη της για υπεξαίρεση κοινοτικών κονδυλίων έχει στερηθεί -τουλάχιστον μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεσή της στα γαλλικά δικαστήρια – του δικαιώματος του εκλέγεσθαι και με το εκλογικό σώμα να έχει κουραστεί από την πολιτική αναταραχή και να επιθυμεί μια επιστροφή στην κανονικότητα, οι δύο ιστορικές παρατάξεις βλέπουν ένα παράθυρο επιστροφής στις παλιές καλές εποχές του προ Μακρόν δικομματισμού, όπως αναφέρει το Politico.
H επικράτηση του Ρεταγιό στους Ρεπουμπλικανούς και οι εκλογές για την ηγεσία των Σοσιαλιστών
Στο στρατόπεδο των συντηρητικών δεξιών Ρεπουμπλικανών περισσεύει η αισιοδοξία μετά την επικράτηση του δημοφιλούς, σκληροπυρηνικού υπουργού Εσωτερικών, Μπρουνό Ρεταγιό στην κούρσα για την ηγεσία του κόμματος.
Την ίδια ώρα οι Σοσιαλιστές ετοιμάζονται να αναδείξουν τον νέο ηγέτη τους. Την Πέμπτη τα μέλη του κόμματος θα εκλέξουν τον νέο Γενικό Γραμματέα σε μια κρίσιμη ψηφοφορία, που θα καθορίσει την πορεία τους στο δρόμο προς τις προεδρικές κάλπες του 2027.
Εκ των διεκδικητών είναι και ο δήμαρχος της Ρουέν, Μαγιέ Ροσινιόλ, που όπως και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη των Σοσιαλιστών είναι πεπεισμένος ότι η κούρσα ηγεσίας παρέχει μια μοναδική ευκαιρία στο κόμμα για την αναδιοργάνωσή του προκειμένου να ηγηθεί μελλοντικά ενός συνασπισμού των κομμάτων της γαλλικής Αριστεράς.
Το παλιό δίπολο της Γαλλίας, που έσπασε ο Μακρόν
Όπως στην περίπτωση των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ και των Τόρηδων και των Εργατικών στη Βρετανία, στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας κυριαρχούσαν δύο κόμματα τις πρώτες έξι δεκαετίες της Πέμπτης Δημοκρατίας της.
Ο Εμανουέλ Μακρόν κατάφερε στην ηλικία των 37 ετών να σπάσει αυτό το δίπολο το 2017, όταν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας με μια κοινωνικά φιλελεύθερη προεκλογική ατζέντα, που φιλοδοξούσε να ενώσει τις μετριοπαθείς δυνάμεις της χώρας.
Μετά τη νίκη του Μακρόν ακολούθησε μια έξοδος ηγετικών στελεχών αλλά και ψηφοφόρων από τους Σοσιαλιστές και τους Ρεπουμπλικανούς. Οι κεντρώοι εξ’ αυτών έκλιναν προς το στρατόπεδο του Γάλλου προέδρου, ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί γοητεύονταν από πιο ακραίες «σειρήνες»: την Λεπέν στην ακροδεξιά και τον νεοκομμουνιστή αντικαπιταλιστή Ζαν-Λυκ Μελανσόν στο αριστερό κέρας της πολιτικής σκηνής της χώρας.
Έτσι η γκωλική Δεξιά και οι Σοσιαλιστές υπέστησαν ταπεινωτικές ήττες στις τελευταίες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας με την πρώτη να εξασφαλίζει ποσοστό κάτω του 5% και τους Σοσιαλιστές να «εξαφανίζονται» με ποσοστό μόλις 1,7%, την ώρα που η Λεπέν πέρασε στον β΄γύρο – για να ηττηθεί εκ νέου από τον Μακρόν – και ο Μελανσόν να βγαίνει τρίτος στον α΄ γύρο.
Τα δύο κόμματα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη δημοτικότητά τους, αλλά παρατηρείται κάποια βελτίωση. Οι μεν Ρεπουμπλικανοί ξαναβρέθηκαν στην κυβέρνηση μετά εσφαλμένη απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει το περασμένο καλοκαίρι πρόωρες εκλογές, ενώ οι Σοσιαλιστές ένωσαν απρόθυμα τις δυνάμεις τους με τον Μελανσόν και ο αριστερός συνασπισμός σόκαρε το πολιτικό κατεστημένο επικρατώντας στην εκλογική αναμέτρηση.
Ρεπουμπλικανοί και Σοσιαλιστές διεκδικούν τα ηνία στη γαλλική Δεξιά και Αριστερά
Με την κούρσα διαδοχής του Μακρόν στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας να αρχίζει να διαμορφώνεται, τα δύο κόμματα επιδιώκουν να ανακτήσουν τους ψηφοφόρους τους, που μετακινήθηκαν, και κάποια στιγμή και την ηγεμονική τους θέση στη Δεξιά και την Αριστερά αντίστοιχα, μια διαδικασία που είναι ήδη σε εξέλιξη σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος των Ρεπουμπλικανών, που μετέχει στην κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού. «Συν τω χρόνω ο Μακρόν προσελκύει περισσότερο τους δεξιούς ψηφοφόρους. Αναπόφευκτα θα υπάρξει μια αναδιάταξη, με τους ψηφοφόρους αυτούς να επιστρέφουν και τους υπόλοιπους να πάνε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα», δήλωσε ο υπουργός στο Politico.
Για τους Σοσιαλιστές η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να εκπαραθυρώσουν τον Μελανσόν από την ηγεσία του αριστερού συνασπισμού χωρίς να αποξενώσουν τους ψηφοφόρους του. Οι Ρεπουμπλικανοί, πάλι, θα χρειαστεί με κάποιο τρόπο να νικήσουν τους προβεβλημένους συντηρητικούς, που συμπαρατάχθηκαν με τον Μακρόν και τώρα προετοιμάζουν τις δικές τους προεδρικές υποψηφιότητες, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ και ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν.
«Το θέμα είναι ποιος θα υποχωρήσει πρώτος», είπε ο ίδιος δεξιός υπουργός «Χωρίς τους Ρεπουμπλικανούς δεν υπάρχει δρόμος για έναν Φιλίπ ή έναν Νταρμανέν».