Μετά την Άρντερν, τη Μαρίν και τη Στέρτζον, η εκπροσώπηση των γυναικών στα κορυφαία αξιώματα υποχωρεί.
Η αύξηση του αριθμού των γυναικών ηγετών έχει σταματήσει σε όλο τον κόσμο, ενώ η εκπροσώπηση στα εθνικά Κοινοβούλια παραμένει στάσιμη, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, αναφέρει ρεπορτάζ του Guardian.
Τον Ιανουάριο η Τζασίντα Άρντερν παραιτήθηκε από πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, λέγοντας ότι «δεν είχε πλέον αρκετή ενέργεια» για να ανταποκριθεί στα πρωθυπουργικά καθήκοντα.
Η Ναταλία Γκαβριλίτα της Μολδαβίας παραιτήθηκε από πρωθυπουργός τον Φεβρουάριο, εξαιτίας μιας σειράς κρίσεων που προκλήθηκαν από τη «ρωσική επιθετικότητα», όπως η ίδια ανέφερε.
Η Νίκολα Στέρτζον παραιτήθηκε και αυτή τον Φεβρουάριο μετά από περισσότερα από οκτώ χρόνια ως πρωθυπουργός της Σκωτίας. Λέγοντας «ήρθε η ώρα», πραγματοποίησε μια συγκινητική ομιλία.
Μάλιστα, η πορεία του κόμματός της κρινόταν επιτυχημένη, ενώ προωθούσε και το σχέδιο ανεξαρτησίας της Σκωτίας. Βέβαια, μόλις χθες συνελήφθη ο σύζυγός της, λόγω έρευνας για οικονομικό σκάνδαλο στο κυβερνών κόμμα, γεγονός που για κάποιους εξηγεί την κάπως απρόσμενη παραίτησή της πριν από περίπου δύο μήνες.
Στη συνέχεια, την Κυριακή, η Σάνα Μαρίν έχασε μια αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση στη Φινλανδία, τερματίζοντας τη θητεία της ως η νεότερη πρωθυπουργός του κόσμου. Οι αρκετές κόντρες γύρω από το lifestyle της νεαρής πολιτικού δημιούργησαν πολλούς εχθρούς, πέρα από τους πολλούς οπαδούς που είχε η νεαρή πολιτικός. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αγνοηθεί ότι επί των ημερών της πρωθυπουργίας της προχώρησε η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ - μια ιστορική εξέλιξη για τη χώρα.
Γιατί εγκαταλείπουν ή χάνουν οι γυναίκες;
Όλες αυτές οι ηγέτιδες χωρών εγκατέλειψαν τα υψηλά αξιώματα για πολύ διαφορετικούς λόγους, αλλά η δρ Φεντερίκα Κάζο, λέκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο La Trobe, προειδοποιεί ότι η αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση σε όλον τον κόσμο λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία θα μπορούσε να σημάνει αβεβαιότητα για όλες τις απανταχού ηγέτιδες.
«Η Σάνα Μαρίν πίεσε για την είσοδο της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά σε γενικές γραμμές οι ψηφοφόροι τείνουν να θεωρούν τους άνδρες πιο αξιόπιστους σε θέματα άμυνας και ασφάλειας», αναφέρει.
Μια έρευνα του 2018 από την Pew Research επιβεβαιώνει εν μέρει αυτό το γεγονός. Όταν ρωτήθηκε, η πλειονότητα των ψηφοφόρων των ΗΠΑ δήλωσε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών πολιτικών ηγετών. Οι μόνες εξαιρέσεις ήταν σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη, όπου οι γυναίκες θεωρήθηκαν πιο αποτελεσματικές, και η εθνική ασφάλεια και η άμυνα, όπου οι άνδρες θεωρήθηκαν ότι κάνουν καλύτερη δουλειά.
Η Κάζο αναφέρει, επίσης, ότι οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με στερεοτυπικές ιδέες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται, ιδίως από τα μέσα ενημέρωσης.
Η Άρντερν αντιμετώπισε προσωπικές επιθέσεις πρωτοφανείς στην πολιτική της Νέας Ζηλανδίας. Το 2022 η αστυνομία ανέφερε ότι οι απειλές κατά της πρωθυπουργού είχαν σχεδόν τριπλασιαστεί μέσα σε τρία χρόνια. Στην ανακοίνωση της παραίτησής της, η Άρντερν δήλωσε πως, αν και οι απειλές κατά της ασφάλειάς της δεν ήταν η βάση της απόφασής της να παραιτηθεί, είχαν «αντίκτυπο».
Η Μαρίν, από την πλευρά της, υπέστη διεισδυτικό και συχνά σεξιστικό έλεγχο της ιδιωτικής της ζωής και συμπεριφοράς, ίσως με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όταν αντιμετώπισε επίσημη έρευνα μετά την εμφάνιση βίντεο που την έδειχνε να πίνει και να χορεύει με φίλους της.
Η σεξιστική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης μπορεί να έχει αντίκτυπο στην ικανότητα των γυναικών ηγετών να συγκεντρώνουν χρήματα και να εξασφαλίζουν δωρεές για τις προεκλογικές εκστρατείες, επισημαίνει η Caso.
«Είναι δύσκολο να συνεχίσεις να κολυμπάς κόντρα στο ρεύμα όταν σε αμφισβητούν συνεχώς για το φύλο σου, σε αντίθεση με τις πολιτικές σου» προσθέτει.
Οι άνισες πιέσεις από τις οικογενειακές υποχρεώσεις και τις ευθύνες φροντίδας προβάλλονται, επίσης, ως πιθανός λόγος για τον οποίο η θητεία των γυναικών ηγετών -μέσης διάρκειας 2,1 ετών, σύμφωνα με την Pew Research- είναι τόσο σύντομη.
«Δεν θέλουμε να γενικεύσουμε, αλλά ακόμη και στην κορυφή της πολιτικής ο κόπος της φροντίδας εξακολουθεί να πέφτει συχνά στις γυναίκες», σημειώνει η Κάζο.
Πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν κυβερνούσαν μόνο γυναίκες πολιτικοί
Σε πρόσφατη ομιλία του στην Αυστραλία, ο Μπαράκ Ομπάμα ανέπτυξε την ιδέα του για το πώς θα αντιστρέψουμε την πορεία της δημοκρατικής διάβρωσης που διαρκεί περισσότερο από μια δεκαετία, ώστε να οδηγήσουμε τον κόσμο σε μια πορεία βιωσιμότητας και ειρήνης, σημειώνει ο Guardian.
«Είμαι πραγματικά πεπεισμένος ότι αν μπορούσαμε να δοκιμάσουμε ένα πείραμα κατά το οποίο κάθε χώρα στη Γη θα διοικούνταν από γυναίκες για μόνο δύο χρόνια, είμαι βέβαιος ότι ο κόσμος θα έπαιρνε κλίση προς μια καλύτερη κατεύθυνση», είχε πει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ.
Λιγότερο από το ένα τρίτο των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ είχαν ποτέ γυναίκα ηγέτη, και ενώ τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρήθηκε τεράστια αναλογική αύξηση του αριθμού των γυναικών στην κορυφή της παγκόσμιας πολιτικής, οι πραγματικοί αριθμοί παραμένουν απίστευτα χαμηλοί.
Επί του παρόντος, μόλις 12 κράτη-μέλη του ΟΗΕ έχουν γυναίκες ηγέτες, από 17 που ήταν το 2022. Η έρευνα του UN Women καταδεικνύει ότι, με τον τρέχοντα ρυθμό, η ισότητα των φύλων στις υψηλότερες θέσεις εξουσίας δεν θα επιτευχθεί για άλλα 130 χρόνια.