Ο Γκίντο και η Ροθίο γνωρίστηκαν σε ένα δημόσιο σχολείο στην περιοχή της Λα Μπόκα του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή. Έγιναν οι καλύτεροι φίλοι, έπειτα ερωτεύτηκαν, μέχρι που μια σύγκρουση ανάμεσα στις οικογένειές τους τους ανάγκασε να χωρίσουν.
Παρά τo ότι προχώρησαν ξεχωριστά τις ζωές τους, δεν έπαψαν ποτέ να αναζητούν ο ένας τον άλλον. Τελικά, ένα απρόσμενο γεγονός τους ένωσε για πάντα.
Ο Γκίντο και η Ροθίο γνωρίστηκαν το 2005 σε ένα σχολείο της περιοχής Σαν Χοσέ, μεταξύ Τεμπερλέι και Αλμιράντε Μπράουν, γνωστό τότε ως «το σχολείο-τιμωρία». Εκεί κατέληγαν οι μαθητές που είχαν μείνει πίσω, όσοι δεν είχαν άλλες επιλογές, όσοι πάλευαν με δυσκολίες που τους είχαν ωριμάσει πριν την ώρα τους.
Ο Γκίντο βρέθηκε εκεί στα 15 του, όταν έμεινε για τρίτη φορά στην ίδια τάξη. Νευρικός, ντυμένος με μαύρα και αντικομφορμιστής, δεν περίμενε πως ένα χειμωνιάτικο πρωινό θα άλλαζε η ζωή του. Εκείνη την ημέρα μπήκε στην τάξη αργοπορημένη μια «περίεργη» νέα μαθήτρια: μακριά μπορντό φούστα, λευκό πουκάμισο, τα μαλλιά πιασμένα πίσω και μία γαλάζια τσάντα γεμάτη αυτοκόλλητα με καρδιές. Ήταν η Ροθίο.
Μια αδέξια στιγμή, τα μολύβια της έπεσαν στο πάτωμα, έφερε τα βλέμματά τους τόσο κοντά που τίποτα δεν ήταν πια ίδιο. Εκείνος, εξωστρεφής και σκοτεινός, κι εκείνη, ντροπαλή και γεμάτη χρώματα, άρχισαν σιγά-σιγά να κάθονται δίπλα-δίπλα. Οι συζητήσεις τους έγιναν καθημερινές, και εξομολογούνταν μυστικά που δεν μοιράζονταν με κανέναν άλλον. Η Ροθίο άργησε να παραδεχτεί ότι αυτή η βαθιά φιλία είχε μετατραπεί σε έρωτα.
Η επιπόλαιη κίνηση που έφερε τον χωρισμό
Όταν ο Γκίντο της αποκάλυψε πως ήθελε να γίνουν ζευγάρι, η μητέρα της τον σταμάτησε: «Είναι μικρή. Περίμενε». Εκείνος όμως δεν ήξερε να περιμένει. Στις διακοπές, σε μια επιπόλαιη κίνηση, έκανε σχέση με άλλο κορίτσι, προσπαθώντας να θάψει ό,τι αισθανόταν. Η Ροθίο τον είδε και άλλαξε τμήμα.
Μήνες μετά, στα γενέθλιά της, εμφανίστηκε με ένα μπουκέτο κίτρινα λουλούδια και μια χειρόγραφη επιστολή. Εκείνη ενέδωσε. Περπάτησαν μαζί, μίλησαν όπως παλιά και ένα φιλί σφράγισε την αρχή της σχέσης τους.
Για έναν χρόνο ήταν αχώριστοι. Όμως μια σύγκρουση ανάμεσα στον πατέρα του Γκίντο και τη μητέρα της Ροθίο δεν τους επέτρεψε να συνεχίσουν να είναι μαζί. Από τη μια μέρα στην άλλη, η σχέση τους έγινε «απαγορευμένη».
Οι δύο έφηβοι προσπάθησαν να κρατήσουν επαφή κρυφά με σημειώματα, τηλεφωνήματα, σύντομες συναντήσεις. Σιγά-σιγά, όμως, η κατάσταση τους επιβάρυνε και το ζευγάρι χώρισε. Εκείνος ήταν 18, εκείνη 16, αλλά πενθούσαν σαν ενήλικες.
Ακολούθησαν νέες σχέσεις, παιδιά, δουλειές, μετακομίσεις. Κατά καιρούς έρχονταν ξανά σε επαφή, αλλά συγκρατημένα. Εκείνη προσπαθούσε περισσότερο, εκείνος φοβόταν μήπως ο πόνος επαναληφθεί. Μια μέρα, μη αντέχοντας άλλο, η Ροθίο εξαφανίστηκε από τη ζωή του Γκίντο. Τον μπλόκαρε από παντού και έσβησε κάθε ίχνος της. «Με σκότωσε εν ζωή», θα πει αργότερα ο Γκίντο.
Για έξι χρόνια εκείνος την αναζητούσε χωρίς αποτέλεσμα.
Το «θαύμα» που τους ένωσε
Ώσπου, τον Ιανουάριο του 2023, σε έναν παλιό λογαριασμό, εμφανίστηκε απρόσμενα το όνομά της. Ένιωσε, όπως είπε, ένα ρεύμα να διαπερνά ολόκληρο το σώμα του. Της έστειλε μήνυμα με χέρια που έτρεμαν. Η Ροθίο απάντησε.
Συζητήσεις, ξεσπάσματα, συγγνώμες, φόβοι. Χρειάστηκε λίγες εβδομάδες για να αποφασίσουν να συναντηθούν ξανά. Όταν βρέθηκαν, αγκαλιάστηκαν σαν άνθρωποι που ζητούσαν συγχώρεση και που ποτέ δεν σταμάτησαν να αγαπιούνται.
Η επιστροφή δεν ήταν εύκολη. Ζούσαν με ελάχιστα, μοιράζονταν ένα στρώμα στο πάτωμα, αλλά για πρώτη φορά μετά από δύο δεκαετίες ήταν ξανά μαζί.
Ένα πρωινό του Ιουνίου, η Ροθίο του ψιθύρισε: «Γκίντο… νομίζω πως είμαι έγκυος». Εκείνος δεν το πίστεψε, η Ροθίο είχε κάνει μια επεμβατική μέθοδο αντισύλληψης μετά τον τελευταίο της τοκετό. Όμως το τεστ βγήκε θετικό. Έκλαψαν και οι δύο. Για όλα όσα τους χώρισαν και για όλα όσα τους ξαναέσμιξαν.
Σήμερα μεγαλώνουν τον γιο τους, το «θαύμα» που τους χάρισε η ζωή, και συνεχίζουν μια ιστορία που ξεκίνησε όταν δεν ήξεραν ακόμη ποιοι ήταν. Για 20 χρόνια ζούσαν χωριστά, αλλά πάντα κινούνταν στην ίδια τροχιά.
Όπως λέει ο Γκίντο: «Δεν είναι όλα ρόδινα. Αλλά η αγάπη έμεινε ίδια. Και έτσι θα είναι πάντα».
Υπάρχουν έρωτες που δεν είναι οι πιο εύκολοι ούτε οι πιο τέλειοι. Είναι όμως αυτοί που αντέχουν. Που επιστρέφουν. Που βρίσκουν τον δρόμο τους ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα. Κι όταν συμβεί το απίθανο, ένα μωρό που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, τότε η ζωή μοιάζει να ψιθυρίζει πως τελικά… ήταν γραφτό.