Με επιφυλακτικότητα υποδέχτηκε ο γαλλικός Τύπος την απόφαση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν να ορίσει πρωθυπουργό τον ως τώρα υπουργό Άμυνας και στενό συνεργάτη του Σεμπαστιάν Λεκορνί.
Η εφημερίδα Le Monde σε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "Με τον ταχύ διορισμό του Σεμπαστιάν Λεκορνί ο Μακρόν επιδιώκει να παρακάμψει το αδιέξοδο στην Εθνοσυνέλευση και την κοινωνική αμφισβήτηση", αναφέρει ότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναθέτει σε έναν από τους έμπιστους συνεργάτες του τη διεξαγωγή προκαταρκτικών συνομιλιών με όλες τις πολιτικές παρατάξεις πριν από τον σχηματισμό κυβέρνησής και ότι με αυτήν την απόφαση ο Μακρόν φαίνεται να επιλέγει την υπέρβαση του πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που άνοιξε μετά την αποτυχία του Μπαϊρού να εξασφαλίσει ψήφο εμπιστοσύνης για τη μείωση του χρέους.
Η εφημερίδα επισημαίνει επίσης τη δήλωση του γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Φορ ότι αν«αν η πολιτική παραμείνει ίδια με εκείνη που εφαρμόζεται εδώ και οκτώ χρόνια, τότε θα καταθέσω πρόταση μομφής και κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγηθούμε σε διάλυση της Εθνοσυνέλευσης».
Γαλλία: «Για την Εθνική Συσπείρωση, ο διορισμός του Σεμπαστιάν Λεκορνί αποτελεί το μικρότερο κακό», γράφει η Liberation
Από την πλευρά της, η εφημερίδα Libération σε δημοσίευμά της υπό τον τίτλο «Για την Εθνική Συσπείρωση, ο διορισμός του Σεμπαστιάν Λεκορνί αποτελεί το μικρότερο κακό», υπογραμμίζει ότι αν και τα στελέχη του κόμματος της ακροδεξιάς παραμένουν πεπεισμένα ότι η μόνη λύση είναι η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, ορισμένα εξ αυτών επιθυμούν να υιοθετήσουν μια εποικοδομητική στάση.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι η Μαρίν Λεπέν γνωρίζει προσωπικά τον Σεμπαστιάν Λεκορνί και είχε δειπνήσει μαζί του στις 16 Μαρτίου 2024 και τονίζει πως η άκρα δεξιά θα συνεχίσει να υιοθετεί εποικοδομητική στάση παραμένοντας όμως πεπεισμένη ότι η τελική λύση θα είναι η πρόταση μομφής.
Τέλος η εφημερίδα Le Figaro σημειώνει ότι ο Σεμπαστιάν Λεκορνί πρέπει να ποντάρει στη σιωπηλή πλειοψηφία», ότι η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη αλλά και ότι δεν ανήκει στη συντεχνία των διεκδικητών της Προεδρίας, δεν έχει την αλαζονεία των τεχνοκρατών, ούτε το πνεύμα της «start-up nation».
«Με ένα πολιτικό προφίλ διαχρονικής γοητείας και επιδεξιότητας, μπορεί να παίξει ένα ημίχρονο σε κάθε στρατόπεδο, αλλά πάντα τελειώνει τον αγώνα με την ομάδα των νικητών» σημειώνει η εφημερίδα υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι θα χρειαστεί ευελιξία για να επιβιώσει, λαμβάνοντας υπόψη ότι τέσσερις πρωθυπουργοί έπεσαν πριν από αυτόν, και ήδη οι αντίπαλοί του τον περιμένουν στη γωνία.