Είναι γνωστό ότι το Κίεβο προετοιμάζεται για μια ευρείας κλίμακας αντεπίθεση, μια αντεπίθεση που μπορεί κρίνει το μέλλον της Ουκρανίας καθώς και της Ευρώπης, σύμφωνα με τον Economist.
Δεκάδες χιλιάδες Ουκρανοί στρατιώτες προετοιμάζονται για μάχη, ελέγχουν τον εξοπλισμό τους, γράφουν τα τελευταία τους γράμματα. Δεν ξέρουμε πότε και πού, αλλά σύντομα η Ουκρανία θα ξεκινήσει την από καιρό προγραμματισμένη αντεπίθεσή της εναντίον των Ρώσων εισβολέων που κατέχουν, παράνομα σχεδόν το ένα πέμπτο της χώρας, γράφει το βρετανικό μέσο, εκτιμώντας ότι η μοίρα της Ουκρανίας, η θέση της στη Δύση μπορεί να εξαρτηθούν από το τι θα συμβεί τις επόμενες εβδομάδες.
Η Ουκρανία μπορεί να μην βρει καλύτερη ευκαιρία από αυτή
Οι κατακτητές είναι αποδυναμωμένοι. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών, η Ρωσία έχει εισέλθει σε μια ζώνη θανάτου γύρω από το Μπαχμούτ, στην περιοχή του Ντονμπάς, και δεν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να αναπληρώσει τις δεκάδες χιλιάδες απώλειες στρατιωτών. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ψηφίσει νέους νόμους που θα διευκολύνουν τη στρατολόγηση περισσότερων αλλά θα περάσουν μήνες μέχρι οι άτυχοι νέοι στρατιώτες του να είναι μάχιμοι.
Η Ουκρανία έχει λάβει ένα σύνολο από όπλα νατοϊκών προτύπων: άρματα μάχης, πυραυλικά συστήματα ακριβείας, ισχυρό πυροβολικό και εκατομμύρια σφαίρες. Μαχητικά αεροπλάνα είναι καθ' οδόν, αν και μόνο από την Πολωνία και τη Σλοβακία. Η Αμερική και οι κύριες ευρωπαϊκές δυνάμεις εξακολουθούν να συγκρατούνται, όπως έκαναν για πολύ καιρό με την προμήθεια αρμάτων μάχης.
Τι πρέπει να κάνει η Ουκρανία με το πλεονέκτημα που απολαμβάνει σήμερα;
Θα πρέπει να προσπαθήσει να σπάσει ή τουλάχιστον να διαταράξει τη χερσαία γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία, μέσω του Ντονμπάς. Η δημιουργία αυτής της γέφυρας είναι το μόνο επίτευγμα για το οποίο μπορεί να καυχηθεί ο Πούτιν παρόλο το ρωσικό αίμα και τα χρήματα που έχει θυσιάσει για να την έχει. Χωρίς αυτήν τη γέφυρα, η Κριμαία, μια ουκρανική χερσόνησος την οποία κατέλαβε και προσάρτησε το 2014, είναι ευάλωτη, προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα ή μέσω της οδικής και σιδηροδρομικής γέφυρας του Κερτς, την οποία κάποιος (πιθανότατα η Ουκρανία) ανατίναξε εν μέρει τον περασμένο Οκτώβριο.
Το πεδίο της μάχης ήταν αξιοσημείωτα στατικό τους τελευταίους πέντε μήνες, από τότε που η Ουκρανία απώθησε τους Ρώσους πέρα από τον Δνείπερο στην επαρχίατ ης Χερσώνα τον Νοέμβριο. Αυτά είναι κακά νέα, διότι υποδηλώνουν ότι η σύγκρουση κινδυνεύει να παγώσει κατά μήκος μιας νέας «γραμμής επαφής» που θα αφήσει την Ουκρανία με αμφισβητούμενο το μεγαλύτερο μέρος του νότου και των ανατολικών της περιοχων και μπορεί να στερηθεί το μεγαλύτερο μέρος της θαλάσσιας πρόσβασής της- ένα μεγάλο πρόβλημα για μια χώρα που εξαρτάται από τις εξαγωγές εμπορευμάτων.
Είναι πολύ καλύτερο για την Ουκρανία να πάει σε οποιεσδήποτε μελλοντικές συνομιλίες έχοντας μεγαλύτερο πλεονέκτημα και με τη Ρωσία να αντιμετωπίζει μια πραγματική πρόκληση για την κατοχή της Κριμαίας. Αυτό θα μπορούσε να πείσει τον Πούτιν ότι αν δεν συμβιβαστεί, θα μπορούσε να χάσει ό,τι έχει κερδίσει.
Οι δυσκολίες που παραμονεύουν για τον Ζελένσκι
Ωστόσο, οι δυσκολίες είναι πολλές. Η Ουκρανία διαθέτει περιορισμένο απόθεμα πυραύλων επιφανείας-αέρος που απαιτούνται για την αποτροπή των ρωσικών βομβαρδιστικών. Η Ρωσία είναι καλά οχυρωμένη κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της γραμμής του μετώπου, με πολλαπλά στρώματα χαρακωμάτων και αντιαρματικά εμπόδια. Κατά την επίθεση, η Ουκρανία θα χρειαστεί τα στρατεύματά της να υπερτερούν αριθμητικά των αμυνόμενων, και μπορεί να συγκεντρώσει τέτοιο αριθμό μόνο σε περιορισμένες περιοχές. Ακόμα και αν διαπεράσει τις άμυνες της Ρωσίας, θα πρέπει να εκμεταλλευτεί προσεκτικά τις διεισδύσεις αυτές, αλλιώς κινδυνεύουν τα στρατεύματά της να περικυκλωθούν.
Έτσι, η Ουκρανία, και οι δυτικοί υποστηρικτές της, θα πρέπει να προετοιμαστούν για την πιθανότητα η αντεπίθεση να αποφέρει μόνο οριακά κέρδη, ή και χειρότερα. Και ακόμη και αν σπάσει η χερσαία γέφυρα, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο κ. Πούτιν θα προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αναμφίβολα ελπίζει ότι αν τραβήξει τον πόλεμο αρκετά, η δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία θα αρχίσει να ταλαντεύεται. Ο χρόνος μάλλον είναι με τους Ρώσους, παραδόξως, αν και επιτιθέμενοι.
Αμερική και Ευρώπη να στηρίξουν την ουκρανική προέλαση
Οι υποστηρικτές της Ουκρανίας δεν πρέπει να υποθέσουν ότι η επερχόμενη μάχη θα είναι η τελευταία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα είναι. Μόλις καταλαγιάσει η σκόνη, η Ουκρανία θα πρέπει ακόμη να διασφαλίσει τα όποια κέρδη έχει επιτύχει και να ενισχύσει την άμυνά της για να καταστήσει πιο δύσκολες τις μελλοντικές ρωσικές αρπαγές εδαφών. Το γεγονός ότι η ανανεωμένη επίθεση της Ρωσίας γύρω από το Μπαχμούτ πήγε τόσο άσχημα δεν σημαίνει ότι όλες αυτές οι επιθέσεις θα είναι αποτυχημένες.
Η Αμερική και η Ευρώπη πρέπει να καταστήσουν σαφές ότι θα υποστηρίξουν περαιτέρω στρατιωτικές πιέσεις από την Ουκρανία. Και για να αποτρέψουν τον Πούτιν από τη σκέψη ακόμα πιο σκληρών ενεργειών, θα πρέπει επίσης να καταστήσουν σαφές ότι θα στηρίξουν την Ουκρανία για πολλά χρόνια στο μέλλον. Όσο πιο γρήγορα η Δύση αρχίσει να διευκρινίζει τις λεπτομέρειες των εγγυήσεων ασφαλείας που θα προσφέρει στην Ουκρανία, τόσο το καλύτερο.
Η Αμερική και η Βρετανία (καθώς και η Ρωσία) εγγυήθηκαν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας το 1994 και στη συνέχεια δεν έκαναν τίποτα όταν ο Πούτιν την παραβίασε θρασύτατα το 2014. Οι επόμενες εγγυήσεις πρέπει να είναι γνήσιες, καταλήγει ο Economist.