Κατά τα τελευταία 60 χρόνια η παγκόσμια δασική έκταση έχει μειωθεί κατά 81,7 εκατομμύρια εκτάρια ή 817 εκατομμύρια στρέμματα γεγονός που έχει οδηγήσει σε μία μείωση πάνω από 60% στην παγκόσμια δασική έκταση ανά κεφαλή, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική μελέτη.
Η σημαντική διαχρονική απώλεια απειλεί το μέλλον της δασικής βιοποικιλότητας και έχει επιπτώσεις στις ζωές περίπου 1,6 δισεκατομμυρίου ανθρώπων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ρόναλντ Εστόκ του Κέντρου Βιοποικιλότητας, Κλιματικής Αλλαγής και Δασικών Ερευνών FFPRI στην Ιαπωνία, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Περιβαλλοντικής Έρευνας «Environmental Research Letters», ανέλυσαν στοιχεία από το 1960 έως το 2019 και βρήκαν ότι στη διάρκεια αυτής της περιόδου οι παγκόσμιες δασικές απώλειες (437,3 εκατομμύρια εκτάρια) ξεπέρασαν κατά πολύ τη συνολική αύξηση των δασικών εκτάσεων (355,6 εκατομμύρια εκατομμύρια εκτάρια).
Η μείωση της δασοκάλυψης της Γης, σε συνδυασμό με τη μεγάλη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού κατά τα προηγούμενα 60 χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα μία μείωση πάνω από 60% στην ανά κεφαλή δασική έκταση στον πλανήτη, από 1,4 εκτάρια (14 στρέμματα) το 1960 σε 0,5 εκτάρια (πέντε στρέμματα) το 2019.
Οι δασικές απώλειες πρωτίστως στις φτωχές τροπικές περιοχές
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «η συνεχής απώλεια και υποβάθμιση των δασών επηρεάζουν την ακεραιότητα των δασικών οικοσυστημάτων, μειώνοντας την ικανότητά τους να γεννούν και να παρέχουν ουσιαστικές υπηρεσίες και να διαφυλάσσουν τη βιοποικιλότητα. Επίσης, έχει επίπτωση στις ζωές τουλάχιστον 1,6 δισεκατομμυρίου ανθρώπων, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίοι εξαρτώνται από τα δάση για διάφορους λόγους».
Η μελέτη επιβεβαίωσε, ακόμη, ότι οι παρατηρούμενες αλλαγές στη χωροχρονική κατανομή των παγκόσμιων δασών υποστηρίζει τη θεωρία δασικής μετάβασης, σύμφωνα με την οποία οι δασικές απώλειες συμβαίνουν πρωτίστως στις χώρες χαμηλού εισοδήματος στις τροπικές περιοχές, ενώ τα δασικά κέρδη στις χώρες υψηλότερου εισοδήματος στις εξωτροπικές περιοχές.
Ο Εστόκ τόνισε πως «υπάρχει ζωτική ανάγκη σήμερα να αναστραφεί ή τουλάχιστον να επιπεδωθεί η παγκόσμια καμπύλη των καθαρών δασικών απωλειών, μέσω συντήρησης των εναπομενόντων δασών και αποκατάστασης των υποβαθμισμένων δασικών τοπίων».
Για την επιστημονική δημοσίευση πατήστε εδώ