«Δεν μπορώ να ανασάνω»: φώναζε για πάνω από οκτώ λεπτά ο Τζορτζ Φλόιντ μέχρι που έχασε τις αισθήσεις του και άφησε λίγο αργότερα την τελευτίαα του πνοή.
Τα λόγια του 46χρονου Αφροαμερικανού, που πέθανε με το γόνατο του δολοφόνου αστυνομικού καθηλωμένο στο λαιμό του στη Μινεάπολη έγιναν σύνθημα στα χείλη των διαδηλωτών που συνεχίζουν δέκα μέρες μετά να κατακλύζουν τους δρόμους μεγαλουπόλεων στις ΗΠΑ. Και καθώς το κύμα διαμαρτυρίας κατά της αλόγιστης, ρατσιστικής αστυνομικής βίας εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρες τις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη ο καλλιτέχνης Τζέιμι Χολμς από το Ντάλας βρήκε έναν νέο τρόπο να μετατρέψει σε σύνθημα τις κραυγές για βοήθεια του Φλόιντ: μετατρέποντάς τες σε μηνύματα στους αιθέρες πάνω σε πανό που μεταφέρουν αεροσκάφη πάνω από πέντε μεγάλα αστικά κέντρα.
Πανό που έγραφαν «Σας παρακαλώ, δεν μπορών να ανασάνω» και «Θα με σκοτώσουν» εμφανίστηκαν στον ουρανό πάνω από το Ντιτρόιτ και τη Νέα Υόρκη, όπου παραμένει έκρυθμη η κατάσταση. Ενώ τα άλλα τρία, που εθεάθησαν στον ουρανό του Λος Άντζελες, του Μαϊάμι και του Ντιτρόιτ έγραφαν «Πονά το στομάχι μου», «Πονά ο λαιμός μου», «Όλα πονούν» - τα λόγια που ακούγονται στο βίντεο με τις τελευταίες στιγμές του Φλόιντ, που κατέγραψε περαστική.
«Οι μάνες μας μάς θάβουν πολύ νωρίς…»
Λίγο μετά την μεταφορά στου νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο θάνατος του Φλόιντ από «καρδιοπνευμονική ανακοπή» σύμφωνα με το πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας. Μετά τον Ντέρεκ Τσόβιν, τον αστυνομικό που πατούσε στο λαιμό τον άτυχο Αφροαμερικανό με το γόνατό του, αφαιρώντας του τη ζωή, και ο οποίος αντιμετωπίζει τώρα κατηγορίες για ανθρωποκτονία β΄βαθμού, συνελήφθησαν και οι άλλοι τρεις αστυνομικοί που ήταν μαζί του στο θλιβερό επεισόδιο.
Σε δελτίο Τύπου ο καλλιτέχνης Χολμς σημειώνει ότι εμπνεύστηκε την παρέμβασή του «από την ανάγκη για ενότητα και κατανόηση ότι αυτό που συνέβη στον Τζορτζ Φλόιντ, συμβαίνει σ’ όλη την Αμερική.» «Οι μάνες μας μάς θάβουν πολύ νωρίς. Η αρραβωνιαστικιά μου δεν πρέπει να ανησυχεί κάθε φορά που ξεμυτίζω μόνος μου από το σπίτι. Ναι, κουβαλάω μαζί μου πιστόλι, κ. αστυνομικέ. Το κουβαλάω για να προστατευθώ από σένα με κάθε αναγκαίο μέσο. Κάποια στιγμή θα το συνειδητοποιήσεις ότι δεν μπορείς να μας σκοτώσεις όλους», προσθέτει…
Ορθώνοντας το ανάστημα στην κουλτούρα του εκφοβισμού
Γεννημένος στο Τιμποντό της Λουιζιάνα ο Χολμς απεικονίζει στα έργα του την καθημερινότητα των κοινοτήτων των Αφροαμερικανών στον αμερικανικό Νότο, τη φτώχεια και το ρατσισμό που βιώνουν. Έχει κι ο ίδιος, άλλωστε, όπως λέει, βιώσει παράλογες συμπεριφορές από αστυνομικούς.
Στην ιστοσελίδα του περιέγραψε την «κουλτούρα του εκφοβισμού και των αποτρόπαιων διακρίσεων» στις ΗΠΑ, «που έχει ενταθεί από το 1918». Η παρέμβασή του, λέει, «είναι μια πράξη κοινωνικής συνείδησης και διαμαρτυρίας», που αποσκοπεί στο να ενώσει τους ανθρώπους στη μάχη κατά της απάνθρωπης μεταχείρισης Αμερικανών πολιτών. «Ελπίζω», λέει, ο κόσμος να θυμηθεί τη δύναμη που μπορούμε να έχουμε για να ακουστούμε κι ότι ενώνοντας τις δυνάμεις μας μ’ ένα κοινό σύνθημα είναι το κλειδί για την πραγματική αλλαγή»…