Ο Kenneth «Flex» Wheeler γεννήθηκε στην Καλιφόρνια τον Αύγουστο του 1965 και πριν γίνει διάσημος bodybuilder, ήταν ένα λεπτό και ανήσυχο αγόρι με πάθος για την κίνηση.
Το πρώτο του πάθος ήταν το Taekwondo, το οποίο εξάσκησε με μοναστική πειθαρχία. Το σωματικό, το τεχνικό, το πνευματικό, όλα όσα απαιτεί μια πολεμική τέχνη, άγγιξαν βαθιά την ιδιοσυγκρασία του. Η ισορροπία και ο έλεγχος του σώματος έγιναν εμμονή του. Δεν ήταν ακόμη bodybuilder, αλλά ήταν ήδη πολεμιστής. Στον κόσμο του bodybuilding μπήκε τη δεκαετία το 1980. Το σώμα του - συνηθισμένο και λειτουργικό - άρχισε να ανταποκρίνεται εντυπωσιακά. Αυτό που άλλοι χρειάζονταν χρόνια για να χτίσουν, εκείνος το πετύχαινε λες και ήταν προορισμένος για αυτό. Ο Flex το κατάλαβε γρήγορα: είχε ένα χάρισμα.
Ο «Σουλτάνος της Συμμετρίας»
Η παρουσία του στη σκηνή ήταν μια πράξη οπτικής ακρίβειας. Σαν κάθε μυς, κάθε γραμμή, κάθε όγκος να είχε διαμορφωθεί από έναν αόρατο γλύπτη. Συμμετρία, αναλογία, κομψότητα στον όγκο. Ο Flex δεν ήταν ο πιο ογκώδης, αλλά ήταν ο πιο αρμονικός. Τον αποκαλούσαν «Σουλτάνο της Συμμετρίας» και κανείς δεν μπορούσε να του αμφισβητήσει αυτόν τον τίτλο. Το 1993 κέρδισε το Arnold Classic, έναν από τους πιο περίφημους διαγωνισμούς. Κατέκτησε παράλληλα δύο φορές τη δεύτερη θέση στο Mr. Olympia. Το κοινό τον λάτρευε, οι κριτές τον σέβονταν και οι συνάδελφοί του γνώριζαν ότι ήταν επικίνδυνος αντίπαλος. Εκείνη την περίοδο, δεν ήταν απλώς ένας διαγωνιζόμενος: ήταν σημείο αναφοράς. Ξεχώριζε για τον τρόπο που πόζαρε, που περπατούσε στη σκηνή, που τόνιζε κάθε σημείο του σώματός του. Ήταν το ζωντανό παράδειγμα του τι μπορούσε να επιτευχθεί όταν συνδυαζόταν η γενετική και η πειθαρχία.
Η διατροφή του για το bodybuilding
Η διατροφή του, επίσης, αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας του. Ενώ ο κόσμος έτρωγε για ευχαρίστηση, εκείνος έτρωγε βάσει στρατηγικής. Έχοντας περισσότερα από 110 κιλά μυών, συντηρούσε το σώμα του με 5.000 έως 7.000 θερμίδες την ημέρα. Έκανε έξι, επτά, οκτώ γεύματα ημερησίως. Όλα μετρημένα: 40% πρωτεΐνες, 40% υδατάνθρακες, 20% υγιή λιπαρά. Σε έναν μήνα κατανάλωνε 400 αυγά και 35 κιλά κρέας. Καθημερινά, έπινε 4-5 λίτρα νερό.
Το 1999, όμως, ενώ ο Flex Wheeler βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, διαγνώστηκε με χρόνια νεφρική νόσο κληρονομικής φύσης. Το 2019, 20 χρόνια μετά τη διάγνωση, οι κυκλοφορικές επιπλοκές οδήγησαν στον ακρωτηριασμό του δεξιού του ποδιού. «Δεν είμαι πια ο άντρας που ήμουν. Νιώθω μισός άνθρωπος. Έχω μόνο αρνητικές σκέψεις και δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω», δήλωσε σε μία συνέντευξή του.
Σήμερα, στα 59 του χρόνια ο Flex δεν κυνηγά τον όγκο, ούτε τη συμμετρία, αλλά να συνεχίσει να κινείται, να κρατήσει την ταυτότητά του μέσα από την άσκηση. Προπονείται «όταν η υγεία το επιτρέπει». Κάποιες εβδομάδες μπορεί. Άλλες, όχι. Αλλά πάντα προσπαθεί. Στην κοινότητα του bodybuilding παραμένει ένας ζωντανός θρύλος και συχνά τον προσκαλούν να δώσει ομιλίες όπου αναφέρεται σε όλα. Στην προπόνηση, τον πόνο, την απώλεια και την συναισθηματική κατάρρευση, και στο πώς ξαναχτίζεται ένας άνθρωπος.